buraya

orta dereceyi gözetmek çok iyidir. Fârisî beyt tercemesi:A¤z›ndan taflacak kadar çok yime,açl›kdan ölecek kadar az yime!Hak teâlâ, Peygamberimize “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm” k›rkerkek kuvveti ihsân eylemifldir. Bu kuvveti ile a¤›r açl›klara dayan›rd›. Eshâb-›kirâm da, insanlar›n en iyisinin sohbeti yard›m› ile “aleyhi ve alâ âlihissalâtüvesselâmü vetteh›yye” bu yüke katlan›rlard›. Bu yüzden ifllerindeve çal›flmalar›nda hiçbir bozukluk ve gevfleklik olmazd›. Aç iken muhârebededüflmana öyle güclü sald›rd›lar ki, tok olanlar bunun onda biriniyapamazlard›. Bunun içindir ki, sabr eden yirmi kifli, ikiyüz kâfire gâlibgelirdi. Yüz kifli de, bin kifliye galebe çalard›. Eshâb-› kirâmdan baflkalar›,öyle aç kalsalar, edebleri ve sünnetleri yapamaz olurlar. Belki çok olurki, farzlar› yapamaz hâle gelirler. Gücü yok iken, bu iflde Eshâb-› kirâmabenzeme¤e kalk›flmak, kendini sünnetleri ve farzlar› yapam›yacak hâle sokmakolur. ‹flitdi¤imize göre, Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” O Servergibi “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”, hergün oruc tutmak istedi.Za’îfledi, tâkati kalmad›. Birgün yere y›k›ld›. O Server “aleyhi ve alâ âlihissalâtüvesselâm” buna üzülerek, (‹çinizde benim gibi kim vard›r? Rabbiminhuzûrunda kal›r›m. Oradan yirim ve içerim) buyurdu. Görülüyor ki,gücü yetmedi¤i fleyi yapma¤a kalk›flmak iyi de¤ildir.Eshâb-› kirâm, insanlar›n en iyisi kadar “aleyhi ve aleyhimüssalevâtüvetteslîmât” açl›¤a dayanamad›lar ise de, onun sohbetinin yard›m› ileuzun açl›klar›n zararlar›ndan korunmufl idiler. Baflkalar›, onlar gibi korunmuflde¤ildirler. Bunu flöyle aç›klar›z: Açl›¤›n safâ verdi¤i, temizledi¤imeydânda birfleydir. Çok kimselerin [Sâlih olan mü’minlerin] kalbine safâverir. Ço¤unun da [Kâfirlerin ve dünyâya düflkün olan mü’minlerin] nefsinesafâ verir. Kalbin safâ bulmas›, insan› do¤ru yola götürür ve nûrland›r›r.[Âlem-i emrdeki nûrlar, feyzler, hidâyet hâs›l olur.] Nefsin safâs›, dalâletesürükler ve zulmeti artd›r›r. [Nefs, âlem-i halkdan oldu¤u için,âlem-i halkdaki, bilinmiyen, gayb olan, gizli olan, çal›nan fleyler, hastal›klar›nteflhîsi, tedâvîsi, cin ile tan›flma gibi fleyler hâs›l olur. Böyle kâfir vesap›k kimseler, müslimânlar›n îmânlar›n›n bozulmas›na sebeb olurlar.] AhmakEflâtun, nefsinin safâs›na güvendi. Hayâline gelen görüntülere uydu.Bunlar› de¤erli birfley sanarak, kendini be¤endi. Hazret-i Îsâ “alâ nebiyyinâve aleyhissalâtü vesselâm” Eflâtun zemân›nda Peygamber olmufldu.Rûhullah olan O yüce Peygambere inanmad›. (Biz gericilikden kurtulmuflkimseleriz. Bizi do¤ru yola götürecek öndere ihtiyâc›m›z yokdur) dedi.E¤er kalbini karartan safâs› olmasayd›, hayâlindeki sûretlere aldanmaz,se’âdete kavuflmakdan geri kalmazd›. Maksada ulaflmas›na engel olmazlard›.Bu karanl›k safây› görerek, kendini nûrlu sand›. Bu safân›n, nefs-iemmârenin ince kabu¤undan içeri giremedi¤ini, nefsinin eskisi gibi kirli,pis oldu¤unu anl›yamad›. Nefsinin ancak, fleker kaplanm›fl necâsete döndü¤ünügöremedi. Kalb böyle de¤ildir. O, yarad›l›flda temizdir. Nûr ile doludur.Yaln›z, karanl›k nefse yak›n oldu¤u için, üzeri kararm›fl, kirlenmifldir.Az bir tasfiye, temizlemek ile, üzerindeki pas giderek, eski hâlinedöner. Nûr ile dolar. Nefs ise, yarad›l›flda karanl›kd›r, pisdir. Kalbin em-– 505 –