buraya

(Teflehhüdde otururken, lâ ilâhe illallah derken, sa¤ el flehâdet parma¤› ileiflaret eder mi? ‹mâm-› Muhammed bunu, üsûl haberlerinde bildirmedi.Sonra gelenler, baflka baflka söyledi. Bir k›sm âlimler, iflâret edilmez dedi.(Kübrâ)da böyle yaz›yor. Fetvâ da böyledir. Bir k›sm› ise, iflâret edilir dedi).Görülüyor ki, iflâret etmenin harâm oldu¤unu söyliyen âlimler vard›r.Mekrûh oldu¤unu bildiren fetvâlar mevcûddur. ‹flâret edilmez, üsûl haberleriböyledir diyenler çokdur. O hâlde, bizim gibi mukallidlerin, hadîs-iflerîf vard›r diyerek, iflâret etme¤e kalk›flmam›z ve böylece, birçokmüctehidlerin fetvâlar› ile harâm veyâ mekrûh ve yasak oldu¤u bildirilenbir ifli yapmam›z do¤ru olmaz. Yasak oldu¤unu bildiren fetvâlar karfl›s›nda,hanefî mezhebindeki bir kimsenin, parmakla iflâret etmesi, iki fikrigösterir: 1- ‹ctihâd derecesinde, yüksek olan bu din âlimlerinin iflâretedilece¤ini bildiren, meflhûr hadîslerden haberleri yok imifl demek olur.2- Yâhud, hadîs-i flerîfleri iflitmifller, fekat, bu hadîslere uymam›fllar.Kendi kafalar›, düflünceleri ile hareket etmifller demek olur. Bu fikrlerinikisi de, çok bozukdur. Böyle sanmak için, pek baya¤› veyâ çok inâdc› olmakgerekir. (Tergîb-üs-salât) kitâb›ndaki, (Eski âlimler, nemâzda flehâdetparma¤› ile iflâret ederdi. Sonralar›, flî’îler, bu iflde taflk›nl›k yapd›¤›ndan,sonra gelen hanefî âlimleri, iflâret etme¤i, Ehl-i sünnete yasak etdi.Böylece, sünnîler, flî’îlerden ay›rd edilmifl oldu) sözü de, k›ymetli kitâblardakihaberlere uygun de¤ildir. Çünki, âlimlerimizin (Zâhir üsûlü), i-flâret etmeme¤i ve parma¤› bükmeme¤i bildiriyor. Ya’nî, eski âlimleriflâret edilmez buyurmufldur. O hâlde, bu iflin flî’îlikle bir ilgisi yokdur. ‹flâretedilmiyece¤ini bildiren din büyüklerine karfl›, edeb ve sayg›m›z› tak›narak,bize düflen söz flöyle olmal›d›r: (Bu büyükler, iflâret etmenin harâmve mekrûh olaca¤›na bir delîl, vesîka elde etmeselerdi, harâm veyâmekrûh demezlerdi. ‹flâret etmenin sünnet ve müstehab oldu¤unu bildirenhaberleri söyledikden sonra, (Böyle demifller ise de, do¤rusu iflâretinharâm oldu¤udur) buyurmazlard›. Demek ki, bu din büyükleri, iflâretinsünnet ve müstehab oldu¤unu gösteren haberlerin de¤il, belki yasakoldu¤unu gösteren vesîkalar›n do¤ru oldu¤unu anlam›fllard›r). Sözünk›sas›, bizim gibi câhillerin, birkaç hadîs-i flerîf iflitmemiz, delîl ve senedolamaz. Din büyüklerinin sözlerini red etmemize sebeb olamaz. E¤er, (Bizflimdi, onlar›n anlad›klar›n›n yanl›fl oldu¤unu gösteren bilgileri ele geçirmiflbulunuyoruz) denirse, bizim gibi mukallidlerin bilgisi, bir fleyin halâlveyâ harâm olmas›na vesîka olamaz. Birfleyin halâl veyâ harâm olmas›için, müctehidin zan etmesi lâz›md›r. Müctehidlerin sözlerini, senedleriniörümcek yuvas›ndan dahâ çürük sanmak, büyük at›lganl›k olur.Kendi bilgisini, din büyüklerinin bilgilerinden üstün tutmak ve Hanefîmezhebinin (Üsûl haberleri)ne bozuk, çürük demek ve âlimlerin, fetvâvermek için dayand›klar› k›ymetli haberi hiçe saymak ve bu haberlere yanl›fldemek, dîn-i islâmda büyük bir yara, gedik açmak olur. ‹slâm›n büyükâlimleri, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” parlak zemân›na yak›nolduklar› için ve ilmleri, sonra gelenlerin bilgilerinden katkat çok oldu¤uve harâmdan, günâhlardan sak›nmalar›, Allahü teâlâdan korkmalar›,son derece fazla oldu¤u için, hadîs-i flerîfleri, bizim gibi, din bilgile-– 500 –