buraya

287‹K‹YÜZSEKSENYED‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, hakîkatleri bilen, kardefli meyân gulâm Muhammed hazretlerineyaz›lm›fld›r “rahmetullahi aleyhimâ”. Cezbe ve sülûk ve bunlar›nma’rifetleri bildirilmekdedir:Bismillâhirrahmânirrahîm. Bize do¤ru yolu gösteren Allahü teâlâyahamd olsun! Allahü teâlâ, bize do¤ru yolu göstermeseydi, biz do¤ru yolubulamazd›k. Peygamberlerin hepsi “salevâtullahi teâlâ aleyhim ecma’în”do¤ru olarak gelmifldir. Onlar›n sonuncusu ve en üstünü olan Muhammed“aleyhisselâm” hep do¤ru söylemifldir “salevâtullahi sübhânehu ve berekâtühuve teh›yyâtühu aleyhi ve aleyhim ve alâ men’ tâbe’ahüm ecma’înilâ yevmiddîn”.Tâliblerin, gevflek ve yarad›l›fllar› afla¤› olduklar›ndan ve kâmil ve mükemmilolan bir Rehber bulamad›klar›ndan, uzun yolu k›saltd›klar› veyüksekleri b›rak›p, afla¤› fleyler arkas›nda koflduklar› görülmekdedir. Yoldaellerine geçen en de¤ersiz fleyleri bile birfley san›p, onlara ba¤lan›p kalmakdave onlar› aran›lan fley sanarak, yolun sonuna vard›k, kâmil ve müntehîolduk demekdedirler. Yolun sonuna varanlar›n ve aran›lana kavuflanlar›n,yolun sonundan ve vard›klar› yüksek makâmlardan bildirdiklerini, buafla¤› yarad›l›fll› olanlar, hayâlleri genifl oldu¤u ve nefslerine uyduklar›için, kendi bozuk hâllerine benzetmekdedirler. Fârisî m›sra’ tercemesi:Fâre, rü’yâda deve olmufl!Büyük denizden bir damlaya, hattâ damlan›n görüntüsüne ve okyânusdanbir s›z›nt›ya, hattâ bunun görüntüsüne kavuflunca, suya kavuflduksanm›fllard›r. Maddeden yap›lm›fl olan fleylerin ba’z›s›n›, maddesiz, anlafl›-lam›yan fley bilmifller. Bunlar› görünce, Allahü teâlâya kavuflduklar›n›sanm›fllard›r. Benzeri olan›, benzeri olm›yana benzetmifller, onu b›rak›p, bunasar›lm›fllar. Anlafl›lam›yan bilgileri, baflkalar›ndan ö¤renerek inananlarve anlafl›lam›yan› arayanlar, sülûk yolunu temâmlam›yan bu tâliblerden veserâb ile avunan bu susuzlardan katkat dahâ iyidirler. Hakl› ile haks›zaras›nda ve do¤ru yolda gidenle yoldan sapan aras›ndaki ayr›l›k pekçokdur.Arad›klar›na kavuflam›yarak, mahlûku sonsuz bilen tâliblere yaz›klarolsun! Anlafl›labilen fleyleri anlafl›lam›yan san›yorlar. Suçlar›, keflflerininyanl›fl olmas›na ba¤›fllanmay›p da, hesâba çekilirlerse, vay hâllerine! YâRabbî! Unutduklar›m›zdan, yan›ld›klar›m›zdan bizleri sorumlu tutma!Bir kimse, hacca gitmek istiyor. Sevinerek yola ç›k›yor. Yolda, Kâ’beye benzerbir ev görüyor. Yaln›z flekli benziyor ise de, onu Kâ’be san›yor. Oradakal›yor. Bir baflkas›, hacca gitmifl olanlardan duyarak Kâ’beyi ö¤reniyor.Onu seviyor. Hacca gitmek istiyor. Fekat yola ç›kmam›fl, bir ad›m atmam›fld›r.Bununla berâber, baflka birfleye Kâ’be dememifl, yaln›z Kâ’beye, do¤ruolarak inanm›fld›r. Bu kimse, yan›lm›fl olan birincisinden dahâ iyidir. ‹kinci,Kâ’beye varmam›fl, fekat baflka bir binây› da Kâ’be sanmam›fl olanüçüncü bir hac yolcusu, do¤ru inanan, fekat yola ç›kmam›fl olandan elbettedahâ iyidir. Çünki bu, hem inanmakda, hem de, kavuflmak için yolculukyapmakdad›r. Bunun dahâ üstün oldu¤u meydândad›r.– 426 –