buraya

lar›n fazlas›ndan sak›nmak, nefse uymamak demekdir.Süâl: Nefs, ibâdet yapmak istemiyor. ‹bâdet yapmak da, nefse uymamakoluyor. O hâlde, emrleri yapmak da, terakkîye sebeb olmaz m›? Meleklerinemrleri yapmas›, nefse uymamak olmad›¤› için onlar terakkî etmiyor.Cevâb: Emrleri, ya’nî ibâdetleri yapma¤› nefsin istememesi, emr alt›nagirmek istemedi¤i içindir. Nefs, bir emr alt›na girmek, birfleye ba¤lanmakistemez. Nefsin bu hâli, [ya’nî bafl› bofl kalmak, birfleye ba¤lanmamak arzûsuda] harâmd›r veyâ mubâhlar›n fazlas› demekdir. Demek ki, emrleriyapmakla, bu harâmdan veyâ mubâh›n fazlas›ndan sak›n›lm›fl oluyor. Bununiçin de, nefse uyulmam›fl oluyor. Yoksa nefse uymamak, yaln›z emrleriyapmak demek de¤ildir.‹nsan› kemâle kavuflduran, olgunlafld›ran yollar çokdur. Bunlar›n enfâidelisi, çabuk ulafld›ran›, nefsle mücâdelesi çok olan›d›r. Ruhsatdan sak›nan,azîmet ile amel edenlerin yoludur. (Azîmet), harâmlardan ve mubâhlar›nfazlas›ndan sak›nmak demekdir. (Ruhsat) ise, yaln›z harâmlardankaç›nmakd›r. Tesavvufcular›n ço¤u (Simâ’) ve (Raks) yap›yor. Ya’nîna¤me ile okuyorlar ve dönüyorlar, oynuyorlar. Birçok flartlarla ve eviripçevirip, simâ’ ve raksa ruhsat denilebilir. Bunlar›n azîmetle hiç ilgisiyokdur. Hattâ yüksek sesle zikr etmek bile, olsa olsa, ruhsat olabilir.Birçok rehberler, iyi düflünceler ile, bulunduklar› yolda yenilik, de¤ifliklikyapm›fld›r. Bunlara da, pek iyimseyerek, nihâyet ruhsat denilebilir. Hâlbuki,azîmet ile hareket eden büyükler, (Sünnet-i seniyye)den, ya’nî islâmiyyetdenk›l kadar ayr›lmam›fld›r “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în”.Yollar›na hiçbir yenilik, bid’at kar›fld›rmam›fld›r. Bunlar›n yolunda,nefse uymamak, nefs mücâdelesi tâmd›r. O hâlde, yollar› en iyi, en fâideliyoldur. Çabuk ulafld›r›c›d›r ve çok yükseklere ulafld›rmakdad›r. Fekatson zemânlarda, bu yolu da bozanlar oldu. O büyüklerin izindenayr›lanlar ço¤ald›. De¤ifliklikler, bid’atler yap›ld›. Simâ’ ve raksa ve yükseksesle zikre bafllad›lar. Bunlar›, o büyüklerin niyyetlerini kavr›yamad›klar›için yapd›lar. Bid’atler kar›fld›rmakla, zemâna uymakla, bu yoludahâ k›ymetlendirdiklerini, olgunlafld›rd›klar›n› sand›lar. Bunlar ile, buyolu y›kd›klar›n›, ellerinden kaç›rd›klar›n› anl›yamad›lar. Hakk›, do¤ruyumeydâna ç›karan ve insan› hidâyet yoluna kavuflduran ancak Allahüteâlâd›r. [Yukar›daki yaz›lardan anlafl›l›yor ki, dünyâ ve âh›ret se’âdetinekavuflmak için, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitâblar›n› okumak lâz›md›r.Bu kitâblar› bizlere bildiren ve tan›tan da imâm-› Rabbânîdir. ‹mâm-› Rabbânîyibizlere tan›tan da Seyyid Abdülhakîm-i Arvâsî hazretleridir. SeyyidAbdülhakim-i Arvâsî hazretlerini tan›tan da, Hakîkat Kitâbevinin kitâblar›d›r.]_________________Vücûd, lutf-i ilâhî, hayât, rahmet-i Kerîm,A¤›z, at›yye-i Rahmân, kelâm fadl-› Kadîm!Beden, binâ-y› Hudâ, rûh, nefha-i tekrîm,Kuvvet, ihsân-› kudret, duygular, Va’z› Hakîm,Bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var?– 425 –