buraya

yenler], s›k› riyâzetler, a¤›r mücâhedeler yard›m› ile ilerliyebilirler. Simâ’ vevecd, yaln›z bunlara yard›mc› olur. Erbâb-i kulûb, meczûblardan ise, cezbeyard›m› ile ilerlerler. Simâ’ bunlara lâz›m de¤ildir. fiunu da söyliyelim ki, cezbedilmiyen Erbâb-› kulûb için, simâ’ her zemân fâideli olmaz. Bundan yard›mgörebilmek için flartlar vard›r. Bu flartlar gözetilmezse zararl› olur.Simâ’›n flartlar›ndan biri, kendini yüksek bilmemekdir. Temâm oldu¤unusan›rsa ilerliyemez. Evet, simâ’ bunu da biraz ilerletirse de sükûn buldukdansonra, o makâmdan geri iner. Simâ’›n bundan baflka flartlar›, tesavvufbüyüklerinin kitâblar›nda, (Avârif-ül-me’ârif) ve benzerlerinde yaz›-l›d›r. Zemân›m›z tarîkatcilerinin ço¤unda, bu flartlar yokdur. fiimdi yap›lmakdaolan simâ’ ve rakslar›n ve toplant›lar›n zararl› oldu¤u aç›kd›r. Bunlar›nilerletmeleri nerede? Hiç ilerletmezler. Yard›m etmekden çok uzakd›rlar.Fâide yerine zarar verirler.TENBÎH 1: [(Simâ’), ilâhî, mevlid ve kasîde ve Kur’ân-› kerîmi tegannîile okuyanlar› dinlemek demekdir. (Raks), eli, ayaklar› tempo ile oynatmakve dans demekdir.] Simâ’ ve raks, müntehîlerden birkaç›na da lâz›md›rdedik. Çünki yükselecek çok mertebeleri bulundu¤u için, yoldasay›l›rlar. Eriflilebilecek mertebelere yükselmedikce müntehî olmaz, sonavarm›fl say›lmazlar. Seyr-i ilallah sonuna vard›klar› için, bunlara müntehîdenilmifldir. Bu seyrin sonu, sâlikin mazhar oldu¤u isme kadard›r. Fekat,bu seyrden sonra, bu ismde ve isme ba¤l› fleylerde de seyr vard›r. Bu ismdekive kavuflanlar›n bildikleri fleylerdeki seyrden sonra, ismin sâhibine var›p,burada Fenâ ve Bekâ hâs›l edince, tâm müntehî olur. Seyr-i ilallah›ndo¤rusu da budur. ‹sme kadar olan seyre de, (Seyr-i ilallah) denilmifl, o mertebedeolan Fenâya ve Bekâya da, (Vilâyet) ad› verilmifldir. (Seyr-i fillah)sonsuzdur denilmesi, Bekâdaki seyr içindir. Bütün konaklar› geçdikden sonrad›r.Bu seyrin sonsuz olmas› demek, o ismde seyr olunursa ve bu ismdekiflü’ûnlar›n herbiri ile ayr› ayr› ahlâklan›rsa, sonuna var›lmaz demekdir.Çünki, her ismde sonsuz flü’ûnlar bulunmakdad›r. E¤er yükselirken, onubu ismden geçirirlerse, bir ad›mda geçebilir ve sonun sonuna varabilir. E¤erorada yok olursa, çok flerefli olur. Yok e¤er insanlar› yetifldirmek için, geriindirirlerse, çok büyük üstünlük olur. Bu isme kavuflman›n kolay bir fleyolaca¤›n› sanmamal›d›r. Bu ni’mete kavuflabilmek için, cân fedâ etmeklâz›md›r. Acabâ kimi bu büyük ni’mete kavufldurmakla flereflendirirler?Tenzîh ve takdîs san›lan mertebe çok olur ki, teflbîh ve tenkîsdir. Hattâçok mertebeler vard›r ki, tenzîh san›l›rlar. Hâlbuki, rûh makâm›ndan da afla-¤›d›rlar. Arfl›n üstündeki tenzîh gibi görünen de, teflbîh dâiresinin içinde olabilir.Münezzeh olarak [ya’nî mahlûklarla ilgisi olm›yarak] görünen fley, rûhâleminden olabilir. Çünki Arfl, maddeli, cihetli, ölçülü fleylerin sonudur. Rûhâlemi, cihetli, ölçülü âlemin d›fl›ndad›r. Çünki rûh, [madde de¤ildir] mekâns›zd›r.Bir yere s›¤maz. Rûhun, Arfl›n d›fl›nda oldu¤unu söylemek, seni flafl›rtmas›n.Rûhu kendinden uzak sanma! Aran›z çok aç›k zan etme! Öyle de-¤ildir. Rûh mekâns›z olmakla berâber, onun için her yer birdir. Arfl›n d›fl›ndademekle, baflka fley anlat›lmakdad›r. Oraya varam›yana anlat›lamaz.[Rûh, radyo dalgalar›na benzetilebilir. Bu dalgalar madde de¤ildir. Yerkaplamazlar. Böyle olmakla birlikde, her yerde vard›rlar denir. Çünki,– 418 –