buraya

da dalar, kendini hep unutur. Yâhud, insanlar› Hak teâlâya ça¤›rmak içingeri döner. Geri döndükden sonra, bât›n› Allahü teâlâ ile, zâhiri insanlarile olur. Bu zemân nûr, kendisine kar›flm›fl olan zulmetden kurtulur. Matlûbuna,ya’nî Hak teâlâya döner. (Eshâb-› yemîn)den olur. Kendisinin sa-¤› solu yok ise de, hâli sa¤ olma¤a uygundur. Çünki hayrlar› kendindetoplam›fld›r, kemâle kavuflmufldur. Bu ikisi de sa¤da bulunur. Sa¤ mubârekdir.(Allahü teâlâ hakk›nda da, iki eli, mubârek olan sa¤ tarafdad›r) buyurulmuflolmas› da bunun gibidir. (‹ki eli demek, Onun râz› oldu¤u, be¤endi¤ifley demekdir). Mekâns›z nûr ve bât›n dedi¤imiz, rûhdur. Ciheti olankaranl›k ve zâhir ise, nefs demekdir.Süâl: Birinci k›smdan olan, ya’nî geriye dönmeyen Evliyâ da, âlemi biliyor,insanlarla birlikde yafl›yor. Bunlar›n hep Allahü teâlâya ba¤l› olmalar›ve kendilerini unutmalar› ne demekdir?‹nsanlar› Allahü teâlân›n r›zâs›na, sevgisine kavufldurmak için geri dönenEvliyâ ile bunlar›n aras›nda ne fark vard›r?Cevâb: Kendilerini unutmak ve hep Allahü teâlâya ba¤l› kalmak demek,nefs rûhun nûrlar› aras›na girdikden sonra, rûh ile nefsin birlikde, Allahüteâlâya teveccüh etmesi demekdir. Böyle oldu¤u yukar›da bildirilmifldir.Mahlûklar› bilmek ise, his organlar› ve kuvvetleri ile ve hareket organlar›ile olur. Bu organlar, nefsin tafsîlidir. Nefsin arzûlar› ile ifllemekdedir. Hulâsaolan, kuvvet merkezi olan nefs, rûhun nûrlar› alt›nda Allahü teâlây› müflâhedeetmekdedir. Bunun tafsîli, aç›kda olan k›smlar›, eski flü’ûru ile hareketetmekdedir.Hulâsan›n yok hâle gelmesi ile, onlar›n hareketinde gevfleklik hâs›l olmuyor.Bu âleme rücû’ etmifl olan Evliyâ “rahmetullahi aleyhim ecma’în”böyle de¤ildir. Bunlar›n nefsi, mutmeinne oldukdan sonra, rûhun nûrlar›alt›ndan ç›k›yor. Mahlûklar âlemine ba¤lan›yor. Bu ba¤l›l›kla, insanlar› Allahüteâlân›n r›zâs›na ça¤›r›yor.Nefs hulâsad›r, toplulukdur dedik. His organlar› ve hareket organlar› vekuvvetleri, nefsin tafsîlidir, aç›kda bulunan parçalar›d›r dedik. Çünki nefsinetden olan kalbe ya’nî yüre¤e ba¤l›l›¤› vard›r. Yüre¤in de, (Hakîkat-icâmi’a-i kalbiyye), ya’nî k›saca kalb veyâ gönül denilen latîfeye ba¤l›l›¤› vard›r.Yürek, gönüle olan bu ba¤l›l›¤› sebebi ile, rûha da ba¤lanm›fl olur. Rûhdangelen feyzler, bu ba¤l›l›klar vâs›tas› ile nefse gelir. Sonra nefsden organlarave kuvvetlere yay›l›r. Bunlar nefsde hulâsa olarak mevcûddur. Buanlafl›l›nca, Evliyân›n iki k›sm›n›n baflka olduklar› anlafl›lm›fl olur. Birincileri,sekr sâhibleridir, ya’nî flü’ûrsuzdurlar. ‹kincileri sahv sâhibleridir.Ya’nî flü’ûrludurlar. Birincileri dahâ flerefli, ikincileri ise, dahâ üstündür. Birincilerinhâli Evliyâl›¤a uygundur. ‹kincilerin hâli Peygamberli¤e uygundur.Allahü teâlâ, bizleri Evliyân›n kerâmetlerine kavuflmakla flereflendirsinve Enbiyâya “salevâtüllahi teâlâ ve selâmühü alâ nebiyyinâ ve aleyhimve alâ cemî’i melâiketil mukarrebin vel’ibâdissâlihîn ilâ yevmiddîn” tam uymaklayükseltsin! Bu sat›rlar› yazan düâc›n›z›n, arabîsi, fârisîsinden dahâgüzel de¤il ise de, flerefli mektûbunuz arabî kelimelerle yaz›lm›fl oldu¤undan,mektûbumuzu da, sizin gibi yazd›k. Sözümüz burada temâm oldu. Hepinizeselâm olsun!– 39 –