buraya

nî Pûtî hazretlerinin on cild olan (Tefsîr-i Mazherî)sinde], (Lehv-el-hadîs)musikî demekdir diyor. Abdüllah ibni Abbâs ve Abdüllah ibni Mes’ûd “rad›yallahüanhüm”, bu âyet-i kerîmenin, tegannîyi yasak etdi¤ine yemîn etmifldir.‹mâm-› Mücâhid, Furkan sûresi, yetmiflikinci âyetinin meâl-i flerîfinin,(Günâhlar› afv ve magfiret edilecek olanlardan biri, tegannî, flark›okunan yerlerde bulunm›yanlard›r) oldu¤unu bildirdi. ‹’tikâdda mezhebimizinimâm› olan, Ebû Mensûr-i Mâ-Türîdînin, (Zemân›m›zdaki, tegannîile okuyan hâf›zlar›n, na¤melerini ifliterek, Kur’ân-› kerîmi ne güzel okudundiyen kimse, kâfir olur. Kar›s› bofl olur. O zemâna kadar, yapd›¤› ibâdetlerininsevâb› gider) dedi¤ini, kitâblar yazmakdad›r. Ebû Nasr-› Debbûsîbuyuruyor ki, kâdî Zahîreddîn-i Hârezmî buyurdu ki, (Bir flark›c›danveyâ baflka bir yerden tegannî dinliyen veyâ baflka, herhangi bir harâm ifligören kimse, harâm oldu¤una inanarak veyâ inanm›yarak, bunlara, negüzel dese, o anda îmân› gider. Çünki Allahü teâlân›n emrine ehemmiyyetvermemifl olur. ‹slâmiyyete k›ymet vermiyen kimsenin, kâfir olaca¤›n›, bütünmüctehidler, sözbirli¤i ile bildirmifldir. Böyle kimselerin ibâdetlerikabûl olunmaz. Önce kazanm›fl oldu¤u sevâblar yok edilir. Böyle felâketdenAllahü teâlâya s›¤›n›r›z!).Mûsikînin harâm oldu¤unu bildiren, âyet-i kerîme ve hadîs-i flerîfler vef›kh âlimlerinin yaz›lar› o kadar çokdur ki, saymak güçdür. Tegannînin câizoldu¤unu gösteren, mensûh bir hadîs veyâ bir fetvâ görülürse, ehemmiyyetvermemelidir. Çünki hiçbir âlim, hiçbir zemânda, tegannînin mubâh oldu¤unafetvâ vermemifl, raks [dans] etme¤e izn verilmemifldir. ‹mâm-› Z›-yâeddîn-i fiâmî “rahmetullahi aleyh”, (Mültek›t) ad›ndaki kitâb›nda böylebildirmekdedir.Tesavvufcular›n birfleyi yap›p yapmamas›, halâl veyâ harâm olmas›n› göstermez.Onlara bak›lmaz. Yapd›klar›na da birfley demeyiz. Ma’zûr görürüz.Onlar›n hâlini, Allahü teâlâ bilir ve bildi¤i gibi karfl›lar. Birfleyin halâl veyâharâm oldu¤unu anlamak için, imâm-› a’zam Ebû Hanîfenin, imâm-› EbûYûsüf Ensârînin ve imâm-› Muhammed fieybânînin sözlerine bak›l›r. EbûBekr-i fiiblî ve Ebül-Hüseyn-i Nûrî ve Cüneyd-i Ba¤dâdî “rahmetullahi aleyhim”gibi, tesavvuf büyüklerinin yap›p yapmad›klar›na bak›lmaz. [Fekat,bunlar›n islâmiyyetden verdikleri haberler çok do¤rudur. Bildirdiklerininhepsine inanmak ve uymak lâz›md›r.] ‹slâmiyyetden ve tarîkatden haberiolm›yan, ham sofular, pîrimiz böyle yapd› diye, behâne ederek, hayhuyetme¤i, tegannî ve dans etme¤i, din ve ibâdet hâline sokmufllar. Bunlarlasevâb kazan›yoruz sanm›fllar. En’âm sûresinin yetmiflinci ve A’râfsûresinin ellinci âyetinde meâlen, (Ey sevgili Peygamberim “sallallahüaleyhi ve sellem”! Dinlerini, ibâdetlerini, [flark› ile, mûsikî ile] oyun ve e¤lencehâline sokanlardan uzak ol! Onlar Cehenneme gideceklerdir) buyurulmufldur.Yukar›da bildirilenlerden anlafl›l›yor ki, harâm oldu¤u kat’î olan iflleri,be¤enen kâfir olur. Müslimân de¤ildir, mürted olmufldur. [Hâlbuki harâmlar›,tatl› gelse dahî, çirkin bilerek, üzülerek yapanlar kâfir olmaz.] Ohâlde, düflünmeli ki, harâmlara k›ymet verenlerin ve bunlar› ibâdet bilenlerinhâli ne oluyor? Cenâb-› Hakka sonsuz hamd ve flükr olsun ki, bizi yetifldirenbüyüklerimiz, bu pisli¤e bulaflmad›. Kendilerine uyarak, bu flenî’– 381 –