buraya

hem de ma’rifet sâhibidirler. Ya’nî (Zül-Cenâhayn)d›rlar. Akl ile anlafl›lanbilgilere (ilm) denir. Kalb ile anlafl›lan bilgilere (ma’rifet) ve (irfân) denir.]ÎMÂN: Ehl-i sünnet âlimlerinin “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în”kitâblar›nda, dinden oldu¤u, ya’nî inan›lmas› lâz›m oldu¤u bildirilen fleyleri,kalbin tasdîk etmesi, kabûl etmesi, inanmas› demekdir. Kalbin inand›¤›n›,dil ile söylemek de lâz›md›r demifllerdir. [Fekat söylemek, îmân›nkendisi olmay›p, kalbdeki îmân›n bildirilmesidir. Îmân›, özrsüz söylemiyenkâfir olur. ‹krâh, ya’nî tehdîd ile, ya’nî ölüm veyâ bir uzvun kesilmesi ile veyâfliddetli cân yak›lmakla zorlan›nca, îmân›n› saklamak afv olur ve söylemiyenveyâ aksini söyliyen kâfir olmaz dediler. Bu eki (Milel-nihal) kitâb›ndanald›k.]Kalbde îmân bulundu¤una alâmet, küfrden teberrî etmek, kaç›nmakd›rve kâfirlikden, kâfirlere mahsûs olan fleylerden meselâ beline zünnâr ba¤lamakve bunun gibi, kâfirlik alâmeti olan fleyleri kullanmakdan sak›nmakd›r.Küfrden teberrî demek, Allahü teâlân›n düflmanlar›n› sevmemekdir. Kâfirler,kuvvetli, hâkim olup da, zararlar›ndan korkuldu¤u zemân, kalbi ilesevmemek, korku olmad›¤› zemân, hem kalb, hem de her vâs›ta ile karfl›koymak lâz›md›r. Allahü teâlâ, Kur’ân-› kerîmde sevgili Peygamberine “sallallahüaleyhi ve sellem” kâfirleri ve münâf›klar› sevmeme¤i, çal›fl›p, onlardanüstün olma¤› emr ediyor. Çünki, Allahü teâlân›n ve Peygamberinin“sallallahü aleyhi ve sellem” düflmanlar›ndan uzak olmad›kça O ve Resûlüsevilmifl olmaz ve seviyorum demek do¤ru olmaz. Bir kimse, îmân›m vardese, fekat küfrden teberrî etmese, hem müslimânl›¤a, hem de dinsizli¤einanm›fl, iki dinli olmufl olur ki, bunlara (Mürted) denir. Bunlara münâf›kgözü ile bakmak lâz›md›r. Kalbde îmân bulunmas› için, küfrden teberrî, elbettelâz›md›r. Bu teberrînin en afla¤› derecesi kalb ile teberrîdir. En yüksek,en iyi derecesi de, hem kalb ile, hem kal›p ile olmakd›r. Ya’nî, kalbdekiayr›l›¤› söz ile, hareket ile belli etmekdir. Fârisî m›sra’ tercemesi:Düflmânl›k etmedikce, dostluk olamaz!Ba’z›lar›, sevginin bu flart›n›, Ehl-i beyti “rad›yallahü teâlâ anhüm”, [ya’nîPeygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” akrabâs›n› ve torunlar›n›]sevmekde yanl›fl kullan›yor. Bunlar› sevmek için, Peygamberimizin üç halîfesine“rad›yallahü teâlâ anhüm” ve müslimânlardan bir ço¤una düflmanl›ketmek lâz›md›r diyor. Bu sözleri, çok yanl›fld›r. Çünki sevgininalâmeti, sevgilinin düflmanlar›n› sevmemekdir. Yoksa sevgiliden baflka,herkese düflmanl›k demek de¤ildir. Akl› olan herkes bilir ki, Peygamberimizin“sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâb›, Ehl-i beyte düflman de¤il idi. HeleEshâb-› kirâm›n en büyükleri olan bu üç halîfe, Peygamberimizin “sallallahüaleyhi ve sellem” u¤runa mallar›n›, cânlar›n› fedâ etdi. Mevk›’lerini,flöhret ve i’tibârlar›n›, Onun için terk etdi. Müslimânlar›n Ehl-i beyti sevmesi,Kur’ân-› kerîmde aç›kca emr olunuyor. Resûlullah›n “sallallahüaleyhi ve sellem” se’âdet-i ebediyyeye ça¤›rmas› ve kavufldurmas› ni’metininflükrü, karfl›l›¤› olarak, Ehl-i beytin “r›dvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în”sevgisi isteniyor. O hâlde, nas›l olur da, bu büyüklerin, Ehl-i beytedüflmân olmas› düflünülebilir ve söylenebilir.– 370 –