buraya

Muhammed Mustafâya “sallallahü aleyhi ve sellem” ve Onu sevenlerin veizinde gidenlerin hepsine olsun! Allahü teâlâ, siz yüksek hocam›n k›ymetliyavrular›n› da, se’âdet-i ebediyyeye kavufldursun!Yüksek üstâd›m›n, beni dünyâ ve âh›ret ni’metlerine kavuflduran k›ymetlihocam›n sevgili yavrular›! Biliniz ki, herfleye muhtâc olan bu zevall›kardefliniz, tepeden t›rna¤a kadar, o yüksek baban›z›n sadakalar› ve ihsânlar›içinde yüzüyorum. ‹nsanl›¤›n elifbâs›n› ondan ö¤rendim. Yüksekliklerihaber veren kelimeleri ondan okudum. Herkesin, senelerce çal›flarak kazanabildi¤idereceler, onun huzûrunda, terbiyesi alt›nda, az zemânda elimegeçdi. ‹nsanlara meziyyet, üstünlük veren bütün k›ymetler, ona hizmetiminikrâmiyesi olarak üzerime serpildi. Hiçbir ifle yaram›yan ve insanl›kdanhaberi olm›yan bu zevall›, onun nûrlu bak›fllar› alt›nda, ikibuçuk ay içindeolgunlaflarak, büyüklerin yoluna kat›ld›. Onlar›n Allahü teâlâya olan yak›nl›klar›nakavufldu. Böyle az bir zemânda, tesavvufu tadm›fl olanlar›n, tecellîler,zuhûrlar, nûrlar, hâller ve keyfiyyetler diye anlatmak istedikleri gizlikazançlar, baban›z›n parlak kalbindeki deryân›n damlalar› olarak, önümesaç›ld›. Bunlardan hangi birini anlatay›m. Onun, lutf ederek, ac›yarakmubârek gönlünü bu fakîre çevirmesi ile, tesavvufcular›n tevhîd [bir bilmek],kurb [yak›nl›k], ma’›yyet [berâberlik], ihâta [her taraf› kaplamak],sereyân [her zerrede bulunmak] gibi sözlerle, anlatmak istedikleri ma’rifetlerden,ince bilgilerden ele geçmiyen, hemen hemen birisi kalmad›.Bunlar›n içlerinden, özlerinden bildirilmedik b›rak›lmad›. Vahdet-i vücûddedikleri, herfleyde Allahü teâlân›n kemâlât›n› görmek ve vahdetde kesretibulmak, bu ince bilgilerin bafllang›c›d›r. ‹slâm büyüklerinin erifldi¤i, tan›d›¤›bilgileri, kelime kadrosu ile anlatma¤a kalk›flmak, câhillik ve ahmakl›kolur. Bunlar›n kavuflduklar›, yetifldikleri dereceler çok yüksekdir. Anlad›klar›,edindikleri bilgiler ve zevkler çok incedir. Her bilgi satan›n, büyükve önder san›lanlar›n yetiflece¤i, yanaflaca¤› yer de¤ildir.O çok yüksek baban›z›n, bu zevall›ya olan ni’metlerine, ihsânlar›nakarfl›, ölünciye kadar, bafl›m› kap›n›z hizmetçilerinin ayaklar›na sürsem, sizekarfl› birfley yapm›fl olamam. Hangi kusûrumu bildireyim? Mahcûbiyyetimden,yüzümün karas›ndan hangisini meydâna ç›karay›m? Allahü teâlâ,Hüsâmeddîn Ahmedden râz› olsun ki, sizlere karfl› olan vazîfemizi, borcumuzuüzerine alarak, kap›n›za kul olmakla, hizmetinizde çal›flmakla flereflenmekde,böylece râhat nefes almam›za sebeb olmakdad›r. Fârisî beyt tercemesi:Vücûdümün her zerresi dile gelse de;fiükrünün binde birini yapamam yine![Asrlar›n yetifldiremiyece¤i, insan gücünün ölçemiyece¤i] o k›ymetler hazînesinin,kap›s›n›n efli¤ini öpmekle üç def’a flereflenmifldim. Üçüncüsündebuyurdu ki: (Za’îf düfldüm. Yaflamak ümmîdim azald›. Benden sonra, çocuklar›m›gözet!). Sizleri getirdiler. O zemân dahâ küçük idiniz. Kucakdatafl›n›yordunuz. Size teveccüh etmemi, emr buyurdular. Emrlerine uyarak,yüksek huzûrlar›nda, üzerinize o kadar teveccüh olundu ki, te’sîri görünüverdi.Sonra, (Bunlar›n annelerine de, uzakdan teveccüh et!) buyurdular.Yan›m›zda olmad›¤› hâlde, onlara da teveccüh olunmufldu. Emrleri ile ve– 351 –