buraya

liyân›n vilâyeti, Allahü teâlân›n pek yak›n oldu¤unu anl›yamaz. Buradakicâhilli¤in ne demek oldu¤unu bilemez. Peygamberlerin vilâyeti, çok yak›noldu¤u hâlde, yak›nl›¤› uzakl›k bilir. fiühûdü, görememek sayar. Fârisîm›sra’ tercemesi:E¤er söylersem, sonu gelmez!Ey o¤lum “rahmetullahi teâlâ aleyh”! Nübüvvetin kemâlât›, ya’nî yüksekdereceleri ve bunun vilâyetden üstün oldu¤u ve üç vilâyet, ya’nî, Vilâyet-isugrâ ve Vilâyet-i kübrâ ve Vilâyet-i ulyâ aras›ndaki farklar ve herbirvilâyetin ayr› ayr› ma’rifetleri ve herbirine uygun olan yerler anlat›l›rken,söz çok uzad›. Çok fleyler ve tekrâr tekrâr yaz›ld›. Böylece, bu pek flafl›rt›-c›, yad›rgay›c› bilgilerin anlafl›lmas› kolaylafld›r›lm›fl oldu. Okuyucular,inanmamak tehlükesinden kurtar›ld›. Bu bilgiler, keflf yolu ile ve zarûrî anlafl›lanfleylerdir. Fikr yorarak ve teori kurarak elde edilmifl de¤ildirler. Yap›lanaç›klamalar, câhillerin kolay anl›yabilmeleri içindir. Belki de ilmadamlar›n›n, zekî kimselerin kavr›yabilmelerini kolaylafld›rmak içindir.Allahü teâlân›n bu fakîre “rahmetullahi teâlâ aleyh” bildirmifl oldu¤utesavvuf yolu, iflte anlafl›lm›fl oldu. Bafl›ndan sonuna kadar bildirildi. Bu yolunana caddesi S›ddîk›yye yoludur. Bu yolda, nihâyet, bidâyetde yerlefldirilmifldir.Bu caddede konak yerleri yap›lm›fld›r. Bu cadde olmasayd›, o kadarileri gidilemezdi. Elimize geçen bu lezîz meyvenin tohumu, Buhârâ veSemerkanddan getirildi. Hindistân topra¤›na ekildi. Bu toprak, Medîne veMekke ba¤çelerinden al›nm›fld›r. Senelerce, fadl suyu ile suland›. ‹hsân ileterbiye olundu. Böylece yetiflerek, bu ilm ve ma’rifet meyveleri hâs›l oldu.Bize bu do¤ru yolu ihsân eden, Allahü teâlâya hamd olsun! Allahü teâlâ,bizi do¤ru yola kavufldurmasayd›, kendimiz bulamazd›k. Rabbimizin Peygamberlerido¤ru sözlü olarak gelmifllerdir.Bu yüksek yola sülûk etmek, girip ilerlemek, yol gösteren Rehberi“kaddesallahü teâlâ sirrehül’azîz” sevme¤e ba¤l›d›r. O, (Seyr-i murâdî) ile,ya’nî çekilerek, bu yoldan geçirilmifldir. Kuvvetle çekilerek, bu kemâlâtakavufldurulmufldur. Onun bak›fllar›, kalb hastal›klar›na flifâd›r. Onun teveccühü,ya’nî sevgisine kavuflmak, ma’nevî hastal›klar› giderir. Böyle kemâlsâhibi bir zât, zemân›n›n imâm›d›r. Asr›n›n halîfesidir. Kutblar ve büdelâonun bulundu¤u makâm›n z›llerine kavuflmak için cân verirler. Evtâd ve nücebâ,onun kemâlât› denizinden bir damlas› ile doyarlar. Onun hidâyetininve irflâd›n›n nûru, günefl ›fl›klar› gibi, o istese de, istemese de, herkese gelmekdedir.Fekat, istediklerine dahâ çok gönderir. Fekat, onun istemesi de,kendi elinde de¤ildir. Çok olur ki, birfleyi yapmak iste¤inde bulunur. Fekat,içinden o istek gelmez. Onun nûru ile ayd›nlanarak, do¤ru yolu bulanlar›nve onun istemesi ile yükselenlerin, bu kazançlar›n› bilmeleri lâz›m gelmez.Çok olur ki, uyduklar› fleyhin kemâlât›na kavuflduklar› ve herkese yolgösterdikleri zemân bile, kendi hidâyet ve rüfldlerini de, oldu¤u gibi anl›-yamazlar. Çünki, herkese ilm vermezler ve makâmlar› birer birer geçmeninma’rifetini herkese ihsân etmezler. Evet, kavuflduran yollardan birininönderli¤i kendisine verilmifl olan bir zât›n ilm sâhibi olmas›, elbette lâz›md›r.Bunun, yolun inceliklerini bilmesi flartd›r. Bu bildi¤i için, yolcular›n dabilmesine lüzûm görülmemifldir. Onlar, bunun önderli¤i ile kemâle kavu-– 340 –