buraya

âberdi. E¤er hazret-i Emîr “rad›yallahü anh” ile muhârebe edenlere kâfirveyâ fâs›k denirse, dîn-i islâm›n yar›s› y›k›l›r. Zîrâ dîn-i islâm› dünyâyayayan, bizlere bildiren onlard›r. O hâlde, onlar› ancak z›nd›k, ya’nî dîn-i islâm›y›kmak için u¤raflan kimse kötüler. O muhârebelerin, kar›fl›kl›klar›nortaya ç›kmas› hazret-i Osmân›n “rad›yallahü anh” flehâdeti ile bafllad›. Kâtillerdenk›sâs istenmesi ile bafllad›. Talha ile Zübeyr “rad›yallahü anhümâ”k›sâs gecikdi¤i için Medîne-i münevvereden ç›kd›lar. Âifle “rad›yallahü anhâ”de bu iflde bunlarla berâberdi. Cemel muhârebesi, hazret-i Osmân›n “rad›yallahüanh” kâtillerine k›sâs yap›lmas›n›n gecikdi¤i için oldu. Bu muhârebelerdeonüçbin kifli ve Talha ile Zübeyr “rad›yallahü anhümâ” da öldürüldü.Mu’âviye “rad›yallahü anh” sonradan fiâmdan ifle kar›fld›, bunlarlabirlefldi. S›ffîn muhârebesi yap›ld›. ‹mâm-› Gazâlî diyor ki, bu muhârebelerhalîfe olmak için de¤ildi. Hazret-i Emîrin “rad›yallahü anh” hilâfeti bafllang›c›nda,kâtillere k›sâs yap›lmas› içindi. Allâme ‹bni Hacer-i Mekkîhazretleri de, (Ehl-i sünnet böyle buyuruyor) diyor. Hanefî âlimlerinin büyüklerindenolan Ebû fiekûr-i Sülemî “rahmetullahi teâlâ aleyh” diyor ki,(Hazret-i Mu’âviyenin hazret-i Emîr ile muhârebesi hilâfet için idi “rad›-yallahü anhümâ”. Çünki, Peygamber “aleyhissalâtü vesselâm” ona, (‹nsanlar›nbafl›na geçdi¤in zemân, onlara yumuflak davran!) buyurmufldu. Bunuiflitdi¤i günden beri içinde hilâfet arzûsu uyanm›fld›. Fekat, ictihâd›ndahatâ etmifldi. Hazret-i Emîrin “rad›yallahü anh” ictihâd› do¤ru idi. Çünki,onun hilâfeti zemân›, hazret-i Emîrin “rad›yallahü anhümâ” hilâfetindensonra idi. Bundan anlafl›l›yor ki, kar›fl›kl›¤›n bafllamas› k›sâs›n gecikmesi idi.Sonradan halîfe olmak fikri de, ortaya ç›kd›. Her ne olursa olsun, ictihâdyerinde idi. Hatâ eden bir derece, do¤ru olan iki derece sevâb kazand›. Buiflde, bize düflen en iyi yol, Peygamber efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”Eshâb›n›n “rad›yallahü anhüm” kavgalar›na kar›flmamal›y›z. Bunlar›konuflmamal›y›z. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyorki, (Eshâb›m “r›dvânullahi aleyhim ecma’în” aras›nda olan ifllere kar›flmay›n›z!)Yine buyurdu ki, (Eshâb›m “aleyhimürr›dvân” konuflulurkendilinizi tutunuz!) ve bir hadîs-i flerîfde, (Eshâb›m için Allahü teâlâdankorkunuz, Eshâb›m için dil uzatmay›n›z!) buyuruldu.)‹mâm-› Muhammed fiâfi’î “rad›yallahü anh” diyor ki: (Allahü teâlâ, ellerimizio kanlara bulafld›rmad›¤› gibi, biz de, dilimizi kar›fld›rm›yal›m). Bundananlafl›l›yor ki, onlara hatâ etdi demek bile câiz de¤ildir. Hepsi için hepiyi ve hayrl› söylememiz lâz›md›r.Evet, alçak Yezîd inâdc› ve fâs›k idi. Ona da la’net edilmemesi, Ehl-i sünnetin,kâfir bile olsa bir kifliye la’nete izn vermedi¤i içindir. Ancak kâfir olaraköldü¤ü bilinen kimseye la’net câizdir demifllerdir. Ebû Leheb ve efli gibi.Yoksa Yezîde la’net edilmemeli, demek de¤ildir. Allahü teâlây› veOnun Resûlünü “sallallahü aleyhi ve sellem” incitenlere dünyâda ve âh›-retde, Allah la’net eylesin!Zemân›m›zda birçok kimse, hilâfet mes’elesini dillerine dolam›fllar.Sözü evirip çevirip Eshâb-› kirâm aras›ndaki muhârebelere getiriyorlar. Câhillerinyazd›¤› târîhleri okuyarak ve bid’at sâhiblerinin yalanlar›na inanarak,Eshâb-› kirâm›n “aleyhimürr›dvân” ço¤unu kötülüyorlar. Onlara lây›kolm›yan fleylerle lekeliyorlar. Onun için, bu bak›mdan bildi¤im hakîkat-– 314 –