buraya

çok kimseye a¤›r gelir. ‹nanmak istemezler. Fekat, ne yap›labilir? Fârisî beyttercemesi:Ayna arkas›ndaki papa¤an gibiyim,ezelî üstâd ne derse, onu söylerim.Allahü teâlâya çok hamd ve flükrler olsun ki, bu sözlerimin hepsi, Ehl-isünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygundur. Onlar›n sözbirli¤i ile berâberdir.Onlar›n akl ile, ilm ile bulduklar›, bana keflf yolu ile bildirilmekdedir.Onlar›n k›saca anlad›klar›, bu fakîre genifl olarak aç›klanmakdad›r.Resûlullaha uyarak, Peygamberlik makâm›n›n yüksek derecelerine kavufldurulmadanve o yüksekliklerden doyurucu bir pay verilmeden önce, iki halîfeninüstünlüklerini, bu fakîre, keflf yolu ile bildirmemifllerdi. Ehl-i sünnetâlimlerinin bildirdiklerine uymakdan baflka kurtulufl yolu yok idi. Bizedo¤ru yolu gösteren Allahü teâlâya hamd olsun! O, bize do¤ru yolu göstermeseydi,biz bulamazd›k. Rabbimizin Peygamberleri hep do¤ru söylemifllerdir.Hazret-i Emîrin “rad›yallahü anh” ismi Cennet kap›s›n›n üzerinde yaz›l›oldu¤unu ö¤renince, fieyhayn hazretlerinin [ya’nî Ebû Bekr ile Ömerin]“rad›yallahü anhüma” Cennet kap›s›ndaki husûsiyyet ve i’tibârlar›n›nnas›l oldu¤unu merâk etdim. Anlamak için çok u¤rafld›m. Nihâyet anlad›mki, bu ümmetin [ya’nî müslimânlar›n] Cennete girmeleri bu iki büyük zât›nemri ve izni ile olacakd›r. Sanki Ebû Bekr “rad›yallahü anh” Cennetkap›s›nda durup, içeri girme¤e, izn verecek ve Ömer “rad›yallahü anh” ellerindentutarak içeri götürecekdir. Bütün Cennetin, sanki Ebû Bekrin “rad›yallahüanh” nûru ile dolu oldu¤unu his ediyorum. Bu fakîre göre, fieyhaynhazretlerinin bütün Sahâbe-i kirâm “aleyhimürr›dvân” aras›nda ayr›bir flân ve üstünlükleri vard›r. Baflka hiçbirisi, bunlara ortak de¤ildir. S›ddîk“rad›yallahü anh”, Peygamber efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”ile sanki ayn› bir evin sâhibidir. Farklar›, bir evin iki kat› aras›ndakifark gibidir. Fârûk “rad›yallahü anh” da, Ebû Bekre “rad›yallahü anh”tufeyl olarak, bu devlethânede bulunmakdad›r. Di¤er Sahâbe-i kirâm›n,Server-i âleme “sallallahü aleyhi ve sellem” yak›nl›klar›, sünnet-i seniyyesine[ya’nî islâmiyyetine] uyduklar› kadar, mahalle komflusu veyâ hemflehrigibidirler. Bunlar, böyle olunca, sonra gelenlerin Evliyâs›, nerede kal›r,art›k düflünmeli! Fârisî m›sra’ tercemesi:Seslerini uzakdan iflitmek de büyük ni’metdir.O hâlde onlar fieyhaynin büyüklü¤ünden ne anl›yabilirler? Her ikisininbüyüklü¤ü, o kadar çokdur ki, Peygamberler “aleyhimüsselâm” s›ras›ndad›rlar.Peygamberlik makâm›ndan baflka, bütün üstünlüklerine mâlikdirler.Nitekim Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki:(Benden sonra Peygamber gelseydi, Ömer Peygamber olurdu). ‹mâm-› Gazâlî“rahmetullahi aleyh” buyuruyor ki, halîfe Ömer “rad›yallahü anh” flehîdolunca, Abdüllah ibni Ömer, Sahâbe-i kirâma dedi ki: (‹lmin onda dokuzu,Ömer “rad›yallahü anh” ile berâber öldü). Ba’z›lar›n›n bu sözü anlam›yarakduraklad›klar›n› görünce, (‹lmden maksad›m Allahü teâlây›bilmekdir. Abdest ve guslün bilgileri de¤ildir) dedi. Ömer böyle olunca Ebû– 310 –