buraya

247‹K‹YÜZKIRKYED‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, mirzâ Hüsâmeddîn Ahmed hazretlerine yaz›lm›fld›r. Allahüteâlân›n varl›¤›n› gösteren, yine kendisi oldu¤u bildirilmekdedir:Allahü teâlây› delîlsiz, vesîlesiz olarak tan›d›m. Dahâ do¤rusu, delîlleri,Allahü teâlâ vâs›tas› ile tan›d›m. Çünki, herfleyin delîli, herfleyin varl›¤›n› gösterenOnun varl›¤›d›r. Onu gösteren birfley yokdur. Çünki delîl olan›n, gösterenin,gösterilenden dahâ çok meydânda olmas› lâz›md›r. Ondan dahâ aç›kdane vard›r? Çünki herfley, Onunla meydândad›r. Herfleyin varl›¤› Ondand›r.O, kendini de, herfleyi de göstermekdedir. Bunun içindir ki, Rabbimi,Rabbim vâs›tas› ile tan›d›m ve herfleyi Onunla tan›d›m deriz. Böyle oldu¤umünâzara ilmindeki (Limmî) üsûlü ile anlafl›lmakdad›r. Âlimlerin ço-¤una göre (‹nnî) delîli ile anlafl›l›r. [(Limmî), Limmeli ya’nî (Niçinli) demekdir.Niçin sorular›n› cevâbland›rmak lâz›m olur. ‹nnî, inneli ya’nî (Elbetteli)demekdir.] Belli oldu¤u için, niçin deme¤e lüzûm yokdur. Delîlin Limmîveyâ innî olmas› görüfl ayr›l›¤›ndand›r. Do¤rusu ise, burada delîl araman›nyeri yokdur. Çünki, Allahü teâlân›n varl›¤› meydândad›r. Meydânda olmas›ndahiç flübhe yokdur. Herfleyden dahâ aç›kd›r. Ancak, kalbi hasta, gözündeperde olan anormal kimse göremez. Herfley, aç›kdaki befl duygumuz ileanlafl›l›r. Hepsinin varl›¤›, Allahü teâlâdand›r. Böyle oldu¤unu anlam›yanlar›nço¤u, hasta kimselerdir. Onlar›n hasta olmas›, böyle olmas›na zarar vermez.Size ve do¤ru yolda olanlar›n ve Muhammed aleyhisselâm›n izinde gidenlerinhepsine selâm olsun “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”!248‹K‹YÜZKIRKSEK‹Z‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, mirzâ Hüsâmeddîn-i Ahmed hazretlerine “kaddesallahü teâlâsirrehul’azîz” yaz›lm›fld›r. Peygambere tâm tâbi’ olanlar›n, onlar›n bütünolgunluklar›na kavuflacaklar› ve hiçbir Velînin hiçbir Nebî derecesineç›kam›yaca¤› bildirilmekdedir:Bizi bu hâle kavuflduran Allahü teâlâya hamd olsun! Allahü teâlâ bizedo¤ru yolu göstermeseydi, biz bulamazd›k. Allahü teâlân›n Peygamberlerido¤ru yolu göstermek için gelmifldir “salevâtullahi teâlâ ve teslîmâtü sübhânehüaleyhi ve alâ etbâ’›him ve ensârihim ve a’vânihim ve hazeneti esrârihim”.Peygamberlere “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” uyanlar›n en üstünleri,onlara, çok uyduklar› ve afl›r› sevdikleri için, dahâ do¤rusu, yaln›z Allahüteâlân›n lutfü ve ihsân› olarak, izinde bulunduklar› Peygamberlerin,bütün kemâlât›n›, üstünlüklerini, kendilerine çekerler. Büsbütün onlargibi olurlar. O kadar benzerler ki, yaln›z uyan ve uyulan, önce olan sonraolan ayr›l›¤›ndan baflka, aralar›nda hiç ayr›l›k kalmaz. Böyle olmakla berâber,uyanlardan hiçbiri, Peygamberlerin en üstününe uyanlardan olsa da,hiçbir Peygamberin, Peygamberlerin en afla¤›da olan›n›n bile, derecesineyükselemez. Bunun içindir ki, Peygamberlerden sonra, bütün insanlar›n enüstünü olan, Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” hazretleri, Peygamber-– 305 – Mektûbât Tercemesi: - F:20