buraya

Âh›reti de kalblerimizde büyült! Fakr ile ö¤ünen ve dünyâ güzelli¤indensak›nan Muhammed “aleyhi ve alâ âlihissalevâtü vetteslîmâtü etemmühâve ekmelühâ” hurmetine, bu düâm›z› kabûl eyle! Büyük âlim fleyh Muhyiddîn-iArabî dünyâdaki kötülüklerin, afla¤›l›klar›n ve bozukluklar›nözüne bakmad›¤› için, (Mümkinlerin hakîkatleri, Hak teâlân›n kemâllerininilmdeki z›lleridir, sûretleridir) dedi. (Bu sûretler, d›flarda biricikvarl›k olan Zât-i teâlâ aynas›nda aks ederek d›flarda görünmüfllerdir) dedi.(‹lmdeki sûretler, Hak teâlân›n flü’ûn ve s›fatlar›ndan baflka birfleyde¤ildirler) dedi. Bunun için de, (Vahdet-i vücûd) dedi. Mümkinlerinvarl›¤›n›, Vâcibin varl›¤› sand› “teâlâ ve tekaddese”. Kötülük ve afla¤›l›k,iyili¤e ve yüksekli¤e göre meydâna ç›kar. Tâm kötülük ve yaln›z afla¤›l›kdiye birfley yokdur dedi. Hiçbirfleyin kendisi kötü de¤ildir. Küfr ve dalâlet,sap›kl›k bile, îmâna ve hidâyete bak›nca kötü olur. Yoksa kendileri kötüde¤il, iyi ve yarar olduklar›n› sand›. Kâfirlerde ve fâs›klarda bunlar›nbulunmas›, do¤ruluk olur, sap›kl›k olmaz, dedi. Hûd sûresinin ellialt›nc›âyetinin, (Allahü teâlâ, her hayvan› diledi¤i gibi kullanma¤a kâdirdir.Benim Rabbim hak ve adâlet üzeredir) meâl-i flerîfini kendine flâhid göstermekdedir.Evet, vahdet-i vücûde inanan herkes böyle sözlerden çekinmez.Bu fakîre bildirildi¤ine göre, mümkinlerin mâhiyyetleri, hakîkatleri,asllar›, ademlerle, vücûdün bu ademlere aks etmifl ve birleflmifl olan kemâlleridir.Bunu yukar›da uzun bildirdik. Do¤ruyu meydâna ç›karan, ancakAllahü teâlâd›r. Do¤ru yola kavuflduran ancak Odur.O¤lum! Allah adamlar›n›n hiçbirinin ne aç›k olarak ve ne de iflâret edereksöylememifl olduklar› bu bilgiler ve ma’rifetler, çok flerefli, çok k›ymetlibilgilerdir. Bin sene sonra meydâna ç›kan ve Vâcib-i teâlân›n hakîkatiile mümkinlerin hakîkatlerini tâm uygun olarak anlatan yüksek bilgilerdir.Kitâba ve sünnete uymayan ve do¤ru yolun âlimlerinin sözlerinebenzemiyen bir yerleri yokdur. Resûlullah›n “aleyhi ve alâ âlihissalâtüvesselâm” sanki ümmetine ö¤retmek için yapd›¤›, (Yâ Rabbî! Herfleyindo¤rusunu, bize oldu¤u gibi tâm göster!) düâs›, belki de, yukar›da bildirilenhakîkatlerin, mâhiyyetlerin gösterilmesi içindir. Bunlar (Ubûdiyyet),kulluk makâm›nda anlafl›l›r. Afla¤›l›¤› ve alçakl›¤› ve k›r›kl›¤› görme¤ede iflâret buyurmakdad›r. Bunlar› görmek, kullu¤a uygundur. Zevall›bir kulun, kendini sâhibi gibi bilmesi, hiç yak›fl›r m›? Pek edebsizlikolur.O¤lum! fiimdi o zemânday›z ki, geçmifl ümmetlerde, böyle çok karanl›kzemân gelince, büyük bir Peygamber gönderilerek, yeni bir din kurulurdu.Bu ümmet, ümmetlerin en iyisi oldu¤u için ve bu ümmetin Peygamberi,Peygamberlerin sonuncusu oldu¤u için “aleyhi ve alâ âlihi ve aleyhimüssalevâtüvetteslîmât”, bunlar›n âlimlerine, ‹srâîl o¤ullar›n›n Peygamberlerininmertebesi verilmifldir. Peygamberlerin “salevâtullahi teâlâ aleyhimecma’în” vazîfeleri, bu âlimlere yapd›r›lmakdad›r. Bunun için, heryüz sene bafl›nda, bu ümmetin âlimleri aras›ndan bir (Müceddid) yenileyici,kuvvetlendirici seçerler. Bununla islâmiyyeti tâzelerler. Hele bin senegeçince, geçmifl ümmetlerde bir (Ülül’azm) Peygamber gönderdikleri veOnun iflini bir Nebîye b›rakmad›klar› gibi, bu ümmetde de, tâm ma’rifetli,bilgili bir âlim, ârif seçilir. Bu zât, geçmifl ümmetlerdeki Ülül’azm Pey-– 292 –