buraya

kâm-› islâmiyyeye uymakla ve sünnet-i seniyyeye yap›flmakla olur. Çünki,Peygamberlerin gönderilmesi ve kitâblar›n indirilmesi, hep nefs-i emmâreninisteklerini yok etmek içindir. Çünki, nefs-i emmâre, Allahü teâlâyadüflmanl›k etmekdedir. Nefsin isteklerini yok etmek, ancak islâmiyyeteuymakla olur. Bir kimse islâmiyyete ne kadar çok uyarsa, nefsin arzûlar›o kadar azal›r. Bunun içindir ki, nefse en zor gelen fley, en a¤›r gelen yük,islâmiyyetin emrlerine ve yasaklar›na uymakd›r. Nefsi ezmek için, islâmiyyeteuymakdan baflka yol yokdur. Sünnet-i seniyyeye uymadan çekilen riyâzetlerinve yap›lan mücâhedelerin hiç k›ymeti yokdur. Hindistândaki Cûkiyyeve Berehmen denilen din adamlar› ve eski Yunan felesoflar› böyle idiler.Çekdikleri riyâzetler, sap›tmalar›n› artd›rd› ve onlar› zarara sokdu.8- Bu yolda ilerlemek, üstâd›n tesarrufu, kuvveti ile olur. O sevk ve idâreetmedikçe, hiç ilerliyemez. Çünki nihâyetin, bafllang›cda yerlefldirilmesi,onun flerefli teveccühü, merhameti ile olur. Anlafl›lam›yan, bilinmiyen hâllere,hep onun üstün, baflar›l› idâresi ile kavuflulur. Gizli yol dedikleri, kendindengeçme hâli, tâlibin elinde olm›yan birfleydir. Zemâns›z, cihetsizolan teveccüh tâlibin anl›yabilece¤i fley de¤ildir. Fârisî beyt tercemesi:Öyle usta sürücüdür ki Nakflibendiyye;yolcular› götürür gizli yoldan evlerine.9- Bu büyükler “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în”, birisini, bu yolasokma¤a ve tâlibe az zemânda huzûr ve âgâhl›k kazand›rma¤a güçlü olduklar›gibi, bunlar› geri alma¤a da, çok güçlüdürler. Kalblerinin bir incinmesi,sâlikin bütün kazançlar›n› s›f›ra indirir. Evet, vermesini bilen, geri almas›n›da bilir. Allahü teâlây› gücendirmekden ve Onun Evliyâs›n› gücendirmekden,Allahü teâlâya s›¤›n›r›z.10- Bu yüksek yolda, fâide vermenin ve istifâde etmenin ço¤u, sessizceolur. (Bizim susmam›zdan fâidelenmiyen, sözümüzden de birfley edinemez!)buyurmufllard›r. Kendilerini susma¤a zorlamazlar. Belki bu sessizlik, bu yolda,kendili¤inden olmakdad›r. Çünki dahâ bafllang›cda, bu büyükler “rahmetullahiteâlâ aleyhim ecma’în” Zât-i ilâhiyyeyi özlemekdedirler. ‹smleri,s›fatlar› b›rak›p, Zât› isterler. Böyle olanlar›n, elbette sesi ç›kmaz. (Allahüteâlây› tan›yan›n, dili tutulur) sözü de, bunu göstermekdedir.Allahü teâlâya hamd ederek ve sevgili Peygamberine “sallallahü teâlâaleyhi ve sellem” salât ve selâm söyliyerek, bu yaz›m› temâml›yorum: Elhamdülillahi rabbilâlemîn vessalâtü vesselâmü alâ seyyidilmürselîn veâlihittâhirîn ve aleyhim ecma’în. Vesselâm.222‹K‹YÜZY‹RM‹‹K‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, hâce Muhammed Eflref-i Kâbilîye yaz›lm›fld›r. Vilâyetde kendinikusûrlu görmek lâz›m oldu¤u bildirilmekdedir:Yâ Rabbî! Bizleri, be¤endi¤in iflleri yapma¤a kavufldur. Önce gelenlerinve sonra geleceklerin en üstünü hurmetine “aleyhi ve alâ âlihissalevâtüvetteslîmât” bizleri sana hep itâ’at edenlerden eyle! Büyüklerden biri bu-– 274 –