buraya

216‹K‹YÜZONALTINCI MEKTÛBBu mektûb, mirzâ Hüsâmeddîn Ahmede “rahmetullahi aleyh” yaz›lm›flolup, Evliyân›n kerâmetini bildirmekdedir:Herfleyi yokdan var edip, her ân varl›kda durduran, cânl›lar› besliyen,büyüten Allahü teâlâya hamd ederim. Onun Peygamberlerine ve bunlar›nen üstünü olan Muhammed aleyhisselâma ve ona yak›n olanlara, salât veselâm eylerim!Da¤lar, tepeler, dostlarla aram›zda perde oldu¤undan, görünüfldekiuzakl›k, buluflma¤›, konuflma¤›, Ankâ kuflu gibi, ele geçmez bir flekle sokmufldur.Ara s›ra yeni bilgileri yaz›p, sevdiklerime yollama¤›, âcizâne düflündüm.Bunun için tektük gönderdi¤im bilgilerden, usanm›yaca¤›n›z›ümmîd ederim.K›ymetli efendim! Bugünlerde, her a¤›zda, Evliyân›n “rahmetullahialeyhim ecma’în” kerâmeti dolaflmakda, câhil halk, hârika, kerâmet aramakdaoldu¤undan, bu yolda, birkaç fley yazma¤› uygun gördüm. Lütfendikkatli okuyunuz! Vilâyet ya’nî Evliyâl›k, Fenâ ve Bekâ demekdir. Bu dereceyeyetiflenlerde, hârikalar, keflfler görülür. Fekat, hârikalar›n çok olmas›,vilâyetin temâml›¤›n› ve olgunlu¤unu bildirmez. Hârikalar› dahâ azoldu¤u hâlde, vilâyeti dahâ kâmil olanlar, çok görülmüfldür. Hârikalar›n çokolmas›n›n sebebi ikidir:1- Urûc ederken, pekçok yükselmek.2- Nüzûl ederken pekaz inmek.Hattâ, hârikalar›n çok görünmesinin bafll›ca sebebi, ikincisidir. Ya’nî yukar›makâmdan afla¤›ya inmenin az olmas›d›r. Çünki, afla¤› dereceye inenVelî, sebebler âlemine inmifl olur. Her hâdisenin bir sebeble hâs›l oldu¤unubilir. Sebebleri yaratan›n “celle celâlüh”, eflyây› sebeblerle hareket etdirdi¤inigörür. Hâlbuki, afla¤› dereceye geri dönmiyen veyâ az inip, sebeblerderecesine düflmiyen Evliyâ, yaln›z sebeblerin sâhibini, sebeblere kuvvetve te’sîr vereni görüp, sebebleri göremez. Allahü teâlâ, herkese lây›k olan›,umdu¤unu verdi¤inden, bu iki Velîye baflka dürlü ihsânda bulunur. Sebeblerigörenin ifllerini, arzûlar›n›, sebeb ile yarat›r. Sebebleri görmiyene ise,sebebsiz verir. Nitekim hadîs-i kudsîde, (Kullar›m beni zan etdikleri gibi bulur)buyurulmakdad›r. Bu ümmetde, çok Evliyâ gelip geçmifldir. Bunlar›niçinde Muhyiddîn seyyid Abdülkâdir-i Geylânîden “kuddise sirruh” hâs›lolan hârikalar kadar, hiçbirinden hâs›l oldu¤u iflitilmemifldir. Bunun sebebi,uzun zemândan beri, zihnimi kurcal›yordu. Bir dürlü anl›yam›yordum.Sonra, Hak sübhânehü ve teâlâ bu bilmeceyi aç›klad›. Anlafl›ld› ki, o büyükVelî “kuddise sirruh”, Evliyân›n hepsinden dahâ yukar› ç›km›fl, iniflde, Rûhmakâm›na kadar tenezzül etmifldir. Rûh derecesi ise, sebeblerin bulundu-¤u âlemin üstündedir. Hasen-i Basrî ile Habîb-i Acemînin “kuddise sirruhümâ”hâlini burada bildirmek uygun olur. fiöyle ki, birgün, Hasen-i Basrî,Dicle kenâr›nda gemi bekliyordu. Habîb-i Acemî ç›kageldi ve (Ne bekliyorsun?)dedi. (Gemiye binece¤im, onu bekliyorum) deyince, Habîb,(Gemiye ne hâcet, sen, yakîn mertebesine varmam›fls›n!) dedi. Hasen-iBasrî ise, (Sen de ilm-ül-yakîn derecesine ermemiflsin) dedi. Habîb, gemi-– 259 –