buraya

169YÜZALTMIfiDOKUZUNCU MEKTÛBBu mektûb, fleyh Abdüssamed-i Sultânpûrîye gönderilmifldir. Mürflid-ikâmil ne zemân ve niçin lâz›m oldu¤u bildirilmekdedir:Âlemlerin rabbi olan Allahü teâlâya hamd olsun! Peygamberlerin en üstününe“aleyhimüsselâm” ve Onun temiz Âl ve Eshâb›na bizden selâmlarve düâlar olsun!Lutf ve ihsân ederek gönderdi¤iniz k›ymetli mektûb geldi. Bizi çok sevindirdi.Birfley soruyorsunuz. Yavrum! Herfleyden önce istenilecek fley ve ençok aran›lacak fley, Allahü teâlâya kavuflduran yolu bulmakd›r. Fekat insan,önce dünyâ ifllerine dalm›fl, birçok ihtiyâclar›na sar›lm›fl oldu¤undan pek kirli,çok afla¤›d›r. Allahü teâlâ ise, her bak›mdan yüksek ve kusûrsuzdur. Ondanfeyz gelmesi ve gelen feyzlerin, ma’rifetlerin al›nmas› için verici ileal›c› aras›nda bir ba¤lant›, bir yak›nl›k yokdur. Bunun için, bu yolu bilen vegören bir k›lavuz elbette lâz›md›r. Bu k›lavuzun, hem al›c› ile, hem verici ileba¤lant›s› olmas› flartd›r. Ancak böyle olursa, arac›l›k yapabilir. Al›c›, vericiyeyaklafld›kça, k›lavuz kendini aradan çekme¤e bafllar. Tâlib ya’nî al›c›,matlûba tâm ba¤lan›nca, rehber aradan büsbütün kalkar. Tâlibi, matlûba, arac›olmadan kavufldurur. Bunun içindir ki, bafllang›çda ve yolda iken, aran›-lan fley, rehberin aynas›ndan baflka hiçbir yerde görülemez. Sona erenlere,rehberin aynas› olmadan, matlûb kendini gösterir. Vasl-› uryânî hâs›l olur.Bu zemân, pîr araya girerse, bafl›n› keserim denilmesi, sersemce, abdalca birsözdür. Do¤ru yolda olanlar, böyle konuflmazlar. Edebsizlik etmezler. Heristediklerini pîrin bereketinde ararlar ve bulurlar. Vesselâm.170YÜZYETM‹fi‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, fleyh Nûra yaz›lm›fld›r. Allahü teâlân›n emrlerini yapmak veyasaklar›ndan sak›nmak lâz›m oldu¤u gibi, insanlar›n haklar›n› gözetmekve onlarla iyi geçinmek de lâz›m oldu¤u bildirilmekdedir:Allahü teâlâya hamd olsun. Onun seçdi¤i, sevdi¤i kullar›na selâmlar olsun!Ey akll› kardeflim! Allahü teâlân›n emrlerini yapmak ve yasaklar›ndankaçmak lâz›m oldu¤u gibi, insanlar›n haklar›n› ödemek ve onlarla iyi geçinmekde lâz›md›r. (Allahü teâlân›n emrlerini büyük bilmek ve Onun yaratd›klar›naac›mak lâz›md›r) hadîs-i flerîfi, bu iki hakk› yerine getirmek lâz›m oldu¤unugöstermekdedir. Bu iki hakdan yaln›z birini gözetmek kusûr olur. Birbütünün, bir parças›, onun hepsi demek de¤ildir. Bundan anlafl›l›yor ki, insanlardangelen s›k›nt›lara dayanmak lâz›md›r. Onlarla iyi geçinmek vâcibdir.K›zmak iyi olmaz. Sert davranmak yak›flmaz. Fârisî beyt tercemesi:Seviyorum diyenin, güzel olsa da pek,nâzl›l›¤› b›rak›p, nâz çekmesi gerek!Sohbetde çok bulunmufldunuz. Va’z ve nasîhatlar› çok dinlemifldiniz.Onun için, sözü uzatm›yorum. Birkaç kelime ile k›sa kesiyorum. Allahü teâlâ,bizi ve sizi “kaddesallahü teâlâ esrârehümel’azîz”, islâmiyyetin do¤ruyolunda bulundursun! Âmîn.– 211 –