buraya

aleyh” kerâmeti, veyâhud bir yalanc›n›n istidrâc› m› oldu¤unu nas›l ay›rdedebilir?Cevâb: Bunu ay›racak, tâlibin vicdân›d›r. O kimse ile konuflunca, tâlibinkalbinde, dünyâ sevgisi azal›p, Allahü teâlâya ba¤l›l›¤› artarsa onun, kerâmetsâhibi bir Velî oldu¤unu anlar. E¤er böyle olmazsa, istidrâc gösterenbir yalanc› oldu¤u anlafl›l›r. Onun sözleri ile, kalbinde bir de¤ifliklik duym›-yan kimse, hayvan gibi olan câhil bir kimsedir. Hevesi olan, iste¤i bulunantâlib, kalbindeki bu de¤iflikli¤i, çok güzel sezer. Bu seçilmifl, nûrlu insanlar,câhillerin duymamas›na ehemmiyyet vermez. Çünki rûhu hasta, (Basîreti),kalb gözü kör olanlar, duygusuz olur. Kalbdeki bu de¤iflikli¤ini anlamakdandahâ mühim ve dahâ lüzûmlu birçok bilgilerden, bu câhillerin haberiyokdur. (Velî olmak için, Allahü teâlân›n ahlâk› ile ahlâklanmal›d›r) demifllerdir.Ya’nî Allahü teâlân›n s›fatlar›na uygun s›fatlar Evliyâda hâs›l olur.Fekat, bu benzerlik, yaln›z ismdedir ve uygunluk, s›fatlar›n toplulu¤undad›r.Yoksa, s›fatlar›n husûsiyyetlerinde berâberlik olamaz. (Allahü teâlân›nahlâk› ile ahlâklan›n›z) emrini anlat›rken, Hâce Muhammed Pârisâ “kuddisesirruh”, (Tahkîkât) ismindeki fârisî kitâb›nda buyuruyor ki, (Allahü teâlân›nbir ismi, (Melik)dir. Bu, herfleye hâkim, gâlib demekdir. Tâlib tesavvufyolunda ilerlerken, kendi nefsine hâkim, gâlib olur ve baflkalar›n›nkalblerine te’sîr etme¤e bafllarsa, bu s›fat ile ahlâklanm›fl olur. Allahü teâlân›nbir ismi de, (Semî’)dir. Ya’nî ifliticidir. Tâlib, do¤ru sözü herkesdenkabûl eder ve gizli hakîkatleri, cân kula¤› ile duyarsa, bu s›fatla, huylanm›flolur. Bir s›fat› da, (Basîr)dir. Ya’nî, Allahü teâlâ, herfleyi görür. Tâlibin kalbgözü aç›l›r ve firâset ›fl›¤› ile, kendi ayblar›n› ve baflkalar›n›n iyi huylar›n›görürse, ya’nî baflkalar›n› kendinden dahâ üstün görürse ve Allahü teâlân›nher ân gördü¤ünü, göz önünde bulundurarak, hep Allahü teâlân›n be-¤endi¤i fleyleri yaparsa, bu s›fatla huylanm›fl olur. Bir s›fat› da, (Muhyî)dir.Ya’nî Allahü teâlâ dirilticidir. Tâlib, unutulmufl sünnetleri canland›r›r,meydâna ç›kar›rsa, bu s›fatla, s›fatlanm›fl olur. Bir s›fat› da Mümîtdir. (Mümît),öldürücü demekdir. Tâlib, sünnetlerin yerine yerleflmifl olan, bid’atlerimen’ eder, yok ederse, bu s›fatla s›fatlanm›fl olur. Bütün s›fatlar, bunlargibidir). Câhiller, bu ahlâklanmay› baflka dürlü anlam›fl ve yoldan ç›km›fld›r.Velîler, ölüleri diriltir, gayb olan fleyleri bilir sanm›fllar. Böyle, dahânice bozuk düflüncelere saplanm›fllard›r. Hâlbuki ba’z› zanlar, günâhd›r.Hârika, yaln›z ölüleri diriltmek, istedi¤ini öldürmek demek de¤ildir. ‹lhâmyolu ile gelen bilgiler, kerâmetlerin en büyü¤üdür. Nitekim, mu’cizelerinen kuvvetlisi ve k›yâmete kadar kalan› Kur’ân-› kerîm mu’cizesidir.Gözü açmal›, iyi görmeli ki, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri ilmler,ma’rifetler, nisan ya¤muru gibi ya¤makdad›r. O kadar çok olduklar› hâlde,hepsi islâmiyyete uygundur. ‹slâmiyyetden k›l kadar ayr›lan› yokdur. Bu da,hepsinin do¤ru oldu¤una aç›k bir alâmetdir. Zâten, yüksek hocam MuhammedBâkî-billah “kuddise sirruh”, (Size ilhâm olunan ilmlerin hepsi do¤rudur)buyurmufldur. Fekat ne fâide ki, hocam hazretlerinin sözü, sizin içingüvenilecek sened de¤ildir. Kendinize, bir de pîrini çok seven diyorsunuz.Mektûbunuzda, inâd ve i’tirâz kokusu vard›. Fekat, k›ymetli bilgilerin yaz›lmas›nasebeb oldu¤undan, iyi oldu.– 159 –