buraya

97DOKSANYED‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, fleyh Dervîfle yaz›lm›fld›r. ‹bâdet etmemize emr olunmas›,yakîn elde etmemiz için oldu¤u bildirilmekdedir:Hak teâlâ, Peygamberlerin en üstünü “salevâtullahi aleyhim” hât›r›için, bir ifle yaram›yan bizlere, îmân›n hakîkatini bildirsin! ‹nsanlar›n yarat›lmas›nasebeb, emr olunan ibâdetleri yapmakd›r. ‹bâdetleri yapmak daîmân›n hakîkati olan, yakîni elde etmek içindir. Hicr sûresi, son âyetinin meâl-iflerîfi de, belki (Yakîn elde etmek için Rabbine ibâdet et!) demekdir.Çünki (hattâ) kelimesi, (ye kadar) demek oldu¤u gibi (sebeb olmak, ya’nî,için) ma’nâs›n› da bildirir. Sanki, ibâdet yapmadan önce olan bu îmân, îmân›nkendisi de¤il, görünüflüdür. Âyet-i kerîmede, (yakîn elde etmek için)ya’nî (Îmân›n kendisini elde etmek için) buyuruluyor. Sûre-i Nisâ yüzotuzbeflinciâyetinde meâlen, (Ey îmân edenler! Îmân ediniz!) buyuruldu. Bununma’nâs›, (Ey! Îmân›n sûretini edinenler! ‹bâdet yaparak, îmân›n kendisinekavuflunuz!)dur.(Vilâyet), ya’nî Velî olmak, Fenâ ve Bekâ denilen iki ni’mete kavuflmakdemekdir. Fenâ ve Bekâya kavuflmak, bu yakîni ele geçirmek içindir. Yoksa,Fenâ-fillah ve Bekâ-billah diyerek, Allahü teâlâ ile birleflmek, hulûl gibifleyler anlamak, ilhâd ve z›nd›kl›kd›r.[‹bni Âbidîn, üçüncü cildde buyuruyor ki: (Müslimân olmad›¤›, kâfir oldu¤uhâlde, müslimân oldu¤unu söyliyenlere, münâf›k, z›nd›k, dehrî ve mülhiddenir. Ara s›ra nemâz k›lar, oruc tutar, ba’zan hacca da gidenleri olur.(Münâf›k), baflka dindedir. Muhammed aleyhisselâm›n Peygamber oldu-¤unu söylemez. (Dehrî), Allahü teâlân›n var oldu¤unu da söylemez. (Mülhid),her ikisine inan›r ve inand›¤›n› söyler. Fekat, küfre kaym›fld›r, islâmiyyetdenayr›lm›fld›r. ‹’tikâd› bozukdur. Kendini tam müslimân san›r. Kendisigibi olmayanlara kâfir der. (Z›nd›k), Allahü teâlâya, islâmiyyete, halâle,harâma inanmaz. Hiç dîni yokdur. Muhammed aleyhisselâma inand›¤›-n› söyler. Bunlardan, sap›k fikrlerini, müslimânl›k olarak tan›tma¤a çal›-flanlar› çok tehlükelidir. Mürted, islâmdan ayr›lan kimsedir. Kâfir oldu¤unusaklamaz). Komünistler ve masonlar, dehrî k›sm›ndand›r.]Evet, tesavvuf yolunda ilerlerken, Allahü teâlâya olan fazla aflk, sevgisebebi ile serhoflluk gibi, ba’z› hâller hâs›l olur. Bu vakt, ba’z› bilgileryanl›fl anlafl›l›r. Böyle hâlleri geçmek, atlamak lâz›md›r. Böyle anlay›fllariçin tevbe, istigfâr etmek lâz›md›r. Tesavvuf büyüklerinden ‹brâhîm bin fieybân-iKazvînî “kaddesallahü teâlâ ervâhahüm” [1] buyuruyor ki: (Fenâ ve Bekâbilgileri, Allahü teâlân›n bir oldu¤una hâlis inananlarda ve ibâdetlerinido¤ru yapanlarda bulunur. Baflkalar›n›n Fenâ ve Bekâ olarak söyledikleri,hep yaland›r ve z›nd›kl›kd›r). Bu sözü, tâm yerindedir ve kendisinindo¤ru yolda bulundu¤unu göstermekdedir.(Fenâ-fillâh) demek, Allahü teâlân›n râz› oldu¤u, be¤endi¤i fleylerde fânîolmak demekdir. Ya’nî hep Onun sevdiklerini sevmek, Onun sevdikle-[1] ‹brâhim bin fieybân 337 [m. 948] de vefât etdi.– 145 – Mektûbât Tercemesi: - F:10