buraya

sân eden Allahü teâlâya hamd olsun! Do¤ru yol, Muhammed aleyhisselâm›nyoludur. Onun dînidir. Yasîn sûresinin bafl›nda, (Sen elbette Peygamberlerdensin.Tâm do¤ru yoldas›n!) meâlindeki âyet-i kerîmeler, böyleoldu¤unu göstermekdedir. Allahü teâlâ bizi ve sizi, o yüce Peygamberin“aleyhissalâtü vesselâm” dînine uymakla flereflendirsin. Ona tâm uyanlar›nve Evliyâs›n›n büyüklerinin hurmeti için “r›dvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în”düâm›z› kabûl buyursun! Âmîn. Bu düâm›z› size ulafld›ran zât›n yolculu¤usizin taraf›n›za olunca bu birkaç kelime ile muhabbet zincirini hareketegetirdi. Vesselâmü aleyküm ve rahmetullahi sübhânehü ledeyküm.78YETM‹fiSEK‹Z‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, yine Cebbârî hâna yaz›lm›fld›r. Sefer der Vatan ve seyr-i âfâkîve enfüsî bildirilmekdedir:Allahü teâlâ, do¤ru olan bu islâmiyyetin caddesinde ilerlemek ihsân eylesin!Dehli ve Egre yolculu¤undan geri döneli birkaç gün oldu. Al›fld›¤›-m›z vatanda yine yerlefldik. (Vatan› sevmek îmândand›r) hadîs-i flerîfindebildirilen sevgi, kendini gösterdi. [Bunun hadîs oldu¤u (Mesnevî)de de bildirilmekdedir.]Vatana kavufldukdan sonra, yolculuk olursa, vatan içindeolur. (Sefer der Vatan) Nakflibendiyye büyüklerinin “kaddesallahü teâlâ esrârehüm”temel sözlerinden biridir. Bu tarîkatde bu seferi, dahâ bafllang›cdatatd›r›rlar. Nihâyeti bafllang›cda yerlefldirdikleri buradan belli olur. Buyolun yolcular›ndan dilediklerini (Meczûb-i sâlik) yaparlar. ‹nsan›n d›-fl›nda ilerletirler. (Seyr-i âfâkî) denilen bu d›fl yolculuk bitdikden sonra(Seyr-i enfüsî) denilen insan›n içindeki yolculu¤a bafllat›rlar. (Sefer der Vatan),bu ikinci yolculuk demekdir. Fârisî m›sra’ tercemesi:Bu büyük ni’meti, bakal›m kime verirler?Arabî beyt tercemesi:Ni’mete kavuflanlara âfiyet olsun,Zevall› fakîr âfl›k, birkaç damlayla doysun.Bu büyük ni’mete kavuflmak, ancak gelmifllerin ve geleceklerin efendisine“aleyhi ve alâ âlihi minessalevâti efdalühâ ve minetteh›yyâti ekmelühâ”uymakla ele geçebilir. Bir kimse, kötü huylar›n› yok etmezse ve emrlereuyarak ve yasaklardan sak›narak kendini süslemezse, bu ni’metin kokusunubile duyamaz. ‹slâmiyyetden k›l ucu kadar bile ayr›lan bir kimsedeahvâl ve mevâcid hâs›l olursa, bunlara istidrâc denir ki, onu dünyâda veâh›retde rezîl olma¤a sürükler. Allahü teâlân›n sevgili Peygamberine“aleyhi ve alâ âlihi minessalevâti efdalühâ ve minetteslîmâti ekmelühâ” ayakuydurmayan bir kimse, felâketlerden kurtulamaz. Birkaç günlük dünyâ hayât›n›,Hak teâlân›n râz› oldu¤u fleyleri yapmakla geçirmelidir. Bir kimseninifllerinden, onun sâhibi râz› olmazsa, onun yaflamas› nas›l olur? Hak teâlâ,onun büyük, küçük her yapd›¤›n› bilmekde ve görmekdedir. Hâz›rd›rve nâz›rd›r. Utanmak lâz›md›r. E¤er bir kimsenin, onun çirkin ve kötü ifllerinigördü¤ünü anlasa, onun gördü¤ü yerde bozuk birfley yapmaz. Ayb-– 124 –