buraya

76YETM‹fiALTINCI MEKTÛBBu mektûb, K›l›nc hâna gönderilmifl olup, terakkî, vera’ ve takvâ ile olur.Mubâhlar›n fazlas›n› terk etmelidir. Hiç olmazsa, harâmlardan sak›n›p,mubâhlar› azaltmal›d›r. Harâmlardan sak›nmak, iki dürlü oldu¤u bildirilmekdedir:Allahü teâlâ, sizi her üzüntüden korusun. ‹nsanlar›n en üstününün “sallallahüaleyhi ve sellem” hurmeti için, her kusûrdan muhâfaza buyursun!Sûre-i Haflrin yedinci âyetinde meâlen, (Resûlümün getirdi¤i emrleri al›-n›z, itâ’at ediniz! Nehy, men’, yasak etdi¤i fleylerden sak›n›n›z!) buyuruldu.Görülüyor ki, dünyâda felâketlerden, âh›retde azâbdan kurtulmakiçin, iki fley lâz›md›r: Emrlere sar›lmak, yasaklardan sak›nmak! Bu ikisinden,en büyü¤ü, dahâ lüzûmlusu, ikincisidir ki, (Vera’) ve (Takvâ) denir. Resûlullah›n“sallallahü aleyhi ve sellem” yan›nda, birisinin çok ibâdet etdi-¤ini, çok u¤rafld›¤›n› söylediler. Birisinin de, yasak edilen fleylerden, çok sak›nd›¤›n›söylediklerinde, (Hiçbirfley, vera’ gibi olamaz!) buyurdu. Ya’nî,yasaklardan sak›nmak, dahâ k›ymetlidir buyurdu. Bir hadîs-i flerîfde de, (Dîninizindire¤i vera’d›r) buyurdu. ‹nsanlar›n meleklerden dahâ üstün olabilmesi,vera’ sâyesindedir ve terakkî etmeleri, yükselmeleri bu sâyededir. Meleklerde, emrlere itâ’at etmekdedir. Hâlbuki melekler, terakkî edemiyor.O hâlde, vera’a sar›lmak ve takvâ üzere olmak, herfleyden dahâ lüzûmludur.‹slâmiyyetde en k›ymetli fley takvâd›r. Dînin temeli takvâd›r. Vera’ vetakvâ, harâmlardan kaç›nmak demekdir. Harâmlardan temâmen kaç›nabilmekiçin, mubâhlar›n fazlas›ndan kaç›nmal›d›r. Mubâhlar›, lâz›m oldu-¤u kadar, kullanmal›d›r. Bir insan, mubâh, ya’nî islâmiyyetin izn verdi¤i fleylerden,her istedi¤ini yapar, taflk›nca mubâh ifllerse, flübheli fleyleri yapma-¤a bafllar. fiübheliler ise, harâm olanlara yak›nd›r. ‹nsan›n nefsi, hayvân gibi,kendine düflkündür. Uçurum yan›nda dolaflan, birgün uçuruma düflebilir.Vera’ ve takvây› tâm yapabilmek için, mubâhlar› lâz›m oldu¤u kadar kullanmal›,zarûret mikdâr›n› aflmamal›d›r. Bu kadar›n› kullan›rken de, kullukvazîfelerini yapabilmek için kullanma¤a niyyet etmelidir. Böyle niyyetetmeden, az kullanmak da, günâh olur. Az› da ço¤u gibi zararl› olur. Mubâhlar›nfazlas›ndan temâmen kaç›nabilmek, her vakt ve hele bu zemânda,hemen hemen mümkin de¤ildir. Hiç olmazsa, harâmlardan kaç›nmal›,mubâhlar›n fazlas›ndan da elden geldi¤i kadar sak›nma¤a çal›flmal›d›r.Mubâhlar, lüzûmundan fazla ifllendikde, piflmân olup tevbe etmelidir. Buiflleri, harâm iflleme¤e bafllang›ç bilmelidir. Allahü teâlâya s›¤›nmal› veyalvarmal›d›r. Bu piflmânl›k, tevbe ve yalvarmak, belki mubâhlar›n fazlas›ndanbüsbütün sak›nmak yerine geçerek, böyle ifllerin âfetinden, zarar›ndankorur. Büyüklerden biri buyuruyor ki, (Günâh iflleyenlerin, boynunubükmesi, bana, ibâdet edenlerin gö¤sünü kabartmas›ndan dahâ iyi geliyor).Harâmlardan kaç›nmak da, iki dürlüdür: Birinci k›sm›, yaln›z Allahü teâlân›nhaklar›na dokunan günâhlardan kaç›nmakd›r. ‹kinci k›sm›, insanlar›n,mahlûklar›n haklar› da bulunan günâhlardan kaç›nmakd›r. ‹kinci k›sm›,dahâ mühimdir. Allahü teâlâ, hiçbirfleye muhtâc de¤ildir ve çok merhametlidir.Kullar ise, pekçok fleye muhtâc olduklar› gibi, hasîs ve alçak-– 121 –