buraya

hî, hep günâhd›r ve itâ’atsizlikdir ve flükr etmemekdir. Hind Berehmenlerive eski Yunan felesoflar›, çok riyâzet ve mücâhede yapd›. Fekat, Peygamberlere“aleyhimüsselâm” uymad›klar› için, Allahü teâlâya flükr de¤il, günâholdu. Hiçbiri kabûl edilmedi. K›yâmetde Cehennemden kurtulam›yacaklard›r.O hâlde, seyyidimizin, efendimizin, kurtar›c›m›z›n ve günâhlar›m›z›nafv› için flefâ’atcimizin, kalblerimizi, rûhlar›m›z› tedâvî eden mütehass›s›m›z›n,ya’nî Muhammed Resûlullah “sallallahü aleyhi ve alâ âlihi vesellem” efendimizin yoluna ve Onun dört halîfesinin yoluna yap›fl›n›z!Onun dört halîfesi “r›dvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în” hidâyete ulafld›-r›c›, se’âdete erdiricidir. Allahü teâlâ, bu yolda gidenlerden râz› olur.[Allah, senden râz› olsun demek, bu hâl ile râz› olsun demek de¤ildir. Allahüteâlâ, senin ahlâk›n›, ifllerini ›slâh edip, seni, râz› oldu¤u hâle soksundemekdir].72YETM‹fi‹K‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, hâce Cihâna yaz›lm›fl olup, âh›reti istiyenin dünyâya düflkünolmamas› lâz›md›r. Dünyây› terk etmek nas›l olaca¤›n› bildirmekdedir:Allahü teâlâ, selâmet ve âfiyet versin! Din ile dünyây› birlikde kazanmakimkâns›zd›r. Âh›reti kazanmak istiyenin, dünyâdan vaz geçmesi lâz›md›r.Bu zemânda, dünyây› temâmen terk etmek, kolay de¤ildir. Hiç olmazsa,hükmen terk etmek, ya’nî terk etmifl say›lmak lâz›md›r. Bu da, heriflde islâmiyyete uymak demekdir. Yiyecekde, içecekde, giyecekde ve ev kurmakdaislâmiyyete uymak lâz›md›r. ‹slâmiyyetin emrlerini aflmamak lâz›md›r.Alt›n ve gümüflün ve ticâret eflyâs›n›n ve k›rda, çay›rda otl›yan dört ayakl›hayvanlar›n zekât›n› vermek farzd›r. Bunlar›n zekât›n› elbette vermelidir.‹slâmiyyete uymakla zînetlenen bir kimse, dünyân›n zarar›ndan kurtulmuflolur ve âh›reti kazan›r. Dünyây› [ya’nî nefsin arzûlar›n›], böyle hükmende terk edemiyen kimse, münâf›k demekdir. Îmânl› oldu¤unu söylemesi,âh›retde kendisini kurtaramaz. Yaln›z dünyâda, mal›n› ve cân›n› korur.Fârisî beyt tercemesi:Söyledim sana, iflin özünü,‹ster s›k›l, ister dinle sözümü.Dünyân›n bu kadar gösteriflli hâli, hademesi, hizmetçileri, tatl› yemekleri,çeflidli flerbetleri, süslü, câzibeli elbiseleri ve nice zevkleri karfl›s›nda,hangi baba yi¤it, hangi bahtiyar kimse, bu do¤ru söze kulak verip dinler?Fârisî beyt tercemesi:‹ncilerin a¤›rl›¤› sa¤›r etmifl kula¤›n›,duymaz olmufl, ne yapay›m, a¤lamam›, s›zlamam›.[Dünyâ, ednâ kelimesinin müennesidir. Ya’nî, ism-i tafdîldir. Masdar›, dünüvveyâ denâetdir. Birinci masdardan gelince, çok yak›n demekdir. (Biz enyak›n olan gökü, ç›ra¤larla süsledik) âyet-i kerîmesindeki dünyâ kelimesi– 110 –