buraya

ine, ifllerine, îmân edenleri ve ibâdetlerdeki bildirdiklerine uyanlar› ço¤alts›n!Çünki, Cehennemden kurtulaca¤› müjdelenmifl olan bir f›rka, bunlard›r.Bunlardan baflka olan f›rkalar, helâk olacak, felâkete sürüklenecekdir.Bugün bir kimse, böyle oldu¤unu bilse de, bilmese de, yar›n herkes anlayacakd›r.Fekat, o zemân fâidesi olmayacakd›r. Yâ Rabbî! Ölüm bizi uyand›rmadanönce, sen bizi uyand›r!Seyyid ‹brâhîm çok eskiden beri yüksek kap›n›za ba¤l› olanlardand›r.Düâc›lar›n›z aras›nda bulunmakdad›r. Kereminizden, ihsân›n›zdan beklenilirki, ihtiyârl›k ve ihtiyâc zemân›n›, çoluk çocu¤u ile üzüntüsüz geçirmesive son nefesinizde selâmete kavuflman›za düâya bol zemân bulmas› içinkendisine s›¤›nak olas›n›z. Vesselâm.70YETM‹fi‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, yine Hân-› Hânâna yaz›lm›fld›r. ‹nsan›n âlem-i halk› veâlem-i emri kendinde toplamas›, hem Hakdan uzaklaflmas›na, hem deHakka yaklaflmas›na sebeb oldu¤unu bildirmekdedir:Allahü teâlâ, sizi Muhammed Mustafân›n “sallallahü aleyhi ve sellem”dîninin gösterdi¤i do¤ru yolda bulundursun! Bu düâya âmîn diyenleremerhamet eylesin! Âlem-i emrin ve âlem-i halk›n insanda toplanmas›,onun Hakka yaklaflmas›na, k›ymetli ve üstün olmas›na sebeb oldu. ‹nsan›nHakdan uzaklaflmas›na, do¤ru yoldan sapmas›na ve Ondan câhil kalmas›-na sebeb olan da, yine bu toplulu¤udur. Bu toplulukdan dolay› insan›n aynas›,tâm olup, Hakka yaklaflm›fld›r. Allahü teâlân›n ismlerinin ve s›fatlar›n›n,hattâ Zât-i ilâhînin kendinde görünmesine müste’id olmufldur. Hadîs-ikudsîde, (Göke ve yere s›¤mam. Fekat, mü’min kulumun kalbine s›-¤ar›m) buyurmas›, buna iflâretdir. ‹nsan›n, âlemdeki zerrelerden, her zerreyemuhtâc olmas›, onun Hakdan uzaklaflmas›na sebeb olmufldur. Çünki,insan›n herfleye, her zerreye ihtiyâc› vard›r. Bekara sûresinde, (Yerde olanherfleyi, sizin ihtiyâc›n›z› karfl›lamak için yaratd›m) meâlindeki, yirmisekizinciâyet-i kerîme, bunu bildiriyor. ‹nsan, bu ihtiyâc›ndan dolay› herfleyegönül vermekdedir. Bu yüzden, Hakdan uzaklaflmakda, do¤ru yoldan ayr›lmakdad›r.Fârisî iki beyt tercemesi:Mahlûklar›n en üstünü insand›r,o makâmdan, mahrûm kalan da odur.Bu yoldan e¤er, geri dönmezse,ondan dahâ mahrûm olmaz kimse.Görülüyor ki, varl›klar›n en üstünü insand›r. Mahlûklar›n en afla¤›s›, enkötüsü de, yine odur. Çünki, âlemlerin Rabbinin sevgilisi olan MuhammedMustafâ “sallallahü aleyhi ve sellem” insan oldu¤u gibi, âlemlerin Rabbinindüflman› olan Ebû Cehl bin Hiflâm da insand›r. O hâlde kalb, herfleyisevmekden kurtulmad›kça, herfleyden münezzeh [ayr›] olan, bir varl›¤›n sevgisinekavuflamaz. Bu ise, en büyük harâbl›k, afla¤›l›kd›r. Birfleyin hepsi elegeçmezse, hepsi de elden kaç›r›lmamal›d›r, formülüne göre, birkaç günlük– 108 –