Saha elemanlarına elektronik TAKİP Sayfa 6

SOHBET ››
Ne için yaratıldık?
Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerîminde, Vezzâriyât sûresinin 56. âyetinde
meâlen buyuruyor ki: “İnsanları ve cinnîleri ancak, beni bilip, itâat,
ibâdet etmeleri için yarattım!”
Hayâtın ne olduğunu, dünyaya niçin geldiğimizi, ölüm ve
sonrasını bilmek ve öğrenmek, insan olmanın ilk şartıdır.
Hayâta niçin geldiğimizi, hayâtın sahibinden daha iyi bilen
olur mu?
Her şeyin olduğu gibi, hayâtımızın sâhibi de, Allahü teâlâdır.
Kur’ân-ı kerîmde, Vezzâriyât sûresinin 56. âyetinde meâlen;
(İnsanları ve cinnîleri ancak, beni bilip, itâat, ibâdet etmeleri
için yarattım!) buyuruluyor.
Bu hakîkati, zamanımızdaki insanların büyük bölümü bilmiyor
ve buna göre hareket etmiyor. Bilenlerin de, bu
hakîkate göz yumdukları veya ehemmiyet vermedikleri
görülmektedir. İşte felâket de, bu noktadan başlamaktadır.
Bu hakîkati bilmemek veya bildiği hâlde, ona göre davranmamak,
bir insan, bilhâssa bir Müslümân için en büyük
felâkettir. Çünkü Allahü teâlâ, kendi emirlerine inanmayanları
sonsuz olarak, inanıp da emirlerini yapmayanları,
irâde ettiği kadar Cehennemde azâb edeceğini, Kur’ân-ı
kerîmde bildiriyor. Allahü teâlâ, insanlar gibi vâdinden dönmez.
Emirlerini dinlemeyenleri mutlak cezâlandırır. Allahü
teâlânın cezâsı ise, çok ağırdır. Bu cezâdan korunmayanlar,
kendilerine yazık etmektedir. Dünyadaki kısa bir hayât için
sonsuz âhıret hayâtını Cehennemde geçirmek, aklı başında
bir insanın yapabileceği, düşünebileceği bir iş değildir.
Netice olarak, iyilik edene, mâl ve hizmet ile karşılığı yapılır.
Bunu yapamayan, teşekkür ve duâ eder. Karşılık yapmayanın
başına kakılır, kötülenir. Çünkü iyiliğe karşı, iyilik
yapmak, insanlık vazîfesidir. Böyle olunca, her iyiliği yapan,
en büyük iyilik olarak, yok iken var eden, en güzel
şekli veren, lüzûmlu uzuvları, kuvvetleri ihsân eden, akıl
ve zekâ bahşeden, gıdâ, içecek yaratan, sonsuz kuvvet,
kudret sâhibi olan, Allahü teâlâya şükretmemek, kulluk
hakkını ödememek ne büyük kabâhât olur. Hele, ona ve
nimetlerin ondan geldiğine inanmamak veya bunları başkasından
bilmek, en çirkin yüz karası olur. Bir kimseye her
ihtiyâcı verilse, her ay yetecek para, gıdâ hediye olunsa, bu
kimse, o ihsân sâhibini her yerde herkese karşı över. Gece
gündüz onun sevgisini, onun kalbini kazanmaya uğraşır.
Ona hizmet edebilmek için, kendini tehlikelere atar. Bunları
yapmasa, o ihsân sâhibine hiç kıymet vermese, herkes
onu ayıplar. İyilik eden bir insanın hakkına böyle riâyet ediliyor
da, her nimetin, her iyiliğin hakîkî sâhibi olan, hepsini
yaratan, gönderen, Allahü teâlâya şükretmek, Onun
beğendiği, istediği şeyleri yapmak, niçin lâzım olmasın?
Elbette, en çok ona şükretmek, en çok ona itâat etmek,
ibâdet etmek lâzımdır.
SIRDAŞ 0212 852 47 47