1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Peygamber efendimiz Mekke'den Medîne'ye hicret buyurduklarında, Muhacirler ile Ensârı
birbirlerine kardeş yaptı.
Hazret-i Sa'd, Bedir ve Uhud gazâlarında bulundu. Uhud'da büyük kahramanlıklar gösterdi.
Vücûdu delik deşik oldu. Uhud muharebesinde, bir ara, müslümanlar arasında karışıklık
başladı. Hazret-i Sa'd o zaman, gevşeklik göstermedi. Eshâb-ı kirâma Akâbe biatında,
canlarını fedâ edeceklerine dair verdikleri sözü ve yemîni hatırlattı.
Muharebe sona erip, Kureyş müşrikleri çekilip gitmişlerdi. Resûl aleyhisselâm:
- Sa'd bin Rebî'nin ne durumda olduğunu, canlılar arasında mı, yoksa ölüler
içerisinde mi olduğunu, tesbit edip, bana kim haber getirir? diye sordu ve bir tarafı işâret
ederek:
- Bir ara onu orada görmüştüm, buyurdu.
Ensârdan bir zât:
- Bu işi ben yaparım, yâ Resûlallah, dedi.
Haber getirmeğe giden Muhammed bin Mesleme veya Ubeyy bin Ka'bdan birisi idi.
Resûlullah efendimizin işâret buyurduğu tarafa gitti. Vadide yatan şehîdler arasında,
seslenerek dolaştı. Fakat cevap alamadı. Bu defa,
- Ey Sa'd, beni sana Resûlullah gönderdi, diye seslendi.
"Ben artık ölüler arasındayım!"
O zaman Sa'd hazretleri inliyerek kımıldandı. Haber için gelen zât, Sa'd hazretlerine:
- Resûlullah, senin sağlar mı, yoksa ölüler arasında mı olduğunu araştırıp, kendisine haber
vermemi emretti, deyince, hazret-i Sa'd:
"Ben artık ölüler arasındayım! Resûlullaha selâmımı arz et ve Sa'd bin Rebî'
ümmetlerine doğru yolu göstermek için rehberlik yapan Peygambere verilecek
mükâfatların en üstünü ile, Allahü teâlâ seni mükâfatlandırsın diyor, de! Kavmin
Ensâr'a da selâm söyle! Onlara Sa'd bin Rebî' size, Akâbe gecesinde, Resûl
aleyhisselâmı korumaya dair söz verip, yemîn etmediniz mi? Vallahi gözleriniz hareket
ettiği hâlde, Peygamber efendimizi iyi korumayıp, ona bir zarar gelirse, sizin için,
Allahü teâlânın yanında gösterebileceğiniz hiç bir mazeret yoktur, diyor de!" dedi ve bir
müddet sonra vefât etti.
Sa'd hazretleri hayatta iken, Peygamber efendimizin sünnet-i seniyyesini öğrenmeğe çok
ehemmiyet verir, başkalarına da öğretirdi. Kendisi kabîlesinin reisi olduğu için, öğrendiklerini
herkese öğretirdi.
Çocuğumuza karşı vazîfelerimiz (1) 9 MART 1996
Evlenince, "Yâ Rabbî, dünya ve âhıretim için hayırlı olacak ise, bana çocuk ver!
Hayırsız olacak ise verme!" diye duâ etmelidir.
Çocuk, ana-baba için bir ni'mettir. Ni'met olduğu gibi, hayırsız olduğu takdirde de, dünya
ve âhıret için büyük sıkıntıdır. Çok ana-babaya, hayırsız çocukları sebebiyle dünya hayatı
zindan olmuştur.
Bunun için evlenince, "Yâ Rabbî, dünya ve âhıretim için hayırlı olacak ise, bana çocuk
ver! Hayırsız olacak ise verme!" diye duâ etmelidir. Hele bu zamanda, çocukları dînimizin
emrettiği gibi yetiştirmek hemen hemen imkânsız hâle gelmiştir. Sebeplere yapışıldığı hâlde
çocuk olmamış ise, üzülmemelidir. "Demek ki benim için böylesi daha hayırlıymış" diye
düşünmelidir.
"Kokusu, Cennet kokusundandır"
Her ana babanın, çocuğun doğumundan itibaren, ona karşı vazîfeleri vardır. Bu vazîfeleri
yapmadığı takdirde, büyük vebâle, günâha girer. Çocuk doğup, kendisine müjdelenince, önce
Allahü teâlânın kendisine ihsân ettiği ni'met bilip şükretmelidir. Hadîs-i şerîfte, (Çocuğun
kokusu, Cennet kokusundandır) buyuruldu. Başka bir hadîs-i şerîfte de, (Çocuk dünyada