1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Bu azâblar kâfirler içindir. Fakat, eğer bir müslüman harâm helâl tanımaz, içki içer de
dilini küfür kelimelerine alıştırırsa, onun da ölürken îmânsız gidip kâfirler zümresine dâhil
olmasından korkulur.
Şu hâlde mülümana yaraşan, harâma helâla dikkat etmek, içki içmekten şiddetle kaçınmak
ve ayrıca, içki içenlerle ilgiyi kesmektir. Zîrâ kişi içki içenle düşüp kalktığı taktirde, sonunda
o da onlar gibi olur. İçki bütün kötülüklerin başıdır. Zîrâ, şüphesiz ki kıyâmet gününün
korkunçlukları üzerinde düşünen bir kimsenin gönlü içkiye ve onu içenlere meyletmez.
Hasen-i Basri hazretleri şöyle anlatır:
- Bir müslüman ilk olarak içki içti mi derhal kalbi kararır. İkinci içki içişte hafaza
melekleri kendisinden uzaklaşır. Üçüncü içişinde ölüm meleği uzaklaşır. Dördüncü içişte
Peygamber aleyhisselâmın eshâbı, beşincide Cebrâil aleyhisselâm, altıncıda İsrâfil
aleyhisselâm, yedincide Mikâil aleyhisselâm, sekizincisinde gökler, dokuzuncuda Yer,
onuncuda Arş'ı taşıyanlar, onbirincisinde Kürsî, onikincisinde Arş kendisindan uzaklaşır.
Daha sonra da Allahü teâlâ ondan uzaklaşır. Allahü tâlânın da kendisinden uzaklaştığı
kimsenin gideceği yer Cehennemdir.
Cenâb-ı Hakkın la'netlediği kimseler 7 OCAK 1996
Mezhebsizler, bulundukları memleketteki Ehl-i sünnet din adamlarını, her fırsatta
kötülüyorlar. Bunların kitâblarının okunmasını, Ehl-i sünnet bilgilerinin öğrenilmesini
önlemek için her hîleye başvuruyorlar. Meselâ, ilahiyatçı değildir, diploması yoktur, dinden
ne anlar? O kendi san'atı üzerinde çalışsın. Bizim işimize karışmasın, derler. Bir bahane ile
onu baltalamak isterler.
(Fitne yayıldığı zaman, hakîkati bilen, başkalarına bildirsin! Bildirmezse, Allahın ve
bütün insanların la'neti ona olsun!) hadîs-i şerîfi ile mesleği ne olursa olsun, hakîkatı
bilenlerin, dine aykırı bir şey görünce, doğruyu bildirmesi emredilmektedir. Aksi takdirde
Cenâb-ı Hakkın la'netine uğrayacağı bildirilmektedir.
Bunun için, bilenlerin bilmiyenleri uyarması, bilmiyenlerin de, öncelikle ehl-i sünnet
i'tikâdında bir âlim bulması veya Ehl-i sünnet i'tikâtında bir alimin kitabını bulması,
bilmediklerini buradan öğrenmesi, bütün işlerini buna uygun yapması lâzımdır.
Çünkü, böyle bir âlim, Allahü teâlânın kullarını hatâdan korumak ve herşeyi doğru
yapmalarını sağlamak için yaratmış olduğu ma'nevî ilâçları, ya'nî rûhun tedâvîsi bilgilerini
bilir ve insanlara bildirir. Rûh hastalarını, idrâksiz olanları tedâvî eder.
Böyle bir âlimin her sözü, her işi ve inanışı, dine uygundur. Her şeyi doğru olarak anlar.
Her soruya doğru cevâb verir. Her işinden Allahü teâlâ râzıdır. Allahü teâlâ, rızâsına
kavuşmak istiyenlere, rızâsına kavuşturan yolları gösterir. Allahü teâlâ, îmân edenleri ve
îmânın îcâblarını yapanları zulmetlerden, sıkıntılardan kurtarır. Bunları nûra, huzûra, saâdete
kavuşturur. Bunlar, her zaman ve her işlerinde, rahat ve huzûr içinde olurlar. Bunlar, kıyâmet
gününde, Peygamberlerin, Sıddîkların, şehîdlerin ve sâlih müslümanların yanında bulunurlar.
Bir din adamı, hangi asırda bulunursa bulunsun, sözleri, işleri ve i'tikâdı Peygamberimizin
ve eshâbının bildirdiklerine uygun olmazsa ve nefsine, düşüncelerine uyarak dinin dışına
taşarsa ve aklına uyarak dinin inceliklerine karşı gelir, anlıyamadığı bilgilerde dört mezhebin
dışına taşarsa, bu kimsenin kötü din adamı olduğu anlaşılır.
Allahü teâlâ bunun kalbini mühürlemiştir. Gözleri hak yolu göremez. Kulakları doğru sözü
işitemez. Buna, kıyâmette büyük azâb vardır. Allahü teâlâ, bunu sevmez. Bunun gibi olanlar,
Peygamberlerin düşmanıdırlar. Bunlar, kendilerini doğru yolda sanır. Yaptıklarını beğenirler.
Hâlbuki, bunlar şeytânın yolundadırlar. Bunlardan aklını toparlayıp doğruya dönebilen çok
azdır. Bunların her sözü tatlı olur. Yaldızlı olur. Faydalı görünür. Hâlbuki, düşündükleri,
beğendikleri şeyler hep kötüdür. Ahmakları aldatarak kötü yola, felâkete sürüklerler. Sözleri,
kar yığınları gibi parlak, lekesiz görünür. Fakat, hakîkat güneşi karşısında eriyip giderler.
Allahü teâlânın kalblerini kararttığı ve mühürlediği bu kötü din adamlarına (Bid'at ehli),
ya'nî mezhebsiz din adamı denir. Bunlar, i'tikâdları ve amelleri, Kur'ân-ı kerîme ve Hadîs-i