1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Yâ Rabbî! Sen, sözümü işitiyor, yerimi görüyor, gizli, açık neyim var ise biliyorsun.
İşlerimden hiç biri sana gizli değildir. Ben çâresizim, yoksulum. Senden yardım ve eman
diliyorum.
Korkuyorum. Kusûrlarımı îtirâf ediyorum. Bir çâresiz, senden nasıl isterse, ben de öyle
istiyorum. Zelîl bir günâhkâr, sana nasıl yalvarırsa, ben de öyle yalvarıyorum.
Boynu bükük, gözü yaşlı olarak
Yüce huzûrunda boynunu bükmüş, senin için gözlerinden yaşlar boşanan, senin uğrunda
bütün varlığını zelîl eden, senin için burnunu topraklara sürten bir kulun sana nasıl duâ ederse,
ben de öyle duâ ediyorum!
Yâ Rabbî! Duâmı kabûl buyurmaktan beni mahrûm eyleme. Bana Raûf ve Rahîm ol! Ey
istenilenlerin en hayırlısı ve verenlerin en keremlisi!..
Ben, sana her an muhtâcım. Senin ise, bana hiç ihtiyâcın yok. Sen, ancak yaratanım olarak
beni bağışlar, affedersin.
Ey duâcıların duâlarını kabûl eden! Ey ümit bağlananların en üstünü! İslâmiyet ve
Muhammed (aleyhisselâm) üzerindeki himâyen hürmetine sana yöneliyorum. Benim bütün
suçlarımı bağışla! Beni şu durduğum yerden bütün hâcetlerimi yerine getirmiş, dileklerimi
ihsân buyurmuş, temennilerimi gerçekleştirmiş olarak döndür!..
Bizler, topluca senin Beyt-i Harâm'ına geldik. Şu büyük Meşâir'de vakfeye durduk. Şu
mübârek yerlerde hazır bulunduk. Ümîdimiz, yüce katındaki sevâb ve mükâfata nâil olmaktır.
Ümîdimizi boşa çıkarma Allahım!"
Resûlullah efendimiz, bu duâdan sonra vakfe yaptı. Akşam üzeri:
"Bugün, dîninizi sizin için ikmâl eyledim. Üzerinize olan ni'metimi tamamladım ve
size din olarak İslâmiyeti vermekle râzı oldum" (Mâide sûresi: 3) meâlindeki âyet-i kerîme
nâzil oldu.
Böylece, İslâm dini ikmâl bulmuş oldu. Bildirilmemiş, açıklanmamış hiçbir emir, yasak
kalmadı. Peygamber efendimiz de vazîfesini tamamlamış oldu. Kısa bir müddet sonra da bu
fâni dünyadan ayrıldı.
Dünya ve Âhıret 16 ŞUBAT 1996
Dünya sizin için yaratıldı. Siz de âhıret için yaratıldınız! Âhırette ise, Cennetten ve
Cehennem ateşinden başka yer yoktur.
Ölümden önce olan herşeye dünya denir. Bunlardan, ölümden sonra faydası olanlar,
dünyadan sayılmaz. Âhıretten sayılırlar. Çünkü dünya, âhıret için tarladır. Âhırete yaramıyan
dünyalıklar, zararlıdır. Harâmlar, günâhlar ve mubâhların fazlası böyledir.
Dünyada olanlar dîne uygun kullanılırsa, âhırette faydalı olurlar. Hem dünya lezzetine,
hem de âhıret ni'metlerine kavuşulur. İyilik, kötülük, malda değildir. Malı kullanandadır. O
hâlde, mel'un olan, kötü olan dünya, Allahü teâlânın râzı olmadığı, âhıreti yıkıcı yerlerde
kullanılan şeyler demektir. Kendini ve Rabbini unutup, lezzetlerine, şehvetlerine düşkün
olanlar, helâk olur.
İnsan da ne için yaratılmış olduğunu unutup, dünyanın geçici zînetlerine aldanır, âhıret
hazırlığı yapmazsa, ebedî felâkete sürüklenir. Üç günlük dünyaya düşkün olmak âhırete
hazırlanmağa mâni olur. Çünkü, kalb onu düşünmekle, Allahı unutur. Hadîs-şerîflerde
buyuruldu ki:
(Dünya sizin için yaratıldı. Siz de âhıret için yaratıldınız! Ahırette ise, Cennetten ve
Cehennem ateşinden başka yer yoktur.)
(Sizlerin fakir olacağınızı düşünmüyor, bunun için üzülmüyorum. Sizden önce gelmiş
olanlara olduğu gibi, dünyanın elinize bol bol geçerek, Allahü teâlâya âsî ve birbirinize
düşman olmanızdan korkuyorum.)
Dünya ile âhıret, doğu ile batı gibidir