1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Cevap vermedi. Yemîn vererek tekrar ısrârla sorulunca, o da mecbur kalarak şunları
anlattı:
- Ne zaman ki, İmâm-ı Gazâlî hazretlerini mezarın içine koydum. Kıble tarafından
nurlu bir sağ elin çıktığını gördüm. Hafiften bir ses bana şöyle seslendi: "Muhammed
Gazâlî'nin elini, Seyyid-ül-mürselin Muhammed Mustafa'nın eline koy!" Ben denileni
yaptım. İşte, mezardan çıktığımda benzimin sararmış, solmuş olmasının sebebi budur.
Ey Mustafa, sen üzülme!
Seyyid Mustafa Bekri anlatır:
Ben, Medîne-i münevverede Mescid-i Nebevî'nin hizmetkârı idim. Her akşam Resûlullah
efendimizi rü'yâda görüyordum. Her gördüğümde de tebessüm buyururlardı. Ben de vazîfemi
iyi yapmışım, diye sevinirdim.
Bir akşam Resûlullah efendimizi üzüntülü gördüm ve Resûlullah efendimiz bana dönerek
buyurdu ki:
- Ey Mustafa, sen üzülme! Hizmetinde bir kusûr işlemedin. Benim ümmetimin
âlimlerinden, benim ismimi taşıyan birisi vefât etti. Onun için üzüntülüyüm.
Sonra öğrendik ki, o gün İmâm-ı Gazâlî hazretleri vefât etmiş.
Kabir ziyâretinin faydası 26 ARALIK 1996
Kabir yanına gelen, önce selâm verir. Mezârın sağ yanına, ya'nî kıble tarafına, ayak
ucuna yakın durur. Tanıdığı gibi, şeklini, sûretini hatırına getirir. E'ûzü ve Besmele ile
bir Fâtiha ve 11 İhlâs okur.
Ölümü hatırlamak, ölüden ibret almak ve âhireti düşünmek için kabir ziyâret etmek
sünnettir. Perşembe, cum'a ve cumartesi günleri kabirleri ziyâret etmek sünnettir.
Ziyâret edenin, ölü için Kur'ân-ı kerîm okuması, ona duâ etmesi lâzımdır. Bunların ölüye
faydası çok olur. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
(Bir mü'minin kabrini ziyâret ederken, Allahümme innî es'elüke-bi-hurmet-i
Muhammed aleyhisselâm en lâ tü'azzibe hâzelmeyyit denirse, o ölünün azâbı kıyâmete
kadar kaldırılır.)
Resûlullahın mübârek kabrini ziyâret etmek, ibâdetlerin en kıymetlilerindendir. Hadîs-i
şerîfte buyuruldu ki:
(Kabrimi ziyâret edene şefâ'atim vâcib olur.)
Kadınların, kapalı olarak, fitneye sebep olmadan, ara sıra kabir ziyâretleri câizdir.
Ruhlar birbirine akseder
İmâm-ı Râzî hazretleri diyor ki:
Gelen insanın rûhu ile, kabirdeki zâtın rûhu, birer ayna gibidir. Birbirinin karşısına gelince
herbirinin ışığı, ötekinde akseder, yansır. Bir zât, öldükten sonra, rûh âleminden ve rahmet-i
ilâhîden ona gelmiş olan ilimler, kuvvetli eserler, onun rûhundan, ziyârete gelen kişinin
rûhuna geçer. Her Müslümanın rûhu ile kabri arasında, devamlı bir bağlılığı vardır. Ziyâret
edenleri tanır, selâmlarına cevap verirler.
Büyük bir zâtın kabrini ziyâret eden kimse, ona râbıta ederse, ya'nî dünya işlerini
düşünmeyip, kalbine hiçbir şey getirmeyip, o zâtın rûhunu, his organları ile anlaşılmıyan bir
nûr farzederek, bunu kalbinde bulundurursa, o rûhtan, kendi kalbine birşeyler akmaya başlar.
O zâtın feyzlerinden bir feyz kendinde hâsıl oluncaya kadar, bu nûru kalbinde saklamalıdır.
Kabir yanına gelen, önce selâm verir. Mezârın sağ yanına, ya'nî kıble tarafına, ayak ucuna
yakın durur. Tanıdığı gibi, şeklini, sûretini hatırına getirir. E'ûzü ve Besmele ile bir Fâtiha ve
11 İhlâs okur. Sevâbını Resûlullah efendimizin ve bütün Peygamberlerin ve Eshâb-ı kirâmın
ve Evliyâ-ı izâmın rûhlarına ve bu zâtın rûhuna hediye eder.
Gelen kimse, almasını bilir ise, o zât da vermeye ehil bir velî ise ve şartları gözeterek
ziyâret ederse, çok istifâde eder.