1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

perişân oldu. Birgün Konyalılar yağmur duâsına çıkmak için, benden, Mevlânâ hazretlerinin
hediye ettiği hırkayı istediler.
Ben de verdim. Duâ edilecek mahalle vardıklarında, duâyı edecek olan hoca, hırkayı giydi.
Mevlânâ'yı vesîle ederek Allahü teâlâya yalvarmaya başladığı an, bereketli bir yağmur
yağmaya başladı. Günlerce devam etti. Kuraklık kalktı. Konyalılar bana hesapsız mal verdiler.
Hırkanın bereketiyle çok zengin oldum.
O büyük âlimin hikmet dolu sözlerinden ba'zıları şunlardır:
Nefsi mağlup etmek için, onu rahatsız etmelidir. İstediği şeyi vermemelidir. En
te'sîrlisi, gündüzleri oruç tutmak, geceleri az uyuyup namaz kılmaktır.
Az konuşmalıdır. Altı yerde dünya kelâmı ile meşgûl olmak uygun değildir. Bunlar;
mescidler, ilim meclisleri, ölü yanı, kabristanlar, ezân okunurken ve Kur'ân-ı kerîm
okunurkendir.
Allahü teâlâ bir kimseyi zelîl etmek isterse, önce ona sâlih kimseleri zemmettirir.
Eğer bir kula da iyilik murâd ederse, o sâlih kimsenin ayıplarını ve kusûrlarını ona
göstermez.
Hak teâlâ, kimin magfiretini arzû ederse, onu acz ve tevâzu sâhibi eyler.
Allah için dökülen göz yaşı
Allah rızâsı için ağlayan göz ile, O'nun için yanan gönül ne güzeldir.
Su bulunan yerde yeşillik olur. Gözyaşı, Allahü teâlânın rahmetine vesîle olur.
Gözyaşı dök ki, ağlayanlara şefkatin olsun. Rahmet dilersen, zayıflara merhamet et.
Dilin söylediği bir söz, yaydan çıkan oka benzer. Atılan bir ok geri dönmez.
Mevlânâ'da keder ve ümitsizlik yoktur. Yalnız sevgi ve merhamet vardır. Bunun için
Mevlânâ;
"Gel, gel, her kim olursan ol gel!
Allaha şirk koşanlardan, mecûsîlerden, puta tapanlardan da olsan gel!
Bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir.
Tevbeni yüz defa bozmuş olsan bile gel!" buyurmaktadır.
Ba'zıları Mevlânânın bu ifâdelerini yanlış anlamaktadırlar. Mevlânâ hazretleri ne olursanız
olun gelin, geldiğiniz gibi kalın demiyor. Ne olursanız olun gelin, fakat burada îmâna gelin
Müslüman olun, hidâyete erişin, demektedir.
Hüccet-ül-İslâm İmâm-ı Gazâlî 19 ARALIK 1996
Ba'zı kimseler, onu felsefeci zannetmişlerdir. Gazâlî, İslâm dîninde, felsefenin
olamıyacağını, felsefenin üstünde İslâm ilimleri, filozofun üstünde de İslâm âlimleri
olduğunu kitaplarında bildirmiştir.
İmâm-ı Gazâlî hazretleri evliyânın büyüklerinden ve İslâm âlimlerinin en
meşhûrlarındandır. Lâkabı Hüccet-ül-İslâm ve Zeynüddîn'dir. Hüccet-ül-İslâm, dînin senedi,
delili demektir. Zeynüddîn ise dînin zîneti, süsü ma'nâsındadır. Gazâlî diye de meşhûr
olmuştur.
İmâm-ı Gazâlî hazretlerinin babası fakir ve sâlih bir zâttı. Âlimlerin sohbetlerinden hiç
ayrılmazdı. Elinden geldiği kadar, onlara yardım ve iyilik eder, hizmetlerinde bulunurdu.
Âlimlerin nasîhatını dinleyince ağlar ve Allahü teâlâdan kendisine âlim bir evlât vermesini
yalvararak isterdi.
Allahü teâlâ onun duâsını kabûl edip, iki oğul ihsân etti. Yün eğirip Tûs şehrindeki
dükkânında satan bu mübârek zât, vefâtının yaklaştığını anlayınca, oğlu Muhammed Gazâlî'yi
ve diğer oğlu Ahmed Gazâlî'yi hayır sâhibi ve zamanın sâlihlerinden bir arkadaşına bıraktı.
Bir miktar mal vererek vasiyet etti ve ona dedi ki:
- Ben, âlim olamadım. Bu yolda kemâle gelemedim. Maksadım, benim kaçırdığım
derecelerin bu oğullarımda hâsıl olması için yardımcı olmanızdır. Bıraktığım bütün
para ve erzâkı, onların tahsîline sarfedersin!