1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

kendilerine verilen dînî bilgilerin çoğuna inanmamakta, fakat bunu açıklamaktan da
korkmaktadırlar.
Yaşım ilerledikçe, bana üç tanrıya tapmayı emreden Hıristiyan kilisesinden uzaklaşarak,
"Tek bir Allaha ibâdet etmeyi öğreten başka bir din var mıdır?" diye aramaya başladım.
Çünkü bütün vicdânım, ma'neviyâtım, ancak bir tek Allahın mevcut olabileceğini
bildiriyordu. Sonra etrafıma bakınca, papazların bize öğretmeye kalktıkları o anlaşılmaz
şeylerin, o azîzlerin başlarından geçtiğini söyledikleri garip hikâyelerin, ne kadar ma'nâsız
olduğunu hâdiseler bana gösteriyordu.
Dünyadaki her şey, insanlar, hayvanlar, ormanlar, dağlar, denizler, ağaçlar, çiçekler,
bunları bir büyük yaratıcının yarattığını göstermiyor muydu?
Yeni doğan bir bebek, başlıbaşına bir harikulâde hâl değil miydi?
Hâlbuki kilise, her yeni doğanın, günâhla örtülü bir zavallı olduğunu telkîne çalışıyordu.
Hayır, bu olamazdı. Bu yalandı. Her doğan çocuk, Allahü teâlânın günâhsız bir kulu, bir
mahlûku idi.
Dünyada hiç bir şey günâhla dolu, kirli ve çirkin değildi. Ben böyle düşünürken, birgün
kızım İslâmiyet hakkında yazılmış Endless Bliss isimli bir kitapla eve geldi.
Ana kız oturup, bu kitâbı büyük bir dikkat ile okuduk. Aman Allahım, bu kitap tam bizim
düşündüklerimiz gibi söylüyordu. İslâmiyet, ancak bir tek Allahın bulunduğunu bildiriyor,
insanların ma'sûm varlıklar olarak dünyaya geldiğini haber veriyordu.
Kararımı verdim
Ben o zamana kadar İslâmiyet hakkında hiç bir şey bilmiyordum. Okulda, İslâmiyet bir
alay konusu idi. Bize, bu dînin saçma ve uyuşturucu olduğu, Müslümanların Cehenneme
gidecekleri öğretilirdi.
Bu kitabı okuduktan sonra, beni bir düşünce aldı. İslâmiyet hakkında, biraz daha bilgi
sahibi olmak için, bulunduğum şehirde Müslümanları aradım. Bulduğum Müslümanlar, benim
gözümü açtılar. Sorduğum suâllere o kadar mantıkî cevaplar verdiler ki, artık bu dînin bizim
papazların dediği gibi uydurma bir din değil, Allahü teâlânın hakîkî dîni olduğuna inanmaya
başladım.
Kızımla beraber İslâmiyet hakkında yazılmış The Sunni Path, Belief and Islâm gibi daha
birçok eserleri de okuduktan sonra, onun yüceliğine ve doğruluğuna tamamiyle inanarak,
ikimiz birlikte Müslüman olduk. Ben (Reşîde), kızım da (Meymûne) isimlerini aldık.
Gördüğüm manzara müthişti 2 ARALIK 1996
Aradan çok sene geçtiği hâlde, ba'zı geceler rü'yâmda o müezzinin hazîn ve te'sîrli
sesini duyar ve her taraftan koşup gelen türlü türlü insanların saf saf dizildiğini
görürüm.
Amerikalı Muhammed Clayton Müslüman oluşunu şöyle anlatır:
Türkiye'ye gitmiştik. Küçük bir kasabada tarihi yerleri dolaşıyorduk. Tam öğle olmak
üzereydi. Sıcaktan bunalmış, tozlu yoldan geçerken, bir aralık kulağımıza kendine mahsûs bir
güzelliği olan, bir ses gelmeye başladı.
Bu ses, etrafımızdaki bütün boşluğu sanki dolduruyordu. Bir ağaç topluluğunu geçince,
önümüze insana hayret verici bir manzara çıktı. Âdetâ gözlerimize inanamıyorduk.Tahtadan
yapılmış ufak bir kule üzerine çıkmış, tertemiz cübbeli ve beyaz sarıklı yaşlı bir kimse ezân
okuyordu.
Ezânı okurken kendinden geçmiş, sanki dünyadan tamamen ayrılarak, hâlıkının, sâhibinin
huzûruna çıkmıştı. Tabii hâliyle, bütün gücüyle sesleniyordu. Fakat bu seslenişi ta'rîf
etmemiz, anlatmamız mümkün değil. Bu yüce manzara karşısında, biz de sanki hipnotize
olmuş gibi durakladık ve yavaş yavaş irâdemizin dışında yere oturduk. Bu gösterişten uzak
sâdeliğe vurulmuştuk. Gördüğüm manzara müthişti
Rûhumuzdaki ferâhlık