1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Günâhlarına ortak olamam 10 EKİM 1996
Çocuklarım, ya iyi ya kötü bir insan olacaklar. Şâyet kötü insan olurlarsa, o takdirde
onları, günâh işlemeleri için malımla güçlendiremem, günâhlarına ortak olamam!
Ömer bin Abdülazîz hazretlerine bir gece misâfir geldi. Bu esnâda bir şey yazıyordu. Bir
müddet sonra, lâmbanın yağı azaldı. Sönecek gibi oldu. Misâfir:
- Yâ Emîr-el mü'minîn! Kalkıp lâmbaya yağ koyabilir miyim? diye sorunca:
- Hayır, misâfire iş gördürmek, insanın mürüvvetine yakışmaz, buyurdu.
Sonra misâfir dedi ki:
- O hâlde hizmetçiyi kaldırayım.
- Hayır o da olmaz, çünkü daha yeni yattı.
Yerinden kalkıp, yağ getirdi ve lâmbaya doldurdu. Yanındaki misâfire dönüp:
- Bu işi yapmaya gitmeden önce de Ömer'dim. İşi yaptıktan sonra yine Ömer'im.
Gördüğün gibi bende bir eksiklik olmadı. İnsanların, Allah indinde hayırlısı tevâzu
sâhibi olanlardır.
Bu kötülüğü niçin yaptın?
İnsanlara karşı çok merhametli olduğu gibi hayvanlara da çok merhametli idi. Bir katırı
vardı. Bu katırı pazarda çalıştırır bununla ihtiyâçlarını te'mîn ederdi. Katırı çalıştıran işçi bir
gün fazla para getirince:
- Demek ki katırı fazla çalıştırmışsın, hayvanı üç gün dinlendir, buyurdu.
Ömer bin Abdülazîz hazretlerini çekemiyenler de vardı. Dünyalık menfaatlerine mâni
olduğu için, Halîfeyi öldürmeye karar verdiler. Bir hizmetçiye bin altın vererek zehirlettiler.
Ömer bin Abdülazîz hazretleri zehirlendiğini anlayınca bu köleyi çağırıp dedi ki:
- Ben sana bugüne kadar hiç bir kötülük yapmadığım hâlde bunu bana niçin yaptın,
doğruyu söylersen seni affedeceğim.
- Bana bin altın vermek sûreti ile bu ihâneti yaptırdılar.
- O altıınları getir seni affedeyim.
Köle altınları getirdi. Yaptığına çok pişman oldu. Ömer bin Abdülazîz hazretleri, altınları
devletin hazînesine bağışladı. Köleyi de affetti.
Hasta hâlindeyken kayınbirâderi ziyâretine geldi. Halîfenin gömleğini biraz kirlenmiş
görünce, kız kardeşine:
- Gömleğini yıkayınız, dedi.
Dışarı çıkıp tekrar geldiğinde, gömleğin yıkanmamış olduğunu görünce, kızıp:
- Ben size gömleğini yıkayın demiştim, niçin yıkamadınız? dedi.
Başka gömleği yok ki...
Halkının hayat seviyesini çok yükselttiği için, zekât verilecek kimsenin bulunmadığı bir
ülkenin halîfesi olan Ömer bin Abdülazîz hazretlerinin hanımı ibret verici şu sözü söyledi:
- Vallahî üzerindekinden başka elbisesi yok ki, onu giydireyim de sırtındakini
yıkayayım.
Ölüm hastalığında iken, yakınları:
- Çocuklarına Beyt-ül-maldan birşeyler bırakmak için vasiyette bulunmıyacak mısın, diye
sorduklarında:
- Çocuklarım şu iki tip insandan biri olacaktır. Ya iyi, sâlih bir insan veya şerrinden
korkulan kötü bir insan. Sâlih bir insan olurlarsa, A'raf sûresinin 196. âyet-i kerîmesi
yetişir. Burada, meâlen, "Ey Resûlüm! Müşriklere de ki, size karşı benim yardımcım,
Kur'ân-ı kerîmi indiren Allahtır ve O, bütün sâlihlere de yardımcıdır." buyuruluyor.
Şâyet kötü insan olurlarsa, o takdirde onları, günâh işlemeleri için güçlendiremem,
günâhlarına ortak olamam, buyurdu.
İyilik etmenin mükâfatı 11 EKİM 1996