1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Selim Hân Ali Cemâlî Efendi'ye, "Sen de mi anlamadın" der gibi yüzüne baktıktan sonra
dedi ki:
- Efendi hazretleri! Peygamber efendimizin, "İnsanların en iyisi, benim zamanımda
bulunan müslümanlardır. Onlardan sonra en iyisi onları görenlerdir. Onlardan sonra
da en iyisi, onları görenleri görenlerdir" hadîs-i şerîfini ne çabuk unuttunuz. Babamın
zamanı Peygamber efendimize daha yakındır. Hiç bizim zamanımız, babama göre daha iyi
olabilir mi?
Kendisi evliyâdır
İran seferinde ordu yolda iken, Tebriz'de, evliyâdan Molla Kemâleddîn Erdebîlî
hazretleri bulunuyordu. O bir ikindi namazını kıldırdıktan sonra sevdikleri ile sohbete başladı.
Sohbette Hâfız Mehmed Efendi ve Hasan Can ismindeki oğlu da vardı. Kemâleddîn Efendi,
bir ara Hâfız Mehmed'e ve Hasan Can'a bakarak buyurdu ki:
- Allahü teâlâ sizi bu büyük belâdan koruyacaktır. Çünkü sizler Hâfız-ı Kur'ân olup,
Hakkın kelâmını nâzil olduğu gibi korumaktasınız.
Bunun üzerine Hâfız Mehmed suâl etti:
- Efendim! Osmanlı Sultanı bu ülkeye ayak basmak üzeredir. Bu işin sonu, nereye
varacak?
Kemâleddîn Erdebîlî hazretleri şöyle cevap verdi:
- Bu gelen sultan öyle bir zâttır ki, kendiliğinden buralara gelmez. Bu bedbahtları
cezâlandırmak için, Hak teâlâ tarafından me'mur edilmiş görürüz. Bütün evliyânın
rûhları onunladır. Kendisi dahî evliyâlıkta rütbe ve makâm sâhibidir.
* * *
Mısır seferinde, Haleb'den Şam'a giden Sultan Selim Hân, orada da zamanın âlim ve
evliyâlarıyla görüştü, hayır duâlarını aldı. Muhyiddîn-i Arabî hazretlerinin Şam'da vefât
ettiğini biliyordu. Muhyiddîn-i Arabî'nin, "Sin, şın'a gelince Muhyiddîn'in kabri meydana
çıkar" sözünü, okuduğu kitaplardan hatırladı.
"Sin" ve "Şın"
Şamlılar kabrin üzerine çöp dökmüşlerdi. Bu sebeple kabir belli değildi. Araştırmalar
netîcesinde kabir bulundu. Sultan Selim Hân, çöpleri temizleterek, kabrin üzerine güzel bir
türbe, yanına bir câmi ve imâret yaptırdı.
Ayrıca Muhyiddîn-i Arabî'nin vefâtından önce ayağını yere vurarak; "Sizin taptığınız,
benim ayağımın altındadır" buyurduğu yeri tesbit ettirip, orayı kazdırdı. Oradan küp içinde
altın çıktı.
Bundan Muhyiddîn-i Arabî'nin "Siz, Allahü teâlâya değil de paraya tapıyorsunuz"
demek istediği anlaşıldı. Selim Hân, çıkan altınları fakîrlere dağıttı. "Sin"den maksadın
Selim, "Şın"dan maksadın Şam olduğunu anlamıştı. Böylece kendisinin de Cenâb-ı Hakkın
velî kullarından biri olduğu bir defa daha anlaşılmış oldu.
Sultan edebinden hiç konuşmadı 1 EKİM 1996
"Büyük velîlerin meclis ve mahfelinde, onlar konuşurlarken başkasının konuşması
edeb dışı sayılır. Bulunduğumuz makâm edeb makâmı idi, bize sâdece dinlemek düşerdi.
Nitekim biz de öyle yaptık."
Selim Hân namazlarını Umeyye Câmiinde kılardı. Hocası Abdulhalîm Efendi, Ahmed ibni
Kemâl Paşa, Hasan Can ve diğer âlimlerle sık sık sohbetler ederdi. Selim Hân birgün Hasan
Can'a sordu:
- Mısır'ın fethi zihnimi kurcalayıp durmaktadır. Bu fethin bize nasîb olup olmıyacağı
hakkında düşünüp dururuz. Bizi bu husûsta ferahlatacak Allahü teâlânın dostlarından
bir velî var mıdır? Aceb ne buyuracaktır, merak eder dururum.
Hasan Can cevap verdi: