1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

mecburiyetindedir. Çok yemek ve içmek, karaciğer hücreleri için çok zararlıdır. Aşırı
derecede çalışan karaciğer hücreleri, Ramazan-ı şerîfte, oruç tutmak suretiyle dinlenmektedir.
Böylece karaciğer, bir sene müddetle daha kuvvetli çalışma imkânı bulmaktadır.
Bugün yapılan tıbbî araştırmalarda, gençliğinden i'tibâren oruç tutan kimselerin karaciğer
bozukluğu ile ilgili rahatsızlık çekmediği tespit edilmiştir. Yapılan araştırmalarda, zayıf,
güçsüz kimselerin oruç tuttukları zaman, daha kanlı canlı hâle geldikleri görülmüştür.
Orucun, karaciğer üzerindeki bu etkisinin yanı sıra damarlar üzerindeki etkisi de insanı
hayretler içinde bırakmaktadır. Damarların en büyük düşmanı, kandaki aşırı besin maddeleri
ve bilhassa bu maddelerin yakılamıyan artıklarıdır. Bu artıklar, ihtiyarlığın, yıpranmanın
sebebi olarak gösterilmektedir.
Oruç, hastalıklardan korur
Oruç, damarlardaki besin artıklarının birikmesine mâni olmaktadır. Yapılan
araştırmalarda, kandaki besin maddelerinin, iftâr vaktine doğru, belli sınırları koruyarak,
sonuna kadar yandığı tespit edilmiştir.
Oruçlu iken, hücre arası su azaldığından, küçük tansiyon azalarak damarların üzerindeki
baskı kalkar. Bunun için oruç tutanların damarları ve küçük tansiyonları daima sağlıklı
olmaktadır.
Oruç, bir sene boyunca durmadan çalışan mide ile beraber bütün sindirim organlarının
dinlenmesi ve insan vücûdunun bir tasfiyeye tâbi' tutulmasıdır. İnsanlarda en çok görülen
rahatsızlık, sindirim bozukluğudur. Şişmanlık, kalb ve damar hastalıklarına, şeker hastalığına
ve tansiyon yüksekliğine sebep olmaktadır. Oruç, bütün bu hastalıklara karşı koruyuculuk
vazîfesi yaptığı gibi, bir de tedâvî vâsıtasıdır. Bugün, doktorlar birçok hastalıktan kurtulmak
için, perhîz lâzım olduğunu bildirmektedir.
Oruç ile, insanın güçlü bir irâde kuvveti kazanacağı şüphesizdir. Bu sebep ile alkol,
uyuşturucu gibi, kötü alışkanlıklardan oruç vesîlesi ile kurtulanlar çok görülmektedir.
Oruç tutmanın sevâbı 30 OCAK 1996
Üç sınıf kimsenin duâsı reddolmaz: Oruçlunun iftar zamanındaki duâsı, âdil devlet
reîsinin duâsı ve mazlûmun duâsı.
Allahü teâlâ, yapılan amellerin karşılığını, o amelin durumuna göre, değişik olarak
vermektedir. İbâdetlerde, iyiliklerde bire karşı ondan, yedi yüze kadar ihsân etmektedir.
Orucun sevâbını ise, (Karşılığını ben veririm) buyurmuştur.
Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
(Ameller, Allahü teâlâ katında yedidir. İkisi vâcibi gerektirir. İkisi misli iledir. Birisi
on kattır. Birisi yedi yüz mislidir. Birisinin sevâbını ise Allahü teâlâdan başka kimse
bilmez. Vâcibi gerekli kılan amellerden birincisi şudur ki, Allahü teâlâya ortak
koşmadan ihlâsla kulluk yapana Cennet vâcib olur. Ortak koşarak ölene ise Cehennem
vâcib olur.
Misli ile olan amelden birincisi, günâh işleyene misli ile karşılık verilir. Diğeri ise, iyi
amel için niyyet ettiği şeyi yapamıyana yapmış gibi sevâb verilir. Bire on verilen amel,
iyiliklerin sevâbıdır. Kötülüklerin günâhının aksine iyiliklere bire on sevâb verilir.
Bire yediyüz sevâb verilen amel, helâl malından Allah yolunda vermektir. Sevâbını
yalnız Allahü teâlânın bildiği amel, Allah için tutulan oruçtur. Onun karşılığını Allahü
teâlâdan başka kimse bilmez.)
"Oruç yalnız benim içindir!"
Allahü teâlânın, (Âdemoğlunun her ameli kendisi için, yalnız orucu benim içindir)
buyurması, Kıyâmet günü olunca, Allahü teâlâ kuluna hesap sorar. Öyle ki hiç sevâbı kalmaz.
Yalnız orucu kalır. Bunun üzerine Allahü teâlâ, kulun ihtiyâcı olan sevâb kadar kendi
fazlından ihsân edip, kulunu orucu sebebiyle Cennete sokar. Herkesin sevâba ihtiyacı aynı
değildir. Cenâb-ı Hak da orucu sebebiyle kuluna bol bol ihsânda bulunur.