1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Yorgi, bu iyiliğe karşılık olarak, yirmi yıldan beri sakladığı şarap fıçısını sırtına vurduğu
gibi, dergâhın kapısını çalar. Talebeleri, Yahyâ Efendiye, "Yorgi isminde birisi kapıda sizinle
görüşmek istiyor" derler. İçeri alınması emir buyurulunca, Yorgi, talabelerin şaşkın bakışları
arasında şarap fıçısıyla içeri girip der ki: "Gemimi siz batmaktan kurtardınız, ben de buna
karşılık olarak yıllardır sakladığım en kıymetli şarabımı size hediye olarak getirdim."
Talebeleri, "Bu haddini bilmez de nereden çıktı" deyip, hemen dışarı atmak isterler. Yahyâ
Efendi ise, Yorgi'ye iltifat edip, hediyesi için memnuniyetini bildirir. Bununla da kalmaz,
Yorgi'ye, halka olmuş talebeleri işâret edip, "Hepsine birer kupa ikrâm et" der.
Talebelerden ba'zıları fırlayıp dışarı kaçarlar. Kaçarken de, "Herhalde hocamız kafayı
bozdu, bize şarap içirmeye kalktı" derler. Ba'zıları da, şüphe ve tereddüt içinde kalır. Ba'zıları
da, "Biz bu dergâha girerken aklımızı bırakıp hocamıza tâbi olduk, eğer biz, neyin
doğru neyin yanlış olduğunu ayırt edebilseydik burada ne işimiz vardı? Hocamızın bizi,
bizden daha çok düşündüğüne inanıyoruz. Burada bizim bilmediğimiz bir hikmet var"
deyip içerler. Bir de ne görsünler, ikrâm edilen, şarap değil, buz gibi şıra. İçen bir daha içmek
ister. Bu durumu gören Yorgi de huzûrda kelime-i şehâdet getirip müslüman olur. Yahyâ
efendi talebelerine dönüp buyurur ki:
- Bizim dergâhımız herkese açıktır. Biz gelene git demeyiz. Gitmek istiyeni de zorla
tutamayız. Kendini ateşe atanın başkasını suçlamaya hakkı yoktur. Dergâhımız,
yolcularını selâmetle Cennete götüren bir gemi gibidir. Gemiye binen kurtulur. Kimseyi
bu gemiye binmeye zorlamayız. Kendi isteği ile gelenin de, kaptanın işine karışmaya
hakkı yoktur. Kaptanın niyetini, hangi şartlarda gemiyi yürüttüğünü, fırtınalardan
kurtarmak için nasıl manevra yaptığını yolcular bilemez. Kaptanın işine karışan, gemi
karaya oturduğunda sadece kendisine değil gemideki herkese zarar vermiş olur.
Batının islâmiyeti yok etme plânları 13 EYLÜL 1996
İngiliz sömürgelerinin en önemlisi, Hindistan idi. İngilizlere dünya hâkimiyetini
te'mîn eden, onun, nihâyetsiz tabiî servetleridir. Sâdece birinci dünya harbinde,
İngiltere bu ülkeden, birbuçuk milyon asker ve bir milyar rupye nakdî para almıştır.
Batılı islâm düşmanları yeri geldiğinde, kaba kuvvetle, yeri geldiğinde çeşitli oyunlarla
elde ettikleri devletleri, milletleri asırlarca sömürdüler. Bu ülkelerin, yer üstü, yer altı ne kadar
servetleri varsa bunları alıp götürdüler. Ayrıca ma'nevî yönden hem dînlerini, hem de
dillerini, örf ve âdetlerini kaybettirdiler. Bu sömürgeci devletlerin başını İngiltere çekiyordu.
İslâm düşmanlığı, zulüm, istibdât, hîle ve hıyânet üzerine kurulan İngiliz imparatorluğu,
kendisine "Üzerinde güneş batmayan devlet" ünvânını vermişti.
19. yüzyıldaki işgalleri sonunda, dünya topraklarının yaklaşık dörtte birine, dünya
nüfusunun da dörtte birinden çoğuna sâhip oldu.
İngiliz sömürgelerinin en önemlisi, Hindistan idi. İngilizlere dünya hâkimiyetini te'mîn
eden, onun, nihâyetsiz tabiî servetleridir. Sâdece birinci dünya harbinde, İngiltere bu ülkeden,
birbuçuk milyon asker ve bir milyar rupye nakdî para almıştır.
Bunların çoğunu Osmanlı Devletini parçalamak için kullanmıştır. Barış zamanında ise,
İngiltere'nin muazzam sanâyisini yaşatan, İngiliz ekonomisini ve mâliyesini takviye eden
Hindistan'dır.
Neden Hindistan
Hindistan'ın diğer sömürgelerine nazaran çok önemli olmasının iki sebebi vardı: Birincisi,
dünyayı sömürmelerine en büyük mâni olarak gördükleri İslâmiyetin Hindistan'da yayılması
ve burada müslümanların hâkim olmasıdır. İkincisi, Hindistan'ın tabiî zenginlikleridir.
Hindistan'ı elde tutabilmek için, Hindistan yolu üzerinde bulunan bütün İslâm ülkelerine
saldırmış, fitne ve fesâd tohumları ekerek, kardeşi kardeşe kırdırmış ve bu ülkelere hâkim
olarak, bütün tabiî zenginliklerini ve millî servetlerini hep kendi memleketine taşımıştır.