1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

İmâm Efendi bunları heybesine doldurdu. Yahyâ Efendi ona; "Ey imâm efendi! Dünya
üzüntüsünü gönlüne sakın koyma! Bunları hayırlı işlere sarfedersin. Yalnız bu sırrı
kimseye söyleme. Şâyet anlatırsan, o zaman bunlar elinden çıkar" buyurdu.
İmâm efendi de; "Efendim, ben bu kadar altınla memleketime nasıl dönerim? Yollarda
harâmîler, eşkıyâlar var. Korkarım ki bunları benden alırlar. Nasıl varacağımı bilemiyorum"
dedi. Bunun üzerine Yahyâ Efendi; "Sana kimse zarar veremez. Bu senin nasîbindir. Var
selâmetle git" buyurdu.
İmâm efendi vedâ edip yola çıktı. Hakîkaten başına hiçbir şey gelmeden Yalova'ya vardı.
Kendisini hanımı karşıladı. Heybedeki altınları görünce, hayretler içinde kaldı ve; "Bunları
nereden buldun" diye sordu. O da; "Bu işi sana açıklayamam. Sâdece Allahü teâlânın ihsânı
olarak bil" dedi.
İmâm efendi bundan sonra etrâfına yardım etmeye başladı. Hem yedi hem yedirdi. Ömrü
hayır yapmakla geçti. İnsanlar onun hakkında; "Nereden buluyor bunları" demeye başladı.
Kimisi de; "Anlaşılan defîne bulmuş" dedi.
Herbiri bir şey söyledi. Netîcede imâm efendi hastalandı. Hastalığı ilerleyince, komşularını
başına çağırdı ve onlara; "Size bu malı nereden bulduğumu açıklamak istedim. Bunun
elime girmesine sebep, Yahyâ Efendi hazretleridir. Bugüne kadar kimseye söylemedim.
Zîrâ bana, söyleme, gizle demişti. Şimdi ise ömrümün sonu yaklaştığından onun
kerâmeti unutulmasın diye söylüyorum" dedi ve Kelime-i Şehâdet getirerek vefât etti.
Âkıbetimiz ne olacak? 12 EYLÜL1996
Zulüm, haksızlık, adam kayırma, rüşvet yayılsa; koyunu kurt değil de çoban yese,
bilenler de bunu söylemeyip gizlese; fakîrlerin, muhtâçların, gariplerin feryâdı göklere
çıkıp bunları taşlardan başkası işitmese, işte o zaman felâkettir.
Bir gün cihân pâdişâhı Kânûnî Sultân Süleymân hân, Yahyâ Efendi hazretlerine bir
mektup göndererek şunu sordu:
- Ağabey! Sen ilâhî sırlara vâkıfsın, bilirsin. Kerem eyle de bize âkıbetimizin ne
olacağını haber ver. Neslimiz, kesilip yok mu olacak? Yok olacaksa, bu hangi sebepten
olacak?
Mektubu okuyan Yahyâ Efendi hazretleri eline kalem kâğıt alıp;
- Kardeşim! Neme gerek, diye iri harflerle yazıp Kânûnî'ye gönderdi.
Kânûnî, Yahyâ Efendiden gelen mektûbu okuduğunda, nasıl böyle cevap verir diye
hayretler içinde kaldı. Hemen Yahyâ Efendinin dergâhına geldi:
- Ağabey! Ne olur gizlemeyip, suâlime cevap veriniz. Biz de ona göre hareket edelim.
Yahyâ Efendi bunun üzerine tebessüm etti:
- Biz cevap verdik. Bu sözümüzü anlıyamamana şaşarız.
- Nasıl? diye meraklı bir şekilde yüzüne bakınca, Yahyâ Efendi şu târihi cevâbı verdi:
İşte o zaman felâkettir
- Zulüm, haksızlık, adam kayırma, rüşvet yayılsa, işitenler de, "Neme gerek" dese ve
onu önlemeye çalışmasalar; sonra koyunu kurt değil de çoban yese, bilenler de bunu
söylemeyip gizlese; fakîrlerin, muhtâçların, gariplerin feryâdı göklere çıkıp bunları
taşlardan başkası işitmese, işte o zaman felâkettir. Neslinin o zaman yok olmasından
korkulur. Hazînelerin boşalır. Askerin itâat etmez olur ve yolundan gitmezler. Yok
olmak mukadderdir.
* * *
Bilmediğimiz bir hikmet var
Yahyâ Efendi zamanında Boğazda bir yük gemisi, birden su almaya başlar. Tam gemi
batmak üzere iken, gemi kaptanı Yorgi, Yahyâ Efendi Dergâhı tarafına baktığında, oradan bir
ışığın, yükseldiği görür. Geminin dümenini o tarafa çevirir ve batmaktan kurtulur.