1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Adamları, Arap kabîlelerini dolaştılar. Leylâ'yı ele geçirdiler. Saraya getirip hükümdarın
karşısında durdurdular.
Padişah onun şekline baktı: Kara yağız, zayıf endamlı bir kızdı. Leylâ, gözüne hakîr
göründü. Kayda değer bir güzelliği yoktu.
Mecnûn, hükümdarın gönlünden geçenleri kavradı:
- Padişahım dedi, Leylâ'ya Mecnûn'un gözü ile bakmalısın ki ancak o zaman eşsiz
güzelliğini farkedersin.
* * *
Bir hükümdar hiddetlenip günâhsız birinin öldürülmesini emretmişti. Adamcağız:
- Bana hiddet edip de kendi azâbını isteme padişahım, dedi.
Padişah, "Nasıl?" diye sorunca şu cevabı verdi:
- Benden bu elem, acı bir anda geçer ama, sen bunun günâhını ebedî çekersin.
Padişah düşündü, adamın söylediklerini doğru buldu. Onu öldürme sevdâsından vazgeçti.
Akıllı kimse gösterişe kapılmaz 5 EYLÜL 1996
İhlâs sahibi, ibâdet yaparken başkalarına göstermeyi hiç düşünmez. Bunun
ibâdetlerini başkalarının görmesi ihlâsına zarar vermez. Hadîs-i şerîfte, (Allahü teâlâyı
görür gibi ibâdet et! Sen görmüyor isen de, O, seni görmektedir) buyuruldu.
Sa'dî Şîrâzî hazretlerinden kıssalar:
Zâhid olarak bilinen biri, padişahın misâfiri olmuştu. Sofraya oturdukları zaman, her
zaman yediğinden daha az yedi. Namaza kalktıkları zaman her günkünden daha çok kıldı.
Elâlemin, kendisini takdîr etmesini istiyordu.
Evine dönünce sofra kurdurdu, yemek istedi. Anlayışlı bir oğlu vardı. Babasına:
- Sultânın ziyâfetinde birşey yemedin mi, baba? diye sordu.
- Onların önünde ayıplamasınlar diye işe yarayacak kadar birşey yemedim, dedi.
Çocuk cevap verdi:
- Öyleyse namazı da kazâ et sen! Çünkü onu da işe yarayacak gibi kılmamışsındır.
Ey hünerlerini avucunda tutup, ayıplarını koltuğunda saklayan mağrur, âciz gününde bu
geçmez parayla ne alacaksın?
İhlâs sahibi, ibâdet yaparken başkalarına göstermeyi hiç düşünmez. Bunun ibâdetlerini
başkalarının görmesi ihlâsına zarar vermez. Hadîs-i şerîfte, (Allahü teâlâyı görür gibi ibâdet
et! Sen görmüyor isen de, O, seni görmektedir) buyuruldu.
Başkalarının sevgisine ve medhetmelerine kavuşmak için, dünya işleri ile, onlara iyilik
yapmak, riyâ olur. İbâdet ile olan riyâ bundan daha fenâdır. Allahü teâlânın rızâsını hiç
düşünmeden yapılan riyâ, hepsinden daha fenâdır. İbâdet yaparak Allahü teâlâdan dünya
menfaatlerini istemek, riyâ olmaz.
* * *
Topal eşek ulaştı
Yalın ayak, başı açık bir yaya, Hicâz kervanına katıldı, bizim yoldaşımız oldu. Salınarak
gidiyor ve diyordu ki:
- Ne bir deveye binmişim, ne katır gibi yük altındayım; ne halkın efendisiyim, ne de
pâdişâhın kölesiyim. Varlığın gamını, yokluğun perişanlığını çekmiyorum. Rahat nefes
alıyor, ömrümü böyle tamamlıyorum.
Deve üstünde giden biri ona dedi ki:
- Derviş, nereye gidiyorsun? Geri dön, sefâletten ölürsün!
Derviş dinlemedi, çöle dalıp yürüdü.
Hicâz'a yaklaştığımız bir yerde konakladık. Deveyle giden zengin, eceli yeterek öldü.
Derviş onun baş ucuna geldi:
- Meşakkat içindeyken biz ölmedik de devenin üstünde sen öldün! dedi.
Biri bütün gece hastanın başında ağladı. Sabah olunca o öldü, hasta ayağa kalktı.