1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

ilimleri, bunlardan öğrenip devam ettiren, geliştiren ilim adamları, müslüman olmasalar da
Allaha, kıyâmet gününe inanan kimselerdir. Ya'nî bâtıl, geçersiz de olsa bir inancı olan
kimselerdir.
Meselâ, yeni astronominin kurucusu Kopernik, büyük fizik âlimi Bacon, fizikçi Paskal,
meşhûr Alman doktor ve şâiri Şiller, fikir adamı Bergson dindar kimselerdi. Kitaplarında,
maddecilerin hücûmlarına karşı, dîni müdâfa etmişlerdir.
Yine, F.D.Ruzvilt ve Çörçil gibi siyâsetçiler dindar idi. İsmini hatırlayamadığımız daha
nice fen ve siyâset adamları hep, yaratana, kıyâmete, meleklere inanan kimselerdi. Bunlar
islâm kitaplarını görüp okumuş olsalardı iyi bir müslüman olurlardı.
Batılı devletler son zamanlara kadar, hıristiyanlıktan başka diğer dinlere bilhassa
islâmiyete karşı düşmanca bir tavır sergilediler.
Avrupa'daki gençler
Avrupa'daki gençler ise kiliselerin, papazların ahlâksızlıklarını, zulümlerini, soygunlarını,
yalanlarını ve hıristiyanlık dîninin bozuk olduğunu görerek, hıristiyanlıktan ayrılmaya,
müslüman veya dinsiz olmaya başladılar.
Hıristiyanlıktan uzaklaştıkça, fende, teknikte ilerlediler. Çünkü hıristiyanlık, dünya için
çalışmaya, ilerlemeye mâni oluyordu. İngilizlerin islâma karşı yalanlarına, iftirâlarına aldanan
ba'zı müslümanlar da, din câhili oldular. İslâmiyetten uzaklaştıkça, fende gerilemeye
başladılar. Çünkü islâmiyet, dünya işlerinde de çalışmayı, ilerlemeyi emretmektedir.
Dinsizlik her tarafa yayılıp, toplum için çok büyük bir tehlîke hâline gelince, Batı tavır
değiştirmek zorunda kaldı. Çünkü dinsizlikle bir yere varılamıyacağını iyi biliyorlardı.
Rusya'nın durumu bunun en açık örneği idi. Rusya, yetmiş yıllık denemeden sonra, geri
dönmek zorunda kaldı.
Dînî eğitimi teşvik
Batı, geç de olsa bu gerçeği görünce, dînî eğitime ağırlık vermeye başladı. Sadece
hıristiyanlık eğitimi değil, istiyenin istediği dînî eğitimi alabilmesi için kanûnlar çıkardılar. Bu
serbestlikten sonra islâmiyet Batıda hızla yayılmaya başladı. Kısa zamanda müslümanlar
Avrapa'da hatırı sayılır bir sayıya yükseldiler.
Batı, bu konu üzerinde ciddî bir şekilde durmaktadır. Avrupa Konseyi Parlamenterler
toplantısında, 1993 yılında alınan karar, dînî eğitimi teşvik etmektedir.
Kararda, artan nüfus hareketleri ile birlikte, farklı dînî inançlara mensup insanların da
sayılarının arttığı ve bunun artan oranlarla devam ettiği belirtilmekte; buna çözüm olarak da
din hürriyetinin tesis edilmesinin şart olduğu bildirilmektedir. Din hürriyeti kuvvetlendirildiği
taktirde hoşgörünün yayılacağı ifade edilmektedir.
Yine bu kararda, din ve ahlâk derslerinin genel okul dersleri içinde yer almasının, okul
kitaplarında farklı boyutlardan dînin özenle anlatılmasının ve aynı zamanda okul derslerinde
farklı dinlerin daha iyi ve detaylı tanıtılmasının şart olduğu bildirilmektedir.
Son fıkra ile ifade edilen düşünce, esaslı bir mes'elenin çözümünü formüle etmektedir. Dînî
bağnazlığı, dînî menşeli düşmanlıkları önlemek için getirilen çözüm, ancak insanın dînini
öğrenmesi ile sağlanabileceği kaydedilmektedir.
Tolerans, ancak insanların dînlerini serbestçe öğrenebildikleri ortamlarda mümkündür. Bu
sağlanmadığı müddetçe bağnazlık, gericilik kuvvet bulur. Gerçek dînin boşluğunu, dinle
alâkası olmayan akımlar doldurur. Çünkü inanç zarûrî bir ihtiyaçtır.
Dinlerin gâyesi, barış ve huzurdur 17 AĞUSTOS 1996
Allahü teâlânın son dîni olan islâmiyete yönelmedikçe, gerçek ma'nâda bir huzura
kavuşmanın mümkün olmıyacağını Batı da bir gün anlıyacak. Temennimiz iş işten
geçmeden bir an önce bunu anlıyabilmesidir.