1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Resûlullah efendimiz, zaman zaman mübârek yüzünü Yemen tarafına döndürür ve;
"Yemen tarafından rahmet rüzgârı estiğini duyuyorum. Kıyâmette Allahü teâlâ Üveys
sûretinde yetmiş bin melek yaratır ve Üveys'i onların arasında Arasat'a götürürler.
Cennete gider ve Allahü teâlânın dilediğinden başka mahlûk, hangisinin Üveys
olduğunu bilmez" buyururdu.
Peygamber efendimiz,
- Ümmetimden bir kimse vardır ki, Rebîa ve Mudar kabîlelerinin koyunlarının kılları
adedince ya'nî sayısız kişiye kıyâmette şefâ'at edecektir" buyurdu.
Baş gözü ile görmedi
Eshâb-ı kirâm, sordu:
- Yâ Resûlallah, bu kimdir?
- Allahın kullarından biri.
- Biz hepimiz kullarız, ismi nedir, nerelidir?
- İsmi Üveys'dir, Karnlıdır.
- O sizi gördü mü?
- Baş gözü ile görmedi.
- Size bu kadar âşık olsun da, hizmet ve huzûrunuza koşup gelmesin! Bu nasıl olur?
- İki sebepten: Biri hâllerine mağluptur. İkincisi ise benim dînime bağlılığından
dolayıdır. İhtiyar bir annesi vardır. Îmân etmiştir. Gözleri görmez, el ve ayakları
hareket etmez. Üveys gündüzleri deve çobanlığı yapar, aldığı ücreti kendisinin ve
annesinin nafakasına harcar.
- Biz onu görür müyüz?
Peygamber efendimiz hazret-i Ebû Bekr'e dönerek:
- Sen onu kendi zamanında göremezsin, buyurdu.
Sonra hazret-i Ömer ve hazret-i Ali'ye:
- Siz onu görürsünüz. Sol böğründe ve avcunun içinde bir gümüş miktarı beyazlık
vardır. Bu baras hastalığı beyazlığı değildir. Ona varınca benim selâmımı söyleyin ve
ümmetime duâ etmesini bildirin, buyurdu.
Aradığımız kimse sensin yâ Üveys! 14 AĞUSTOS 1996
Aradığınız kimse çobanlık yapmaktadır. Biz de karşılığında ona akşam yiyeceği
veririz. Saçı sakalı karışıktır, şehirlere gelmez, kimse ile sohbet etmez, insanların
yediğini yemez; üzüntü ve neşe bilmez, insanlar gülünca o ağlar; insanlar ağlayınca o
güler.
Veysel Karânî hazretleri gece, gündüz ibâdet ve tâatle vakit geçirirdi. Kendini halktan
gizlerdi. İlk zamanlar herkes ona deli, dîvâne, gözü ile bakıyordu. Sonradan onun
büyüklüğünü anladılar, çok ikrâm ve hürmet göstermeye başladılar. Bunun üzerine, iltifattan
kurtulmak için annesinin vefâtından sonra Karn köyünden çıkıp Kûfe şehrine gitti.
Peygamber efendimizin vefâtı yaklaşınca,
- Hırkanızı kime verelim? diye sordular.
- Üveys-i Karnî'ye verin, buyurdu.
Resûlullahın vefâtından sonra hazret-i Ömer ile hazret-i Ali, hırkanın sahibini bulmak
için Kûfe'ye gittiler. Hazret-i Ömer hutbe esnasında;
- Ey Necdliler, aranızda Karn'dan kimse var mıdır? diye sordu.
- Evet vardır, deyip ayağa kalktılar. Hazret-i Ömer, onlardan Üveys'i sordu.
- Biliyoruz. O, sizin bildiğinizden pek aşağı bir kimsedir. Dîvânedir, akılsızdır ve
insanlardan kaçar bir hâli vardır, dediler.
- İşte Onu arıyorum, nerededir?
Herkes güler O ağlar