1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

- Allah korusun. Ben nasıl soru sorarım? Sâdece huzûrunda beklerim, onu görmekle
şereflenir, bereketlenirim, dedi.
Nihâyet-i Yûsüf-i Hemedânî hazretlerinin bulunduğu yere vardılar.
Yazıklar olsun sana!
Hemedânî hazretleri İbn-üs-Sakkâ'ya dönerek:
- Yazıklar olsun sana, ey İbn-üs-Sakkâ! Demek bana, cevâbını bilemeyeceğim suâl
soracaksın ha! Senin sormak istediğin suâl şudur. Cevâbı da şöyledir, diye cevapladıktan
sonra, Senden küfür kokusu geliyor, buyurdu.
Sonra Ebû Sa'îd Abdullah'a dönerek:
- Sen de bana bir suâl soracaksın ve bakacaksın ki, ben o suâlin cevâbını nasıl
vereceğim? Senin sormaya niyet ettiğin suâl şudur, diyerek cevapladıktan sonra: Fakat
sen de edebe riâyet etmediğin için, ömrün hüzün, sıkıntı ile geçecek, buyurdu.
Sonra Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerine döndü:
- Ey Abdülkâdir! Bu edebinin güzelliği ile, Allahü teâlâyı ve Resûlünü râzı ettin. Ben
senin Bağdat'ta bir kürsîde oturduğunu, çok yüksek bilgiler anlattığını ve yine senin
zamanındaki bütün evliyânın, senin onlara olan yüksekliğin karşısında boyunlarını
eğmiş hâlde olduklarını görüyor gibiyim buyurdu ve sonra gözden kayboldu. Kendisini bir
daha görmediler.
Aradan uzun seneler geçti. Hakîkaten Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, zamanında
bulunan evliyânın en üstünü, baş tâcı oldu. Öyle yüksek derece ve makamlara kavuştu ki,
insanlardan ve yüksek zâtlardan herkes gelerek, mübârek sohbetlerinden istifâde ederlerdi.
Zamanında bulunan bütün evliyâ, onun kendilerinden çok yüksek olduğunu bilirler ve
üstünlüğü karşısında boyunlarını bükerlerdi.
Kız için hıristiyan oldu
İbn-üs-Sakkâ'ya gelince; o Yûsüf-i Hemedânî ile aralarında geçen o hâdiseden sonra, dînî
ilimlerle meşgûl oldu. Çok güzel konuşurdu. Cenâb-ı Hakkın varlığını yüz delil ile ispat eder
hâle geldi. Şöhreti zamanın sultanına ulaştı. O da bunu elçi olarak Bizans'a gönderdi.
Hıristiyanlar buna çok alâka gösterdiler. Orada İmparatorun kızına aşık oldu. Kız, hıristiyan
olursan o zaman seninle evlenirim deyince, nihâyet, hıristiyan oldu. Bu defa da yüz delil ile
ilâhın üç olduğunu ispata kalkıştı.
Bu hâdiseyi anlatan zât diyor ki:
"Bir gün onu gördüm. Hasta idi. Ölmek üzere idi. Ben yüzünü kıbleye döndürdüm. O
başka tarafa çevirdi. Tekrar kıbleye döndürdüm. O tekrar başka tarafa çevirdi ve öylece öldü."
Ebû Sa'îd Abdullah ise Şam'da çeşitli vazîfelerde bulundu. Çeşitli sıkıntılar ile hayatı geçti.
Yûsüf-i Hemedânî hazretlerinin, her üçü hakkında da söylediği aynen meydana geldi.
Yûsüf-i Hemedânî hazretleri, dünyaya kıymet vermezdi. Odasında hasır, keçe, ibrik, iki
yastık ve bir tencereden başka birşey bulanmazdı. Talebelerine, dört büyük halîfenin menkıbe
ve fazîletlerinden bahseder, onlar gibi ahlâklanmalarını nasîhat ederdi.
Akılsız olan hangisi ? 25 HAZİRAN 1996
Dînimiz, inancımız, kültürümüz tembelliği ve harâm parayı, harâm kazancı
yasaklar. Büyüklerimiz çocuklarına helâl yedirmekle iftihar ederler. Peygamber
efendimiz, "Bir kimsenin fâidesiz şeylerle vakit öldürmesi, onun Allahü teâlâ tarafından
sevilmediğinin alâmetidir" buyurmuştur.
Zaman çok kıymetli bir hazînedir. Ama bu hazîneyi ölçüsüzce boşa harcamada âdetâ
birbirimizle yarışıyoruz. Büyüklerden biri, "Birinin kırk deve yükü altını olsa, şehrin en
merkezi yerlerinden birinde dursa, her geçene rastgele dağıtsa, bu adama ne denir? Deli denir.
Aklı olsa bu paraları dağıtır mı denir. Fakat zamanı boşa harcayana bir şey demiyoruz.
Aslında buna da zır deli denir" demiş. Çünkü yeniden çalışıp altını yerine konma ihtimali
vardır. Ama boşa geçen zaman yerine gelmez.