1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

- Sık sık hasta ziyâretlerine git! Cenâze namazlarında bulun! Kabirleri ziyâret et! Bu
üç şeyi muntazam yaparsan bu hastalıktan kurtulursun! Sendeki dünya sevgisi yok olur.
Kalbin nûrlanır, basîret gözün açılır.
Cenâzelerde bulundun mu?
Bu kişi bildirilen üç şeye bir müddet devam etti, fakat kendi hâlinde herhangi bir
değişiklik hissetmedi. Üzüntülü bir şekilde tekrar Ebüdderdâ hazretlerine gidip dedi ki:
- Yâ Ebüdderdâ! Tavsiyelerini aynen yerine getirdim. Fakat kendimde hiçbir değişiklik
görmüyorum. Ne olur beni bu hastalıktan kurtar!
- Ey kişi, bildirdiğim gibi, hastaları yokladın mı, cenâzelerde bulundun mu, kabir
ziyâretleri yaptın mı?
- Evet, devamlı bu üç şeyle meşgûl oldum.
Bunun üzerine, Ebüdderdâ hazretleri şöyle buyurdu:
- Öyle ise sen, cenâzeye bir hayvan ölüsüne gider gibi gitmişsin! Şimdi söyliyeceklerimi
iyi dinle:
Hasta ziyâretlerine gittiğin vakit, birgün senin de onun gibi zayıf, hâlsiz, yatağa uzanmış
olacağını düşün! Bir yudum suyu bile eline alıp içemiyecek, başkalarının yardımı ile
içebileceksin! Bütün bu gerçeklere rağmen hâlâ dünyaya bağlanmaktaki maksadın ne?
Görüyorsun ki, dünya zenginliği, insanın bu hâle gelmesine mâni olamamaktadır. Bunları,
hastanın yanında düşün ve nefsine şöyle de: Şunun hâline bak, ibret al! Senin de sonun budur,
o hâlde dünya muhabbetinden elini çek!
Herşey dünyada kaldı
Cenâze namazına gittiğin zaman düşün ki, bu kimseyi, bütün dünya ni'metlerinden
ayırmışlar. Tabutun içine koyup musalla taşının üzerine bırakmışlar. Yakınları, çok sevdiği ve
bütün ömrünü onlar için harcadığı çocukları onu geriden seyrediyorlar.
Mezarlığa vardığında, kabirde yatanların hâlini düşün! Birgün sen de onlar gibi olacaksın!
Nâzik bedenin çürüyüp böceklere yem olacaktır.
Ebüdderdâ hazretleri sözünü şöyle tamamladı:
- Ey kişi, işte üç şeyi yaparken bunları düşünüp, kendini bunların yerine koyarsan,
kısa zamanda bu tehlikeli hastalıktan kurtulursun!
O kişi, bu nasîhatlara aynen uydu. Kısa zamanda bu hastalıktan kurtuldu. Dünyadan
tiksinmeye başladı. Kalbi nûrlandı. Basîret gözleri açıldı. Hakkı bâtıldan ayırdı. Bundan sonra
bütün ömrünü, âhıreti düşünerek, ona hazırlanmakla geçirdi.
Ebüdderdâ hazretlerini gördüğünde:
- Allah senden râzı olsun! Kalb gözümün açılmasına, gerçekleri görmeme vesîle oldun,
dedi.
Kârûn'un ibretli hâli 5 HAZİRAN 1996
Kârûn, Mûsâ'nın "aleyhisselâm" kavmindendi. Fakat o, onlara karşı azgınlık
etmişti. Biz ona, anahtarlarını taşımakta bile, güçlü kuvvetli bir cemâ'ate ağır gelen
hazîneler verdik. O vakit kavmi ona şöyle dediler: "Dünya malı ile şımarma! Çünkü
Allahü teâlâ dünya malı ile şımaranları sevmez."
Kârûn, Mûsâ aleyhisselâmın akrabâsı idi. Önceleri fakîr ve güzel huylu idi. Mûsâ
aleyhisselâm, buna duâ etti ve kendisine kimya ilmini öğretti.
Mûsâ aleyhisselâma îmân ettikten sonra, kendisini tamamen ilme ve ibâdete verdi.
Hazret-i Mûsâ ve hazret-i Hârûn'dan sonra İsrâiloğullarının en bilgilisi idi. Yüz güzelliği
fevkalâde idi. Bunun için kendisine "Nûr Yüzlü" derlerdi.
Kırk sene dağda kendi başına ibâdet etti. İnsanlar arasına çıkmadı. Şeytan insan kılığına
girip, bunun yanına gitti. Onunla beraber o da ibâdet etmeğe başladı. Hattâ ibâdette, Kârûn'u
geçti. Kârûn, buna imrenip hürmet etmeğe başladı. Bir gün şeytan Kârûn'a dedi ki: