1996 Senesi "Bugünkü Sohbet" Yazıları - Mehmet Oruç

Ayağım ile kapattığım delikten, bir yılan ayağımı soktu, dedi.
Resûlullah efendimiz, Ebû Bekir'in yarasına, iyi olması için mübârek ağzının yaşından
sürünce, acısı hemen dindi, şifâ buldu.
Örümcek ağı ve güvercin yuvası
Resûlullah efendimiz ve Ebû Bekr-i Sıddîk içerde iken, müşrikler, iz tâkib ede ede
mağaranın önüne geldiler. Ağzını bir örümceğin ördüğünü ve iki güvercinin de yuva yaptığını
gördüler. İz sürücü Kürz bin Alkame; "İşte burada iz kesildi" dedi. Müşrikler, "Eğer, onlar
buraya girmiş olsalardı, kapının üzerindeki örümcek ağının yırtılmış olması lâzım gelirdi. Bu
örümcek, ağını, Muhammed doğmadan önce örmüştür" dediler. Müşrikler kapı önünde
münâkaşa ederken, içerde hazret-i Ebû Bekir endişeye kapıldı. Kâinâtın sultânı efendimiz
buyurdu:
- Yâ Ebâ Bekr! Üzülme!.. Şüphesiz Allahü teâlâ bizimledir.
Müşrikler içeri bakmadan geri döndüler.
Mekke-i mükerremeye elvedâ! 22 MAYIS 1996
"Bana, senden daha güzel, daha sevgili yurt yoktur. Kavmim beni, senden
çıkarmamış olsalardı, çıkmaz, senden başka bir yerde yurt, yuva tutmazdım"
Sevgili Peygamberimiz ile hazret-i Ebû Bekir, bu mağarada geceli gündüzlü üç gün
kaldılar. Hazret-i Ebû Bekir'in oğlu Abdullah, Mekke'de duyduklarını, geceleyin mağaraya
gelip haber veriyor ve sürülerinin çobanı ^Amir bin Füheyre ise, geceleri süt getirip izleri
siliyordu.
Sevr mağarasından dördüncü günü ayrılan sevgili Peygamberimiz, Kusvâ adlı devesine
binerek Mekke'den ayrıldı. ^Alemlerin efendisi, Allahü teâlânın medhettiği, beldelerin en
kıymetlisi olan Mekke-i mükerremeden, vatanından ayrılıyordu. Devesini Harem-i şerîfe
doğru döndürüp, mahzûn bir hâlde; "Vallahi Sen, Allahü teâlânın yarattığı yerlerin en
hayırlısı, Rabbim katında en sevgili olanısın! Senden çıkarılmamış olsa idim,
çıkmazdım. Bana, senden daha güzel, daha sevgili yurt yoktur. Kavmim beni, senden
çıkarmamış olsalardı, çıkmaz, senden başka bir yerde yurt, yuva tutmazdım" buyurdu.
Cebrâil aleyhisselâm müjde verdi!..
O anda Cebrâil aleyhisselâm inip,
- Yâ Resûlallah! Vatanına müştâk mısın, özledin mi?" dedi. Efendimiz de,
- "Evet, müştâkım!" buyurdular. Cebrâil aleyhisselâm, sonunda Mekke'ye döneceğini
müjdeleyen, Kasas sûresi 85. âyet-i kerîmesini okudu.
Yolculuk sâkin geçiyordu. Resûlullah efendimiz, Kudeyd denilen yere geldiklerinde,
Ümmü Ma'bed isminde, cömertliğiyle meşhur, akıllı, iffetli bir hanımın çadırı önünde durdu.
Ücretiyle yiyecek hurma ve et almak istediler. Ümmü Ma'bed dedi ki:
- Eğer olsa idi, para ile değil, ziyâfet çeker, ikrâmda bulunurdum. Resûlullah,
- Süt var mı? diye sordu:
- Yoktur. Davarlar kısırdır, diye cevap verdi. Kâinâtın sultânı çadırın yanında duran zayıf
bir koyunu işâret ederek buyurdular ki:
- Bu koyunu sağmama izin verir misiniz?
- Anam-babam sana fedâ olsun, sütü yoktur, fakat onu sağmanıza hiçbir şey mâni değildir.
Resûlullah efendimiz, koyunun yanına gelip, Allahü teâlânın ismini zikrettiler. Bereket ile
duâ ettikten sonra, mübârek elini koyunun memesine sürdüler. O anda meme, süt ile doldu ve
akmağa başladı. Hemen kap getirip doldurdular. Önce Ümmü Ma'bed'e verdiler. O içtikten
sonra, hazret-i Ebû Bekir'e ve diğerlerine verip doyuncaya kadar içmelerini sağladı.
En sonunda kendisi içti. Bir daha mübârek elini koyunun memesine dokunup sığadılar ve
çadırda bulunan en büyük kabı istediler. Onu da doldurup Ümmü Ma'bed'e teslim ettiler.
İçtikleri sütün kıymeti kadar da para verdiler.
Buraya mübârek bir zât geldi...