dosya indir - ankaratiphastaneleri

S58
J.P. Nolan ve ark.
primer ve sekonder tekniklerin rutin kullan›m› bu riski
azaltabilir. Primer de¤erlendirme flunlar› içerir: bilateral
gö¤üs ekspansiyonunun izlenmesi, akci¤er alanlar›n›n
aksilladan bilateral olarak (solunum sesleri eflit ve yeterli
olmal›d›r), ve epigastriumun (solunum sesleri iflitilmemelidir)
oskültasyonu. Tüpün do¤ru yerlefltirilmesinin
klinik belirtileri (tüpteki bu¤ulanma, gö¤sün yükselmesi,
akci¤erlerin oskültasyonunda solunum seslerinin
duyulmas› ve mideye gaz giriflinin duyulmamas›) tam
olarak güvenilir de¤ildir. Trakeal tüp yerlefliminin ekshale
edilen karbondioksit veya özofagus dedektör cihaz›
ile sekonder olarak do¤rulanmas› fark edilmeyen
özofagus entübasyonlar›n› azaltacakt›r. Do¤ru tüp yerleflimi
konusunda kuflku varsa, laringoskop kullanarak,
direkt olarak tüpün vokal kordlar aras›ndan geçti¤i görülmelidir.
Sekonder de¤erlendirme yöntemlerinden hiçbirisi
tüpün bir ana bronflta veya trakeada do¤ru olarak yerlefltirildi¤inin
ayr›m›n› yapamaz. Kardiyak arrest esnas›nda
tüp yerlefliminin onaylanmas›nda optimal bir
yöntem belirlenmesi için yeterli veri yoktur ve bütün
cihazlar di¤er onaylama yöntemlerine yard›mc› olarak
düflünülmelidir. 176 ‹lk yerlefltirmeden sonra tüp pozisyonunu
monitörize etme yetene¤inde olan bir ölçüm
yöntemine ait veri yoktur.
Özofageal dedektör cihaz›, trakeal tüpün trakeal
ucunda ya büyük bir fl›r›ngan›n pistonu geri çekilerek
ya da s›k›flt›r›lm›fl, esnek bir baloncu¤u serbest b›rakarak
bir emme gücü yarat›r. Kartilajla desteklenmifl, sert
yap›l› trakeaya yerlefltirilmifl trakeal tüp yoluyla hava,
alt solunum yollar›ndan kolayca aspire edilir. E¤er tüp
özefagusta ise aspire edilemez, çünkü aspirasyon s›ras›nda
özefagus kollabe olur. Özofageal dedektör cihaz›
hem perfüzyon sa¤layan ritmi olan hem de olmayan
hastalarda güvenilirdir. Ancak morbid obezite, gebeli-
¤in ileri dönemleri, ciddi ast›m veya afl›r› trakeal sekresyon
oldu¤u zaman yanl›fl yönlendirebilir. Bu durumlarda
aspirasyon s›ras›nda trakea kollabe olabilir.
133,177-180
Karbondioksit dedektör cihaz› akci¤erlerden ç›kan
CO 2 konsantrasyonunu ölçer. Alt› ventilasyondan sonra
CO 2 ç›k›fl›n›n sürmesi, trakeal tüpün trakea veya ana
bronfllardan birinde oldu¤unun belirtisidir. 181 Karinan›n
üzerinde do¤ru yere yerlefltirilmesinin onaylanmas›
için gö¤sün her iki taraf›n›n orta-aksiller hattan dinlenmesi
gerekir. Spontan dolafl›m› olan hastalarda CO 2
ç›k›fl›n›n olmamas›, tüpün özofagusta oldu¤unun göstergesidir.
Kardiyak arrest s›ras›nda pulmoner kan ak›-
m› o kadar azalabilir ki, yetersiz CO 2 ç›k›fl› oluflur ve bu
durumda dedektör do¤ru yerlefltirilmifl tüpü tan›mlayamaz.
Kardiyak arrestte e¤er CO 2 ç›k›fl› belirlenirse,
bu geçerli olarak tüpün trakeada veya ana bronfllarda
oldu¤unu gösterir. Ancak belirlenemezse trakeal tüpün
yerleflimi bir özofageal dedektör cihaz› ile do¤rulan›r.
Hem hastanede hem de hastane d›fl›nda kulan›labilen
birçok elektronik veya basit, ucuz, kalorimetrik CO 2 dedektörleri
mevcuttur.
Krikoid bas›s›
Balon-valf-maske ile yap›lan ventilasyon ve entübasyon
çabas› s›ras›nda, e¤itilmifl bir yard›mc› taraf›ndan
uygulanan krikoid bas›s› mide içeri¤inin pasif regürjitasyonunu
ve sonuçta pulmoner aspirasyon riskini önleyebilir.
Bu teknik özensiz veya afl›r› güç ile uygulan›rsa,
ventilasyon ve intübasyon çok daha güç olacakt›r.
128 E¤er hastan›n akci¤erlerinin ventilasyonu mümkün
olmuyorsa, krikoid k›k›rda¤a uygulanan bas›nç
azalt›lmal› veya tamamen kald›r›lmal›d›r. E¤er hasta
kusarsa, krikoid bas›s› hemen sonland›r›lmal›d›r.
Trakeal tüpün tespiti
Tüpün kazara yerinden ç›kmas› herhangi bir zamanda
oluflabilir, fakat resüsitasyon ve nakil s›ras›nda daha
olas›d›r. Trakeal tüpün tespitinde en iyi yöntem henüz
saptanmam›flt›r; geleneksel bantlar veya ba¤lar veya
bu amaçla üretilmifl trakeal tüp sabitleyicileri kullan›labilir.
Krikotiroidotomi
Bazen, apneik bir hastay› balon-valf-maske ile ventile
etmek veya trakeal tüp veya baflka bir hava yolu arac›-
n›n yerlefltirilmesi mümkün olmayabilir. Bu durum fliddetli
yüz travmal›, ödem veya yabanc› cisme ba¤l› larinks
t›kanmas› olan hastalarda ortaya ç›kabilir. Bu durumlarda
bir i¤ne arac›l›¤›yla oksijen vermek veya cerrahi
krikotiroidotomi hayat kurtar›c› olabilir. Trakeostomi,
fazla zaman ald›¤›, tehlikeli ve oldukça fazla cerrahi
beceri ve ekipman gerektirdi¤i için acil durumlarda
kontraendikedir.
Cerrahi krikotiroidotomi, yar› elektif intübasyon veya
trakeostomi gerçeklefltirilinceye kadar hastan›n akci-
¤erlerinin ventile edilmesini sa¤layan kesin bir hava
yolu olarak ifllev görür. ‹¤ne krikotiroidotomi çok daha
geçici bir uygulamad›r, sadece k›sa süreli oksijenasyon
sa¤lar. Genifl lümenli, k›vr›lmayan bir kanül, yüksek bas›nçl›
bir oksijen kayna¤› gerektirir, barotravma riski tafl›r
ve gö¤üs travmal› hastalarda özellikle etkisizdir. Kanülün
k›vr›lmas› nedeniyle baflar›s›z olma riski vard›r ve
hasta naklinde kullan›m için uygun de¤ildir.