05.05.2015 Views

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Celadet bi ken û bi germahî jê dipirse. Þehrîban ko bi qasî pênc salan ji<br />

Celadet mezintir e, lê ji aliyê bejn ji niha ve jê kintir e, ji aliyê paþve, li<br />

kêleka wî rawestaye û li wî û fotografê dinihêre.<br />

– Ma ew ne ber bi jêr in? Þerîban dibêje û xwe xwarî wênê dike.<br />

Gava ew xwe xwarî Celadet dike, guliyên wê rûyê wî radimûsin.<br />

Bîhneke taybetî, nerm, germ û xweþ ji Þehrîbanê difûre. Celadet hemû<br />

bedena zirav a Þehrîbanê û bîhna wê, bi kel û germî, hîs dike. Bêyî ko ew<br />

hay jê hebe, ew hinekî dilerize û nefeseke kûr dikiþîne. Germahiyeke boþ<br />

bi ser wî de tê. Ew hinekî din, bêdeng, li fotografê dinihêre.<br />

– Naxêr, gulî ne li jêr in, te ew li paþ veþartine. Bi ya min, gava tu<br />

guliyên xwe ber bi jêr berdidî, tu hîn xweþiktir dixuyî. Ew awa hîn bêtir<br />

li te tê.<br />

– Tu rast dibêjî, naxwe haya min jê nebûye...<br />

Þehrîban hinekî din nêzîkî li Celadet dike û di serê re li fotografê dinihêre.<br />

Porê reþ ê hinekirî ê Þehrîbanê rûyê Celadet mist dide. Ew niha<br />

nermahiya memikên wê jî li herdu aliyên milên xwe hîs dike. Hemû bedena<br />

wî germ dibe, dilê wî pihêt hildavê, ew pihêt nefes digire û dide.<br />

Gotin hew ji devê wî derdikevin. Celadet nizane çi bike. Ew û Þehrîban<br />

bîstekê wisan dimînin. Paþê, da ko Celadet bala xwe biqulibîne ser tiþtekî<br />

din, ew ji pencerê li daran û pelên wan ên rengîn ên payizê dinihêre.<br />

Rengên pelan têkel in. Piraniya wan zer dikin, hin mor, hin jî sor in.<br />

Payiz di eynî wextê de payiza umrê pelan e jî. Piþtî demeke kurt ew ê biweþin,<br />

dar ê rût bimînin, dinya dê kirasê xwe biguherîne.<br />

Payiza umrê pelan û bihara umrê Celadet... Umir û dilê Celadet hê nû<br />

hiþyar dibe. Bêyî tu gotinan, Þehrîban fotografê ji destê wî werdigire û<br />

hinekî jê bi dûr dikeve. Nermahiya beden û memikan hinekî jê bi dûr in,<br />

lê germahiya bîhna wan hê jî li dora Celadet hilawestiye.<br />

– Min ava serþokê germ kiriye, ew hazir e. Eger tu bixwazî ko ez piþta te<br />

kîs bikim, hingî bang bike...<br />

Berî ko Þehrîban ji mitbaxê derkeve, jê re weha dibêje û bêdeng dere.<br />

Celadet deng nake, kêliyekê wisan bêdeng rûdine û li pelan dinihêre.<br />

Çare nîn e, zagona tabîetê weha ye; piþtî demekê pel ê ji jiyanê xatir<br />

bixwazin, biweþin û winda bin, herin. Çare nîn e, ji zayin û mirin, rabûn<br />

û ketin, xew û hiþyarî, payiz û biharê re çare nîn e. Di vê roja payizê de,<br />

bedena Celadet, bi hemû xurtî û xortiya xwe, hiþyar dibe.<br />

Celadet, bi hêdîka, radibe, hinekî li dora xwe, li mitbaxê dinihêre û<br />

dîsan bi hêdîka, kincên xwe ji xwe dike, wan datîne ser kursiya kêleka<br />

70• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!