Bîra qederê - Nefel

danê êvarê, bi kêfxweþî dadiqultînin. Ji her derî deng tê; ji merivan, ji
pirê, ji textên pirê, ji erebe û paytonan, ji keþtî û qayikên doralî, ji aliyên
Galatayê. Bi gotina kurdên Kadiköyê, dê weledê xwe avêtiye. Roj, roja
mahþerê, roja axirzemanê ye. Ziman ketine nav hev, tirkî, kurdî, erebî,
romî, îtalî, fransizî, slawî, bulgarî, îngilizî rabûne govendê.
Rojeke din ji rojên bêhesab diqede. Ro, hemû giranî û westa rojê li ser
milan, diçe ava. Roja payizê, bi rengên xwe yên cuda û taybetî, hêdî hêdî
xatir dixwaze. Bajar û þêniyên bajêr haziriya êvareke nû dikin. Ji dûr ve,
du keþtiyên dûkelî, bi mij û dûmanê, xwe berdidin nav zikê zerya
Marmarayê, çend keþtiyên biçûk ên bayî, xêliyên wan bi ba tijî, li ser avê,
hêdî hêdî, xwe dilivînin û derin. Esman çikî sayî ye, bi tenê tîrêjên tavê
yên sor, li cîhê ko tav dere ava, rengekî sor û zer dide gewheriya esman.
Li ber lingên pirê jî, masîvan di nav qayikên xwe yên biçûk de, ko bi
pêlên avê hêdî hêdî xwe dilivînin, hem li pey masiyan in hem jî masiyên
ko girtine, li ser agirê komirê, bi gotina wan, »duqulipînin ser masiyên biraþtî.«
Bîhneke têkel ê boþ hemû Pira Galatayê vegirtiye. Bîhna zerya û avê,
masî û agir, xwîn û xwîdanê ketiye nav hev. Bîhna lewantên xanimên
Galatayê û xwîdana hemalên Stembolê bûne yek, bi hev re dimeþin...
Celadet ko êdî bûye donzde salî, ji danên êvarê yên Galatayê pir hez dike.
Avaçûna rojê, bi reng, tahm û bihnên xwe, xwe berdide nav ruh û canê
wî. Ew dixwaze her danê êvarê li vir be û bi çavan bibîne, bi guhan bibihîse,
bi dil û ruh hîs bike. Kekê wî Sureya ew hînî »nerîn, bihîstin û
hîskirinê« kiriye. Mîna vî danê êvarê, pirî caran jî ew bi hev re tên
Galatayê. Ev deng û þêniyên têkel, ev reng û bîhnên têkel, ev sûret û
bergehên têkel kela dilê xort ê Celadet hildide, kêf û coþeke taybetî
didiyê. Gotinên straneke barkêþekî, qîrîna zarokekî, dengê xêliya
keþtiyekê, bîhna masiyê biraþtî, wîcewîça teyrekî avê, kincê neqþkirî yê
xanimekê, simbêlê badayî yê tehsîldarekî, fesê sor ê begzadeyekî... ev
hemû dibin rengên jiyana wî ya ciwan. Yan jî meriv dikare weha bibêje;
ev hemû ruh û jiyana wî ya ciwan dineqiþînin.
Vî danê êvara payiza sedsala nû, Celadet tevî kurmamê xwe Evdilrezak
û kekê xwe Sureya, li ser Pira Galatayê, li ber caxên pirê sekiniye û deng
û bîhnan werdigire. Kekê wî Sureya ko ji niha ve, di vê xortiya xwe de,
bûye xwediyê rû û zikekî gulover, li nêzîkê Pira Galatayê, li dibistana herî
navdar a dewleta Osmanî Mekteb-i Sultani dixwîne. Jiber nêzîkahiya
dibistanê, gava Celadet ji Kadiköyê dadikeve vî aliyê Stembolê, ew tê
52• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM