05.05.2015 Views

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

cana Malbata Bedirxaniyan, pîrika zarokên wan e. Zarokên Bedirxanî, ji<br />

kijan bav û diyê dibin bila bibin, ew hemû nevî û torinên wê ne. Niha jî,<br />

di vê roja xweþ a payiza 1902-an de, ew li Kiziltoprakê, li mala Emîn<br />

Begê, li nik torinên xwe Celadet, Kamuran, Hîkmet, Tewfîk û Safter e.<br />

Belê, niha Tewfîk û Safter jî hene. Hejmara lawên Emîn Alî Bedirxan gihîþtiye<br />

þeþan. Lawê herî biçûk Safter, bi gotina Amojna Sitî, çilkeke zêr e,<br />

melayikekî bêbask e, ronahî û çira mala Emîn Beg e.<br />

Tu dizanî, her mirov cîhaneke xweser e. Her mirov, tevî jîn, serpêhatî,<br />

tecrube, hîs û pejnên xwe, hêjayî cîhanekê ye. Nasîna mirovekî, keþfkirina<br />

cîhaneke nû ye. Lê nasîna Amojna Sitî, keþfkirina sed cîhanan bû. Di umrê<br />

wê yê keserkûr de sed cîhan gihabûn hev; cîhana bedew a zimanê kurdî,<br />

cîhana spehî ya mîrekiya bapîrê min Mîr Bedirxan, cîhana kambax a<br />

xerîbiyê... cîhan dikarin weha heta û heta dirêj bin. Min tahma zimanê kurdî<br />

ji gotinên wê wergirt, hest û heyecana stran û çîrokan, hez û evîna welatê<br />

Cizîra Botan ji çîrokên wê yên ko þevên dirêj ên zivistanan têrî<br />

nedikirin, wergirt. Amojna Sitî meþaleyek bû ko li mala me û li malên mam<br />

û metên min ronahî direþand. Di wan rojan de ko tu niha qal dikî, min û birayê<br />

xwe Kamuran li dibistana taybetî Halîle-i Mahmudiye ko ji mala me<br />

hinekî bi dûr li Fenerbahçê bû, dixwend. Dibistan, ya herî baþ a hemû<br />

Kadiköyê bû. Xaniyê wê nexweþ bû, xaniyekî textîn ê sêqat Lê ders baþ<br />

bûn û mamostayên wir jî bijarte bûn. Bi taybetî jî dersên fransizî, ziman,<br />

tarîx û zanîna welêt ko jê re »Malûmat-i Vataniye« digotin, pir baþ bûn.<br />

Bavê min perene mezin didan dibistanê da ko em li wir bixwînin. Heftê du<br />

caran jî em diçûn aliyê din ê Stembolê, Beyoðluyê û li wir, nêzîkî Cade-i<br />

Kebir, me ji Signori Giovanni Parovel dersên musîkê digirtin. Signori li<br />

dibistana îtalî Giuseppe Garibaldi mamoste bû, lê dersên taybetî yên<br />

musîkê jî li mala xwe dida.<br />

Em hertim bi xwendinê mijûl bûn. Lê belê, gava ko Amojna Sitî dihate<br />

mala me, êdî min xwendin dida aliyekî, min xwe li nexweþiyê datanî û ez li<br />

malê dimam. Mala ko bi stran, çîrok, serpêhatî û gotinên Amojna Sitî<br />

diqulipî ser qesra Birca Belek a welatê bav û kalên min...<br />

– Ma ez çi bibêjim, Amojna Sitî çavên xwe li zarokan digerîne û dibêje,<br />

xwezî we kalikê xwe nas bikira. Gotin têrî pesindana wî nakin. Ma ez rebena<br />

Xwedê çawan wî bidim nasîn?.. Bejna wî dirêj, laþê wî gir bû. Dengê wî<br />

gur, gotinên wî xweþ bûn. We digot qey, ew þêr û pilingê çiyayên Þengalê<br />

E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />

BÎRA QEDERÊ • 39

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!