05.05.2015 Views

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

Bîra qederê - Nefel

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

in lehiya ava zelal û diherike. Ez bawer im ko Yadê bîr bi vê yekê dibir. Me<br />

jê çi jî bipirsiya, wê bi aramî û pir sakîn bersîva me dida. Wê dixwest pirsên<br />

me biqulibîne ser lehiya ava zelal.<br />

Ew havîna ko tu niha behs dikî, mîna xewnekê tê bîra min. Sûretên wê<br />

havînê li pey mij û dûmana umrekî dirêj û westiyayî ne. Lê paþê Yadê ji min<br />

re, bi kitekit, gotibû; wê havînê ez derketibûm ser wê çardaxa ko tu behs<br />

dikî. Min bi gotina xwe kiribû, ji ser çardaxê re jî min li Marmarayê nihêrîbû.<br />

Ez çiqas li wir mabûm, min li wir çi kiribû? Kes bi vê yekê nizane. Lê çaxa ez<br />

daketime jêr, ew bûyera ko hemû malê her qal dikir, diqewime; ez ji jêr<br />

heta jor diqeliþim. Belê, te çewt nebihîst, ez diqeliþim. Gava ez xwe bera jêr<br />

didim. Ez rastî koþeyekî tûj ê stûna hesinî yê ko qurnê mêwê pê hatiye<br />

girêdan, têm û ji nav þeqan heta ber sîngê diqeliþim. Çîroka vê bûyerê ko<br />

þopên wê her û her li ser bedena min diyar bûn, dirêj e. Ez serê te neêþînim,<br />

lê, li gora gotina Yadê, ez ji mirinê xelas dibim, çend car, çend gavan<br />

ber bi aliyê mirinê jî davêjim, lê bi dû re jê vedigerim. Vegera min kêfa bav<br />

û diya min û hemû malbatê tîne. Lê bîrînên min jî zêde dibin; li birînên serê<br />

min ko ji roja hatina dinê yadîgarî min bûne, birînên berzik, zik û bersîngê<br />

jî zêde dibin. Wê havînê, li Büyükadayê, ez ji bêgaviyê dibim hevalê cîh û<br />

nivînan. Pirsiyarên min jî hingê hîn pirtir dibin. Pirs li ser pirs, gotin li ser<br />

gotin... Yadêya reben... kî dizane wê ji ber pirsên min ên hîç û pûç çi<br />

kiþandiye û çiqas hewl daye ko wan biqulibîne ser lehiyeke xurt, zelal û delal...<br />

Celadet û Kamuran li herdu aliyên Samîha Xanimê rûniþtine. Kamuran<br />

li ber çogê wê ye. Siniyeke fireh a zebeþekî sor ê hûrkirî li ber wan e.<br />

Samîha Xanim perçeyekî biçûk dide Kamuran, destê xwe yê din di ser<br />

porê wî re dibe û gotina xwe didomîne,<br />

– Cecoyê min, çavreþê min, ez li ber destê dapîra te û li mala<br />

Bedirxanpaþazadeyan mezin bûm. Ez wan baþ nas dikim. Evîn û hesreta<br />

welatê Kurdistanê bûye kozeke agir û ketiye dilê wan. Nemaze evîn û<br />

hesreta bavê we... Ew lawê mîrê mezin Bedirxan Beg e û îro jî mezinê<br />

malbata mezin a Bedirxan Beg e. Jê gelek tiþt tên xwestin.<br />

Celadet li diya xwe guhdarî dike û zebeþê ber xwe dixwe. Ew perçeyekî<br />

biçûk dixe devê xwe û perçeyekî biçûk jî, piþtî ko dendikên wî jê derdixe,<br />

dide destê Kamuran. Kamuran perçe dixe nav lepê xwe û ew jî wî dide<br />

diya xwe. Samîha Xanim û Celadet dikenin. Samîha Xanim serê<br />

Kamuran maç dike û jê re dibêje;<br />

E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />

BÎRA QEDERÊ • 33

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!