You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
dibe ser serê lawê xwe û porê wî mist dide. Saet deh û nîvê êvara 14-ê<br />
tîrmeha 1951-an e. Di oda Cemþîd de, bi tenê çira biçûk a li ber serê<br />
Cemþîd vêxistiye. Mal bêdeng e. Ehmedê Ferman, Huseyma, Rûþen<br />
Xanim û Sînem, herkes, çûye oda xwe. Dinya jî germ e, tevî ko hemû<br />
pencerên malê vekirî ne, germahiyeke giran bi ser malê ketiye. Mîna ko<br />
ew gelek caran dike, vê êvarê jî Celadet Beg hatiye oda kurê xwe û jê re<br />
tiþtine edebî, bi kurdî, dixwîne. Umrê Cemþîd êdî mezin e, ew bi xwe jî,<br />
gelek caran, tiþtên edebî, ji bo bavê xwe dixwîne, lê vê êvarê Celadet Beg<br />
dil heye, jê re, ji rûpelên Hawara ko hew derdikeve û hew kes behs dike,<br />
hin tiþtan bixwîne.<br />
– Berxê min, Celadet Beg dibêje, tu guhê xwe bide vê stranê.<br />
Lamartine, þaîrê mezin ê fransizî, ev nivisiye. Bavê te jî ew wergerandiye.<br />
Þiîreke gelekî zîz e, guhê xwe bidiyê.<br />
– Na bavo, ez naxwazim...<br />
Lê Celadet Beg lê guhdarî nake, ew berçavikên xwe dibe ber çavên xwe,<br />
rûpelên kovarê hinekî ber bi çirê dike û dest bi xwendinê dike, hêdî hêdî;<br />
Çûyin; bê girîn û zehmet e; / Ez ê herim... / Mîna pelekî sivik / Ko ba ji darê<br />
diweþîne... / Ez ê herim bê ax û zarîn; / Bê þîn û girîn. / Girîn û hêstir ji bona<br />
çi? / Ez ê herim! / Mîna ba û bablîsokê, mîna av û ronahiyê... / Xwedê dilê<br />
min / Li ser sindiyana jiyînê danî; / û bi girane û zompên qehr û xweþiyê lê<br />
da...<br />
– Bavo ez naxwazim... Cemþîd, bi hêrs, dibêje û destê xwe davêje rûpela<br />
ko Celadet Beg dixwîne. Ez naxwazim li vê guhdarî bikim... Eger tu dê<br />
bixwînî, hingê ji min re çîrokeke Þehrezadê ya Hezar û Þevekê bixwîne...<br />
Celadet Beg, dîsan, li kurê xwe ko di nav ciyan de dirêj bûye, dinihêre.<br />
Cemþîd jî, hinekî bi heyret, li bavê xwe dinihêre. Çavên reþ ên mîna hev,<br />
bi qasî kêliyekê, li hev dinihêrin. Di bin ronahiya qels a çirê de, çavên<br />
Cemþîd, mîna du lib yakûd, dibiriqin. Germahiyekê bi ser Celadet Beg<br />
de tê, dilê wî diguvêþe.<br />
– Kurê min, ew dibêje û xwar dibe, ji çavê kurê xwe maç dike. Kurê<br />
min... lawê min, pêþeroja min...<br />
Ew çend caran ji çavê Cemþîd maç dike, wî hembêz dike û radibe ser<br />
piyan.<br />
– Ez herim nik eta te Sînemê û ji wê re jî bibêjim »þevbaþ«, ew dibêje û<br />
ji odê derdikeve.<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 277
Change language