Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
û kenên xwe mitbax geþ dikirin, eynî ev bîhn bûn ko ji mitbaxê difûrîn.<br />
Tê bîra te?<br />
– Çawan nayê bîra min? Lê tu qet behsa dayê nakî...<br />
– Bavo tu zanî me çi kirîn, Sînem dibêje û gotina bav û meta xwe<br />
dibire. Tu dê ji wan gelekî hez bikî, ez dizanim.<br />
– We çi kirîne, keça min?<br />
– Me plaka Aida kirî... Metê wê pir xweþ dibêje... û me plakeke din jî<br />
kirî...<br />
Celadet Beg bi ken li keça xwe dinihêre û li hêviya bersiva wê dimîne.<br />
Lê Sînem bi tenê dikene û li meta xwe dinihêre. Met jî dikene.<br />
– De ka tu nabêjî? Celadet Beg ji qedeha xwe ya araqê çend qult<br />
vedixwe û dipirse.<br />
Sînem serê xwe dihejîne. Wê dil nîn e ko bersiv bide. Çavên wê li ser<br />
meta wê, ew dibêje, »yek, dido û sisêêê... » û ew û Meziyet, bi hev re, dest<br />
bi stranekê dikin; Je t-entend toujour, son tour, toujour...<br />
Belê, »Je t-entend toujour, son tour, toujour...« Strana mala me ya<br />
Kiziýltoprakê, strana ko her rêzeke wê, bi dengê Mezo, dibû yakûd û lûlû.<br />
Strana danên êvarên bexçê mala me ya duqatî. Mezo û Sefo ew digotin.<br />
Me jî, min, bavo, dayê û birayên min din ên, bi ken, li wan guhdarî dikir. Lê<br />
kê dizanîbû ko keça min jî dê piþtî 40-45 salan, li Þamê ew bigota!..<br />
Yek ji wan stranên pêþîn ko Sînem hîn bû, ew strana fransizî bû. Hê zimanê<br />
wê baþ nedigeriya, wê dest bi vê stranê kiribû. Ji bo wan salên min<br />
ên Stembolê û xweha min a zimanþêrîn, min ew hînî Sînemê kiribû... Û niha<br />
jî Mezo û Sinemê, bi hev re, ew digotin. Çavên min ên westiyayî ji kêfan<br />
dibiriqîn.<br />
Mezo hatibû. Dinya bûbû ya min, ez dîsan vegeriyabûm dinyayê. Mezo<br />
rojên min ên zaroktiyê anîbûn, Stembol anîbû, tahm û bîhnên ko min<br />
ewçend bêrî kiribûn, anîbûn. Mezo, xweha min a esmer û çavreþ, xweþsohbet<br />
û samîmî, stêrk û þevên ronî, tav û tîrêjên germ li payiza umirê min<br />
vegerandibûn.<br />
Gava ew hate, ez ne li malê bûm. Min xwe dabû karê xwe, çandina pembû.<br />
Ez hertim li gund, li ser zeviyan bûm. Me bîreke mezin, li kêleka zeviyan,<br />
dikola. Rojekê, gava ez ji gund vegeriyam, Rûþenê gote min,<br />
»Celadet Abî, Meziyet hatiye...« Pêþî ez tênegihîþtim ka wê çi digot, paþê<br />
hêdî hêdî ez têgihîþtim. Min li dora xwe nihêrî. »Ka, ew li kû ye«, min gotê.<br />
Ew hê nehatibû Þamê, li Bêrûdê bû. Wê telefonî malê kiribû û bi Rûþenê re<br />
272• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language