Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Kurdan a bajarê îslamê ye. Tirba Mîr Bedirxan, bapîrê Celadet Beg e.<br />
Celadet Beg û bilûrvanê wî, demançe li piþtan, hatine ser tirba Mîr. Mîna<br />
gelek caran, îcar jî, Celadet Beg hatiye nik kalikê xwe da ko pê re li ser hal<br />
û hewalê xwe bipeyive. Tiþtên ko ew nikare bi kesî re bipeyive, ew tê û bi<br />
bapîrê xwe re dipeyive, jê re dibêje.<br />
Wî gora bapîrê xwe daye çêkirin. Gor bûye mîna maleke biçûk, her çar<br />
aliyên wê bi qorên keviran, bi dîwaran lêbûye, banekî biçûk jî rakiþiyaye<br />
ser. Gor bûye ziyaretgah, cîhê xwestek û mirazan, gazin û armancan. Îþev,<br />
di vê bêdengiya þevê û þewqa stêrkan de, Celadet Beg çiraya biçûk a gazê<br />
ya tirbê vêxistiye, li ber serê Mîr rûniþtiye û geh li kaxizên ser çoga xwe,<br />
geh li tirbê, geh jî li bilûrvanê xwe dinihêre. Bilûrvan jî li ber lingên Mîr<br />
rûniþtiye, geh dibêje, geh lêdixe.<br />
Bilûrvan li bilûrê dixe û difikire; li jiyana xwe ya kal, li qedera xwe ya bi<br />
bal difikire, li gundê xwe, li xaniyê xwe yê gund difikire. Xanî bi qorên<br />
kevirên reþ lêbûbû. Mîna hemû xaniyên gund. Reþahiya dîwaran di bin<br />
tîrêjên royê yên danên êvaran de, mîna piþta þûr, dibiriqî. Hundirê malê,<br />
ji karîte û mertekan heta rojîn û teqan, bi rengê spî, siwaxkirî bû. Ji rojîn<br />
û teqan, hertim, çend kulm ronahî direþiha hundirê malê. Her du salan<br />
carekê, ji bo temamkirina ahenga rengên reþ û spî, mal siwax dibûn. Mal,<br />
malên jiyana kurdî ya neçar bûn. Axur li kêleka malan bûn, pez û dewar,<br />
hesp û mehîn, mirîþk û dîk, seg û tajî, her, bi wan re bûn. Li malê<br />
mehfûrên ko ji aliyê jinebî û pîrejinên gund hatibûn hûnandin, raxistî<br />
bûn. Ew rengên wan ên germ! Zerahî û sorahiya wan a þewatê! Ew<br />
neqþên wan ên basîd, lê yekta! Çima ev nivîskar, zane û alîmên ko tên<br />
mala Mîr Celadet rojekê narin wan gundan? Ew hertim behsa rengan,<br />
neqþan dikin, lê çima ew narin gundê ko xwediyê xaniyên reþ û spî ye û<br />
piþta xwe daye çiyan? Çima? Argûn û bixêriyên malê hertim ronî û germ<br />
bûn. Gulok û xêlekên agirê êzingan ji wan ber bi jor dibûn. Ferþên doraliyên<br />
argûnê, ji agirê sor, sor dibûn. Di þevên zivistanan de agirê gur<br />
govend digirt. Govendeke bêpayan ko çavê merivan tu carî jê nedibû.<br />
Paþê, li dîwarên malê, tifing, xençer, qiloçên xezal û pezkoviyan û bilûr<br />
hilawestîbûn. Tifingê ew diparastin, xençerê riya tarîx, bav û kalan,<br />
qiloçên xezal û pezkoviyan jî riya zozan, gelî û çiyan nîþanî wan didan.<br />
Herçî bilûr bû, jiyana wan bû, dengê dewr û dewranên wan ên jibîrbûyî<br />
bû. Bilûr sir û sihêrên wan bû. Herçend xaniyê wan li ser hîm, stûn,<br />
kutek û karîteyan ava bûbû, jiyana wan a gund jî ewçend li ser deng û<br />
awazên bilûr û bilûrvanan ava bûbû.<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 255
Change language