You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
nekira û dilopeke din li behra miçiqî ya edebiyata kurdî zêde nekira?<br />
Û dîsan rojeke biharê, yekê nîsana 1942-an, xweha Hawar-ê, xweha<br />
Sînem û Cemþîd, Ronahî hate dinê. Ez, yanî Celadet Alî Bedirxan, yanî<br />
neviyê Mîr Bedirxanê derketî û kurê Emîn Alî Bedirxanê li welatê xerîbiyê<br />
wefatkirî, yanî lawê welatên xerîb ko mîna Goethe, min di xewnên xwe de<br />
jî digot, »mehr licht«, hewcedarê tîrêjên ronî bûm. Min hewcedarî bi ronahiyê<br />
hebû. Me, kurdên jihevketî û derketî, hewcedarî bi ronahiyê hebû.<br />
Jîna kurdî ko ketibû binê bîreke kûr û tarî, hewcedarî bi ronahiyê hebû.<br />
Gotinên kurdî ko birîndar û stûxwar bûn û di bin axa reþ de mabûn, hewcedarî<br />
bi ronahiyê hebûn.<br />
Mehr licht... yanî hinekî din ronahî. Yanî xweha nû Ronahî.<br />
Di tariya þevê ya þer de, Rohanî zabû...<br />
Bi weþandina Ronahiyê me di tarîxa çapa kurdî de gaveke nû avêt.<br />
Kovara nû bi sûret û resim bû. Resimên ko Cemþîd û Sînemê jê hez dikirin,<br />
rûpelên wê dineqiþandin. Bi vê kovara nû dilop dibûn dudo. Du dilopên<br />
behreke miçiqî. Lê digel her tiþtî, du dilopên zelal û hênik ko hinekî tîna<br />
mirovan diþikan... du dilopên ko hebû ko rê li dilopên nû vekirina... ko<br />
hebû ko rê li min jî vekira ko min dîsan deftera romana xwe Heyveronê ji<br />
berkêþka masê derxista, kes û þexsan, dewr û dewran, war û wêran, tahm<br />
û rengan bixistina nav hev û çîroka þevê ko bi tîrêjên heyveke ronî diçirûsî,<br />
binivîsa...<br />
– Bavo, Cemþîd ji vî hez dike, Cemþîd dîsan destê xwe davêje rîha<br />
Celadet Beg û dibêje. Bavo, ev çi ye?<br />
– Ev sîwanvanekî aza ye. Vî eskerî xwe ji balafirê avêtiye, sîwana xwe<br />
vekiriye û pê hêdî hêdî dadikeve erdê. Te niha fahm kir?<br />
– Himmm, Cemþîd serê xwe dihejîne û destê xwe îcar dibe berçavikên<br />
bavê xwe.<br />
Celadet Beg lawê xwe hembêz dike, wî radimûse û paþê berçavikên xwe<br />
ji çavên xwe derdixe û wî davêje erdê û pê dilîze. Bav û law, li erdê, li ser<br />
mehfûran, dilîzin. Cemþîd dikene. Sînem jî tê hawara Cemþîd û xwe<br />
davêje ser bavê xwe. Lê bav zora wê jî dibe. Celadet Beg zarokan mist<br />
dide, bîhn dike, hembêz dike, guh, bîvil, enî û çavên wan maç dike.<br />
Bîhna xweþ a zarokan, çermê tenik ê bedena wan a mîna þitila rihanê,<br />
kenê wan ê paqij, gotinên wan ên mahsûm...<br />
– Bavo, bes e, bes e, Cemþîd dikene û dibêje. Min got, bes e, Cemo<br />
dibêje te, bes e...<br />
244• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language